Belgische kmo’s verwaarlozen online

Belgische kmo’s hechten te weinig belang aan hun aanwezigheid online. Dat wordt nogmaals bevestigd in een studie van goudengids.be. “Maar bedrijfjes die de digitale trein missen, kunnen er even goed mee stoppen”, waarschuwt André Duval.

Belgische kmo’s hechten te weinig belang aan hun aanwezigheid online. Dat wordt nogmaals bevestigd in een studie van goudengids.be. “Maar bedrijfjes die de digitale trein missen, kunnen er even goed mee stoppen”, waarschuwt André Duval. Uit een onderzoek bij 700 Belgische kmo’s in opdracht van goudengids.be blijkt dat onze bedrijfjes nog steeds niet overtuigd zijn van het nut van een weldoordachte digitale strategie. Dit terwijl voorspeld wordt dat de digitale economie dit jaar met 8 procent zal groeien in de G20-landen.

Drie resultaten springen in het oog: de ondernemingen hebben te weinig kaas gegeten van online en van digital marketing, de budgeten om te investeren zijn zo beperkt dat er – bedenkelijke? – keuzes moeten gemaakt worden, en de return on investment wordt nauwelijks (in 17 procent van de gevallen) gemeten.

De digitale adoptie in ons land voltrekt zich ook aan verschillende snelheden, afhankelijk van de regio. In Vlaanderen bijvoorbeeld, heeft 90 procent van de kmo’s een website. In Wallonië is dat slechts 55 procent. Brussel balanceert ergens tussenin met 79 procent. En dan zijn websites veruit de populairste manier zijn om zich digitaal in de kijker te plaatsen.

Sociale netwerken zoals Facebook moeten het met heel wat minder aandacht stellen. Slechts vier op de tien Belgische kmo’s is aanwezig op het platform van Zuckerberg. Dat aantal klokt nog lager af wanneer je gaat kijken naar Twitter en andere netwerken zoals Instagram, LinkedIn of Pinterest.

Hoeft het in die context te verbazen dat ook de opportuniteiten van mobiel onderschat worden? Zo blijkt uit de studie dat slecht 13 procent van de Belgische websites aangepast is aan mobiele platformen. Terwijl 33 procent van de Belgen toch al een smartphone bezit, en dat cijfer tegen eind dit jaar allicht zal opgelopen zijn tot 50 procent.

Tot slot heeft slechts 1 op de 8 Belgische bedrijven momenteel een e-commerce site. Terwijl onze landgenoten vorig jaar 2,6 miljard euro spendeerden in online winkels. “60 procent van die uitgaven is naar buitenlandse bedrijven gevloeid”, knikt cmo Laurent Lejeune van goudengids.be. “Zolang onze kmo’s de digitale kansen die zich voordoen niet omarmen, hypothekeren ze hun eigen succes én het Belgische economische herstel.”

Respect Volgens André Duval van het durfkapitaalfonds Duval Union getuigt de verwaarlozing van online in ons land van weinig respect voor de consument.

“De wereld van de reclame is veranderd. De digitale media hebben er niet alleen voor gezorgd dat consumenten hun mening kunnen laten horen en hun gal kunnen spuien, maar ook dat bedrijven het gesprek kunnen aangaan met hun klanten. Wie daar niet aan meedoet, sluit zich af van de buitenwereld en kan er eigenlijk evengoed mee stoppen.”

Jo Caudron van het digitale adviesbureau DearMedia wil het zo scherp niet stellen, maar denkt toch in dezelfde richting. “Digitaal transformeert elke sector, ook de retail. De manier waarop klanten vandaag op zoek gaan naar informatie, verschilt grondig van hoe ze dat vroeger deden.”

“Belgische bedrijven moeten begrijpen dat die evolutie zich nu aan het voltrekken is, en dat de discrepantie tussen de consument en onze lokale bedrijfswereld alsmaar groter wordt. Waardoor klanten steeds vaker terecht komen in internationale ecosystemen, en de Belgische ondernemingen heel wat centen mislopen.”

Caudron: “De overheid heeft hier zeker een rol te spelen. Niet alleen door de lokale ecosystemen beter te ondersteunen, maar meer nog door te sensibiliseren. De politici moeten kmo’s overtuigen van het belang van digitalisering. De argwaan ten opzichte van nieuwe technologieën moet weggenomen worden.”

“Onze Belgische bedrijven zijn het niet gewend om dingen uit handen te geven, ik begrijp wel van waar dat komt”, besluit Duval. “‘Wat we zelf doen, doen we beter’, is nog vaak de redenering. Vroeger was dat misschien een solide slogan, maar vandaag betekent het economische zelfmoord.”