Zowel vader als zoon Van der Spiegel maakte en maakt carrière in de ict-sector. Het bindpunt tussen die carrières? Grijze haren.

Voor de veteranen onder de lezers van Data News zal de naam ‘Paul Van der Spiegel’ zeker weerklinken als een klok. Na een halve carrière bij IBM te hebben doorgebracht, maakte hij begin jaren negentig de overstap naar een bedrijf met een veeleer eigenzinnige aanpak van de ict-markt, Digital Equipment Corp, alias DEC. “DEC was als bedrijf sterk inzake producten, ingenieurs en bedrijfscultuur. Het was heel erg samenwerkingsgericht, niet zozeer salesgericht”, herinnert Paul Van der Spiegel zich het bedrijf bij zijn aantreden als general manager voor België en Luxemburg. “De bedrijfscultuur vertoonde wel veel gelijkenis met die van IBM, maar was op bepaalde punten net anders. Bij allebei ging het om samenwerking, het streven naar ‘excellence’, professionalisme en kwaliteit, maar bij DEC kon je ook ‘learn from failure’. Dat in tegenstelling tot IBM, waar dat ‘no way’ was. Bij DEC werd dat wel aangemoedigd, zij het natuurlijk niet overdreven. Het bedrijf was sterk ‘engineering’ gericht en dat heeft me altijd aangestaan. Ik voelde me daar thuis!”

Zijn volgende overstap was nog wat bouder, toen hij directeur-generaal werd bij het nog jonge Telenet. “Ook dat was een technologiebedrijf, waar het toen ging om de opbouw van het netwerk en het was maar de vraag of het zou lukken! Zouden we ooit wel meer dan 100.000 klanten kunnen bedienen?” Of hoe technologie toch wat als een rode draad doorheen Paul van der Spiegels loopbaan liep. Nadien heeft hij nog gezeteld in de raad van bestuur van Real Software (nu RealDolmen), was betrokken bij de Hageman Joint Ventures, evenals bij een aantal kleinere bedrijven als mentor of business angel. Dat laatste ietwat meer als een “uitbollen”.

Hoewel… Blijkbaar was er wel nog voldoende energie om een oude droom toch nog waar te maken. “Vanaf mijn zeventiende ben ik een amateurkok geweest en vanaf mijn dertigste heb ik me veel met wijn bezig gehouden als hobby. Ik had altijd gezegd van later eens een restaurantje te openen, en dat later is dan nu geworden.” Toen op 500 meter van waar hij woont zich een ‘opportuniteit’ voordeed, kon hij immers “niet nee zeggen” en nam hij de restaurant-brasserie ‘t Kasteel in Keerbergen over. Geen simpele business want toch wat groter dan oorspronkelijk het idee was, maar “we zijn nu vier jaar bezig en ik doe het nog graag.” Zelf kookt hij niet, maar samen met zijn vrouw is hij wel elke dag aanwezig. “Onderhandelen met de leveranciers, praten met de klanten, precies zoals in de informaticawereld.” Maar in de horeca is de verkoopscyclus wel korter, klinkt het glimlachend, “horeca is heel sociaal en geeft voldoening, met een snelle feedback. Je merkt het meteen of je het goed doet!” Dat zal niet liggen aan de inspanningen, zoals bijvoorbeeld blijkt uit het ‘fair wine label’ van het restaurant.

En heel belangrijk: “als ik het niet had gedaan, zou ik dat altijd spijtig hebben gevonden.”

Zilveren haren

Dat was uiteindelijk ook een element in Sean Van der Spiegel’s beslissing voor een ‘career move’, om midden de naweeën van een zware crisis te beginnen met een consultancybedrijf. Een markt waar allicht al een stevig overaanbod aan consultants bestond? “Mijn vader ging ook niet voor de gemakkelijkste oplossingen. Hij koos voor het moeilijkste, om daar het meest van te maken! Zo was Telenet ook helemaal geen kwestie van zekerheden”, spiegelt Sean Van der Spiegel zich evenwel aan een karaktertrek van zijn vader.

Het bedrijf heet ‘Silver Raven’ en zoals de naam suggereert helpt Sean Van der Spiegel zijn klanten bij het vinden van die ‘witte raven’, zeg maar personen die een jarenlange ervaring hebben opgebouwd en daarom snel en concreet kunnen helpen om korte of strategische problemen of uitdagingen bij klanten aan te pakken en tot een goed einde te brengen. “Ik ga niet voor 2.000 cv’s in een database, maar voor mensen die ik ken, met een bepaald profiel. Ze moeten zich kunnen vinden in de waarden van Silver Raven.”

Of hij een en ander heeft gemodelleerd op zijn vader? “Ja, het was gebaseerd op het profiel van mijn vader,” stelt Sean Van der Spiegel, “met zijn mentaliteit en instelling. Maar hij is er operationeel niet bij betrokken.” Vader Van der Spiegel beaamt dit, “het is volledig zijn idee. Hij heeft wel vragen gesteld en ik heb wel een en ander nagegaan.”

Overigens heeft Sean Van der Spiegel zijn idee niet meteen in de praktijk omgezet, want eigenlijk had hij dit al vier of vijf jaar geleden bedacht en een business plan opgesteld. Maar na een carriere van ongeveer tien jaar in de ict en in het bijzonder in ict verkoop, vond Sean Van der Spiegel pas begin 2010 de tijd gekomen om er mee aan de slag te gaan.

Concreet brengt hij zijn ‘zilveren raven’ in contact met een potentiële klant, waarbij zijn persoonlijke meerwaarde de kennis van kandidaat-consultants betreft, “het vinden van de juiste ‘fit’.” Van bij de aanvang staat centraal dat de klant een oplossing moet worden geboden, en Van der Spiegel beoordeelt daarbij wel of een en ander wel opportuun is voor de klant. Ook moet er “de ‘klik’ zijn tussen kandidaat en klant.”

Wat het zeker niet mag zijn, stelt Van der Spiegel, is dat “de klant denkt dat het gaat om zoveel mogelijk dagen te kunnen factureren.” Er wordt dan ook meteen gesproken over wanneer wat zal worden opgeleverd, zoals een eerste rapport over een mogelijke aanpak. En daarbij gaat Van der Spiegel ook niet aan een schaduw-management doen over de schouder van de consultant. De ervaring van de consultants zorgt er overigens voor dat ze zelf al snel kunnen inschatten of echt wel tot resultaten kan worden gekomen. “En het is een sterkte dat we ook ‘nee’ durven zeggen.” Vandaag vormt de aanpak van ‘Silver Raven’ nog een idee dat moet worden verkocht, maar dat hangt ook van de markt af. Zo lijkt Nederland al verder te staan dan België.

Roterend netwerk

Zoals gezegd zoekt Sean Van der Spiegel het bij dit alles dus niet in de grote getallen. “Vandaag heb ik 42 kandidaten en ik wil nog tot maximum 50 doorgroeien.” Die groep biedt een breed spectrum van expertises en jarenlange ervaring, en is dus niet zomaar een collectie van CxO’s van een zelfde strekking. “Je krijgt als klant eigenlijk de capaciteit van een netwerk binnen”, klinkt het.

Dat netwerk bestaat uit personen die voor dit werk kiezen uit belangstelling, niet omdat ze het nog echt nodig hebben. Ze zijn niet exclusief aan Silver Raven verbonden en geven te kennen dit te willen doen. “Het is een wederzijds ‘commitment’,” stelt Sean Van der Spiegel, waarbij het aanbod overigens groter is dan eigenlijk gedacht (groter dan het aantal projecten, met dagelijks wel cv’s). En ja, Van der Spiegel voorziet wel dat er een verloop zal zijn, naargelang consultants verkiezen om niet actief te zijn, of op een andere wijze emplooi vonden. Die rotatie van het bestand betekent ook een vernieuwing, wat een bijkomende meerwaarde inhoudt. Hoewel ze het allicht veeleer als ‘hobby’ doen, is dit alles evenwel niet gratis. Er worden marktconforme, geen exuberant hoge prijzen gerekend, zodat het voor de klant een duidelijke ‘value proposition’ blijft, met een duidelijke ‘return’ op zijn investering.

Het voordeel is dat de kandidaten hun waarde al hebben bewezen, zodat ze niet meteen behoefte hebben om haantjesgedrag te vertonen. Ze zien veeleer het bieden van oplossingen als van belang, met een goed “beheer van de verwachtingen bij alle betrokken partijen”, en dat binnen de betreffende periode. Zo kan de aanpak ook werken in kmo’s waar anders allicht wrijving kan ontstaan tussen het bedrijfsmanagement en de consultant, als iedereen te sterk overtuigd zou zijn van zijn eigen gelijk. Bovendien zijn het ook opdrachten van beperkte duur, in verschillende fasen, zodat een totaal falen niet meteen voor de hand ligt.

Niet tot mijn pensioen

Momenteel is Sean Van der Spiegel zo’n zes maanden actief met ‘Silver Raven’, en is het nog wat vroeg voor een evaluatie, “maar ik ga er wel 200 procent voor, voltijds, niet parttime. Ik heb mezelf een bepaalde periode gegeven en als ik mijn mijlpalen haal, dan is dat oké.” Een business plan over tien jaar is niet realistisch, maar allicht doet Sean Van der Spiegel niet tot zijn pensioen, of tot hijzelf een ‘silver raven’ kan worden. Wel verkoop je dit concept niet op papier, maar door er mensen over te spreken, op verschillende fora. Zodat Sean Van der Spiegel vandaag stevig aan ‘no nonsense’ netwerking doet. “Als ik het niet had gedaan, zou ik dat altijd spijtig hebben gevonden!”

Guy Kindermans