Twee spelers op het terrein – Thierry Castagne van Agoria en Frédéric Jourdain van Infopole Cluster TIC- buigen zich over het Waalse ICT Master Plan dat de Waalse regering in juni goedkeurde. Het plan wordt ambitieus genoemd en er wordt dan ook ongeduldig uitgekeken naar de precieze toepassingsvoorwaarden.

Het Waalse ICT Master Plan dat Minister Marcourt voorstelde, is vrij allesomvattend: uitrusting en infrastructuur, opleiding, sensibilisering, administratieve vereenvoudiging, digitalisering van processen, ontwikkeling van digitale openbare diensten en universele toegang tot ict. Het definieert zo’n 50 operationele doelstellingen (zie kaderstuk). Het doel: de sector en het gebruik van ict een nieuwe dynamiek geven en Wallonië de middelen geven om “zich op te werken tot een van de gebieden aan de top van de digitale ontwikkeling”.

Het Plan werd opgesteld in overleg met de spelers op het terrein (AWT, Agoria, Infopole Cluster TIC, competentiecentra, bedrijven) en is ter advies voorgelegd aan de Sociaal Economische Raad van het Waalse Gewest (CESRW) en de SPW (ambtenaren) alvorens over te gaan tot arbitrages en het bepalen van prioriteiten. De eerste maatregelen met het nodige budget krijgen vorm in 2012.

Hoge verwachtingen

Een van de concrete verwachtingen van Agoria is een echt groeibeleid voor de plaatselijke ict-spelers. “De internationale dimensie is een van de grootste uitdagingen voor het Waalse economische weefsel”, zegt Thierry Castagne, directeur-generaal van Agoria Wallonië. “De sector is sterk gediversifieerd en de bedrijven die actief zijn in “niches” en zich met hoogtechnologische innovatieprocessen bezighouden, zijn vrij zeldzaam. De groeidynamiek moet in eerste instantie eerder kwalitatief dan kwantitatief zijn. Het is nuttiger binnen 3 jaar een tweede IRIS, EVS of BSB te hebben dan de middelen over 200 bedrijven te verdelen. Een toename van dergelijke bedrijven versterkt de kritische massa in Wallonië, de innovatie en de internationalisering en creëert een positief spiraaleffect voor onderzoeks- en competentiecentra, ontwikkelingsbedrijven… Het Plan legt de grondvesten voor een begeleiding van de groei: het in kaart brengen van de sector, oproep tot kandidaturen om de bedrijven met echt potentieel te kiezen die zich, eventueel op internationaal niveau, willen engageren in een groei- en ontwikkelingsproces, omkadering om van deze bedrijven eersteklassespelers te maken…”

Nog een verwachting van Agoria: opleidingen en het tekort aan gekwalificeerd personeel. “De opleiding van de leraren en de sensibilisering van jongeren op het vlak van ict zijn duidelijk ingeschreven in het plan, dat is onontbeerlijk. Het gaat hier om een permanente inspanning die we moeten volhouden.”

Frédéric Jourain, directeur van Infopole Cluster TIC maakt zich nog meer zorgen over het vermogen van de verantwoordelijken van kmo’s om zich de technologieën eigen te maken: ze lopen achter met het gebruik ervan en worden zich niet bewust van het belang van de technologie. De nieuwe generatie zal de gewoonten uiteraard veranderen, benadrukt hij, “maar we mogen het neveneffect van de teruggang van de pensioenleeftijd niet vergeten. De generatie Y blijft nog een hele tijd in de minderheid. De opleiding in het bedrijf blijft dus belangrijk.”

Dit is niet zomaar een extra “machine”

Hoe onderscheidt het Plan zich van vroegere maatregelen? “Het is een totaalplan waarin innovatie, opleiding, business development, uitrusting en infrastructuur aan bod komen”, benadrukt Th. Castagne. “De keerzijde van deze ambitie en het streven naar volledigheid is dat we alle doelstellingen tegelijk nastreven. Alles in het plan is goed maar op basis van de planning en de beschikbare plannen zullen we maatregel per maatregel bekijken of de politieke wil er echt is om de zaken tot een goed einde te brengen. Van het vijftigtal maatregelen, zijn er volgens ons 11 fundamentele (zie kaderstuk). De laatste jaren heeft de ict-sector geleden onder een gebrek aan aanbestedingen van projecten. Het plan voorziet drie types: sectorgebonden projecten, projecten gericht op de markt van de prototypes en maatschappijgebonden projecten. Dat is een positief punt.”

“We waarderen het dat we zijn gevraagd om advies uit te brengen en dat naar ons is geluisterd voor het opstellen van dit Master Plan”, voegt F. Jourdain eraan toe. “Het is gebaseerd op de ervaringen op het terrein en voorafgaand overleg heeft het een draagvlak en samenhang gegeven. Het toespitsen op een bepaald aantal assen, waarvan enkele heel operationele, kan leiden tot concrete en precieze acties. Bijvoorbeeld: infrastructuur voor high-speed internet, voor die bedrijfscategorie. Dat is even belangrijk als de aanleg van de autosnelwegen vroeger. We weten dat het een prioriteit is, dat er inspanningen voor kunnen worden gedaan. Een ander punt: er is aandacht voor opleiding, die vaak in dit soort plannen ontbreekt. Door deze prioriteit te publiceren, worden alle spelers achter een vlag geschaard. Ze kunnen allemaal hun strategische plan aftoetsen aan een aantal richtlijnen en met andere organisaties samenwerken.

De “goede ideeën” van het Plan

Th. Castagne somt een reeks punten op die volgens hem allemaal goede ideeën zijn:

het systematisch plaatsen, vanaf 2014, van aansluitkanalen bij nieuwe wegenwerken om breedbandinternet te veralgemenen.

het in kaart brengen van de sector “wat ons in staat stelt een groeistrategie te definiëren en in praktijk te brengen”;

het ontwikkelen van een Waals ict-platform om de samenwerking, uitwisseling en lancering van ideeën en projecten tussen de spelers die actief zijn in ict-innovatie en -opleiding in goede banen te leiden (AWT, Agoria, Easiwal, competentiecentra, Infopole Cluster TIC…);

het digitaliseren van alle ict-gerichte openbare hulp en van de openbare aanbestedingen;

het communiceren van openbare gegevens aan de bedrijven; een essentieel element van de administratieve vereenvoudiging. “De bedrijven klagen minder over het langzame verloop van de processen dan over het gebrek aan integratie, waardoor ze bijvoorbeeld dezelfde informatie telkens opnieuw op verschillende elektronische formulieren moeten ingeven”, benadrukt F. Jourdain. “In e-gov moet werk gemaakt worden van de integratie van de processen. Het is een kwestie van beheersmethoden en organisatie tussen de spelers.”

In afwachting van de arbitrage

Het blijft afwachten hoe dit Plan zal worden uitgevoerd, welke rol elke speler toebedeeld zal krijgen en welke middelen ter beschikking zullen worden gesteld…

De klassieke CESRW-procedure wordt gevolgd. “In het kader van de begrotingsdiscipline, de beperking van de openbare – en Europese – middelen die er voor het Gewest aankomen, kunnen we ons voorstellen dat de CESRW dit plan niet prioritair acht ten opzichte van andere dossiers. Maar Agoria en de UWE zouden niet begrijpen dat het voorbereidende werk geleidelijk zou worden afgebroken”, verklaart Th. Castagne. “Sommige maatregelen kosten bovendien niet veel. Daarnaast is er de mogelijkheid van publiek-private samenwerkingen, hoewel dat niet de magische formule is om eventuele budgettaire gaten van de regering op te vullen omdat ze een return on investment moet bewijzen. We zullen dus keuzes moeten maken. Maar je kan beter 50 maatregelen voorzien en er 10 realiseren dan het kleinschalig houden.” F. Jourdain bevestigt: “Wat telt is dat er een realisatieplicht wordt opgelegd. De administraties breedbandinternet opleggen houdt openbare uitgaven in maar zal ook de privé-sector aanzetten tot investeren, om de glasvezel te leggen. Als we een operationele agenda bepalen, kunnen de spelers zien in welke sector het de moeite is te investeren.”

Brigitte Doucet

” Het is een totaalplan waarin innovatie, opleiding, business development, uitrusting en infrastructuur aan bod komen.”