Waste: afval, verspilling, woestenij, achteruitgang. In economische termen, het nutteloos en nodeloos over de balk gooien van zowel dure bedrijfsmiddelen op de korte termijn als credibiliteit en krediet van de stakeholders (die zorgen voor de winst van morgen) op lange termijn. Waste is altijd het gevolg van managementbeslissingen. Goede beslissingen vragen tijd. Managementtijd voor beslissingen is dus de kostbaarste grondstof voor een bedrijf. Harvard Business Review publiceerde recent een studie waaruit blijkt dat bedrijven nu juist deze belangrijkste grondstof mateloos verspillen. Gemiddeld worden minder dan 3 uur per maand, dat is minder dan 1 week per jaar, managementtijd benut voor strategische beslissingen. Zelf ben ik er van overtuigd dat dit evengoed geldt voor tactische of operationele beslissingen. Kijk je naar de ‘Big Waste’ om ons heen, dan verbaast dat voor geen micrometer. Bij een grote softwareleverancier deed de zoveelste ‘beneluxisatie’ de helft van het Belgische sales team vertrekken. Een ander softwarebedrijf gaf internationaal een agressieve incentive op de verkoop van een bepaald product. Drie maanden later kwam de VS doodleuk vertellen dat niet alleen de verkoop, maar ook de support met onmiddellijke ingang gestopt werd. De verkoper werd verteld dat het toch maar over een klein bedrag voor de klant ging. Verkoper en klant zijn ‘completely wasted’, de verkoper gaat weg, de klant koopt niets meer. Beiden verspreiden hun verhaal. De VS manager heeft een mooi zwart cijfer onder zijn column in de spreadsheet, maar in België krijgt de firma geen verkopers meer gere-kruteerd en tekenen de verkopers geen nieuwe klanten meer op. Last but not least, de grote klassieker, de Gent-Wevelgem-Gent carrousel van het payroll management: Q1 eindigt onder 100 %, Q2 begint dus met een ontslagronde ( met opzegvergoedingen van 3 en 6 maanden in België…), in de loop van Q2 worden de deals getekend die in Q1 geslipt zijn en groeit het besef dat men de projecten niet meer kan implementeren bij gebrek aan resources, Q2 eindigt dus boven 100 %, Q3 start met een aanwervingsronde voor mensen die aan boord komen in Q4 en dus in Q1 nog niet verkopen. Daardoor eindigt Q1 onder 100 %… Iedereen weet wat voor fortuinen dit kost, behalve de manager die alleen de tijd genomen heeft om zijn rekenblad te laten beslissen. Dit is een documentaire, geen avonturenfilm. Alle personages zijn wel anoniem maar alles behalve fictief en de feiten zijn jammer genoeg reëel bij veel van de internationaal geleide ict-bedrijven. Confucius schreef: ‘Wijs hem de maan met je vinger, en de idioot kijkt naar je vinger’. Kortzichtigheid en eigenbelang, kenmerkend voor de idioot, schijnen omgekeerd evenredig te zijn met de hoogte op de hiërarchische ladder. Kortzichtigheid en eigenbelang zijn recht evenredig met de mateloosheid van de grote verspilling. Maar van de stakeholders die zorgen voor het overleven van morgen, is de enige vinger die ze mettertijd nog te zien krijgen, de middelvinger, en als die wijst, is het om vooral te zeggen ‘loop naar de maan, idioot’. What a waste! Verkoper en klant zijn ‘completely wasted’, de verkoper gaat weg, de klant koopt niets meer.

Jan Mertens is headhunter en sinds 15 jaar personal coach in de ict-wereld

Jan Mertens