De investeringen in informatietechnologie zouden dit jaar aantrekken, maar met een voortdurend kwakkelende economie kan de ict’er allicht niet anders dan ook over zijn lot te twijfelen. Eens te meer peilt de Data News salarisenquête naar de gemoedsstemming onder de Belgische ict’er.

Op één punt kan de ict’er toch al opgelucht adem halen. Het aantal ict’ers in vaste dienst is bij meer bedrijven in het voorbije jaar gestegen (32 %) dan gedaald (20 %). Het hardst werd er gesnoeid bij de dienstverlenende bedrijven in de privé-sector (23 % ‘aantal gedaald’), terwij de ‘non-profit’ doorgaat met een inhaalbeweging (36 % ‘aantal gestegen’). Of is deze laatste sector gewoon aantrekkelijker geworden voor ict’ers die een andere uitdaging zoeken ? In ieder geval blijkt dat de fameuze strategie van ‘meer doen met minder’ gelukkig niet altijd op het aantal ict’ers in vaste dienst slaat (allicht wel ten koste van de tijdelijken en externen).

LOON NAAR WERKEN

De vraag die steeds de meeste interesse wekt, is hoeveel bedraagt het bruto maandsalaris van de Belgische ict’er ? Een ‘klassieke’ functie is onder meer de cio/edp manager – vanouds de hoofdverantwoordelijke voor een solide ict-dienstverlening binnen een bedrijf. Op basis van de respondenten klokte zijn bruto maandsalaris in het voorbije jaar gemiddeld af op 6.151 euro, met een mediaan in de salariscategorie ‘6.000-6.250 €’ (de ‘mediaan’ betekent dat er evenveel personen zijn die meer verdienen, als er zijn die minder verdienen binnen die groep). Bij de analisten (functioneel en systeem) betreft het dan weer 4.278 euro, met de mediaan in de klasse ‘4.250-4.500 €’. Een vaste pion is voorts de analist-programmeur, die het houdt op 3.701 euro, met mediaan in de ‘3.500-3.750 €’ groep. Voor de project manager kan er wel meer op tafel worden gelegd, want gemiddeld neemt die 5.158 euro naar huis, met een mediaan in de klasse ‘4.750-5.000 €’.

Meer technologisch en operationeel van inslag zijn de systeemingenieurs en -administrators, goed voor gemiddeld 3.899 euro, met mediaan in ‘3.500-3.750 €’. En vergelijkbaar zijn de connectiviteitsspecialisten – de telecom/netwerk ingenieurs en -administrators, met gemiddeld 4.581 euro, met een mediaan in de groep ‘4.500-4.750 €’.

Zonder rechtstreeks jaar met jaar te vergelijken, moet worden opgemerkt dat dit jaar de medianen, in tegenstelling tot wel vaker in de voorgaande edities, niet losjes een salarisklasse hoger sprongen. Integendeel, ze bleven status quo (cio/edp manager en de systeemingenieurs/administrators) of daalden zelfs een categorie (de analisten en analist-programmeurs).

HOGER, LAGER

Wat dan weer een vraag oproept inzake de salarispolitiek voor ict’ers in de bedrijven. En hier blijkt (eens te meer) dat een taalgrens doorheen België loopt. Als voor alle ict’er-respondenten samen wordt gemeld dat bij 16 procent in hun bedrijf een ‘loonstop’ wordt gehanteerd, is dat 23 procent voor personen die opgeven Franstalig te zijn, tegen slechts 14 procent bij de Nederlandstaligen. Als er voor de eerste groep al wat inzit, is dat veeleer het gevolg van ‘wettelijke overeenkomsten/indexering’ (31 %, tegen 24 % bij Nederlandstaligen). Voor de Nederlandstaligen geldt in het bedrijf dan weer vaker een ‘verhoging op basis van persoonlijke prestaties’ (26 %, tegen 15 % bij Franstaligen). En drie procent van de Franstalige respondenten heeft het over een bedrijfspolitiek van ‘looninlevering’, tegen slechts één procent bij de Nederlandstaligen.

Maar zat er dan ook echt een verhoging van de totale verloning (salaris + bijkomende elementen) in voor onze respondenten ? Voor 36 procent van hen was het antwoord ‘ja’, tegen 6 procent voor wie het totaal lager uitkwam. Dus al bij al een positief jaar, zij het iets positiever voor de ict’ers die als zelfstandige of consultant aan de slag waren (respectievelijk 39 % en 51 % melden een hogere totaalverloning). Voorts was het jaar ook beduidend beter voor ict’ers in de publieke en non-profit sectoren, waar respectievelijk 47 procent en 49 procent zich konden verblijden in een hogere totaalverloning. Allicht gaat het ook hier om een inhaalbeweging ?

En is de Belgische ict’er met die totaalverloning tevreden ? ‘Nogal’, want dat is het antwoord van 60 procent van hen, naast 24 procent ‘zeer tevreden’. Slechts 13 procent zijn ‘weinig’ en amper 4 procent ‘niet’ tevreden. Duidelijke cijfers, toch.

Als ‘salaris’ een belangrijke factor voor een mogelijke wissel van werkgever vormt, laat het voorgaande veronderstellen dat de nieuwe verloning echt wel behoorlijk hoger moet liggen om aan te zetten tot een overstap, of dat een bedrijf andere troeven moet uitspelen om ict’ers te overhalen. Na de eeuwige ‘nummer één’ (salaris) kijken mogelijke nieuwkomers naar de ‘bedrijfssfeer’, ”flexibele werkuren’, ‘vlot woon werkverkeer’ en ‘jobzekerheid’. Kortom, factoren die een vlotte combinatie van job en levenskwaliteit verzekeren.

EEN ANDERE WERKGEVER, WELLICHT

Zien de ict’ers hun arbeidsmarkt positief in ? De antwoorden schilderen hierover een ietwat wat onzekerder beeld, wat naar analogie met de onzekerheid van de economie. Je zou denken van ‘ja, positief’, want niet minder dan 37 procent van de ict’ers uit de enquête keek op een of andere wijze uit naar een andere job. Daarvan solliciteerde 14 procent spontaan bij een bedrijf, reageerde 13 procent op een personeelsadvertentie en werd een opmerkelijke 23 procent (meer dan één antwoord was mogelijk) gecontacteerd door een selectie/rekruteringsbureau.

Niet dat alle groepen met evenveel ijver keken. Zo keek 57 procent van ict’ers met ‘3 à 5’ jaar ervaring in het voorbije jaar uit naar een nieuwe job, terwijl bij de nieuwkomers (minder dan 1 jaar ict’er) 75 procent naar een andere job uitkeek. Waar werkgevers best geen moeite doen, is bij de ict’ers in publieke dienst (31 % keken naar een andere job) of, nog minder, in de ‘non-profit’ sector (slechts 18 %).

Maar vertaalt dat kijken zich ook in een grotere bereidheid om daadwerkelijk van werkgever te veranderen ? Dan blijkt dat van de ict’ers evenveel respondenten(in casu 26 %) stellen een ‘grotere’, dan wel een ‘kleinere’ bereidheid hebben om te veranderen (waarvan 9 % meent dat echt niet het moment is om te veranderen).

Uiteindelijk lijkt de balans toch in de richting van een positieve kijk uit te slaan. 57 procent van de ict’ers is ‘veeleer akkoord’ en 12 procent ‘helemaal akkoord’ met de uitspraak dat ‘de arbeidsmarkt voor ict’ers in de komende 12 maanden zal aantrekken’. Driekwart denkt dat ze bij een eventueel ontslag toch snel weer een baan als ict’er zouden vinden, en haast evenveel (69 %) is het niet meteen (tot helemaal niet) eens met de uitspraak dat het ‘moeilijker wordt om van job te veranderen.’ Kortom, dat zijn ‘statements’ die toch van vertrouwen blijk geven. Meer nog, 78 procent zou bij een nieuw begin van hun loopbaan terug kiezen voor een beroep van ict’er (met 40 % van de respondenten die het ‘helemaal eens’ is hiermee. Niet minder dan 90 procent van de ict’ers meent dan ook over vijf jaar nog steeds als informaticus actief te zijn.

Kortom, eens te meer toont de salarisenquête dat ict’ers hun job een warm hart toedragen… We kunnen alleen maar oproepen om dat aspect van de job als ict’er nog sterker diets te maken aan jongeren die nu hun studiekeuze maken.

Guy Kindermans