Brengt technologie Joden en Palestijnen dichter bij elkaar?

De tech-sector in Israel brengt Joden en Palestijnen dichter bij elkaar. Dat zegt niet alleen topman Alan Feld van de Israëlische durfkapitalist Vintage Investment Partners, het wordt ook schoorvoetend toegegeven door enkele Palestijnse tech-bedrijfjes.

Een Belgische delegatie van ongeveer 35 man onderzoekt deze week wat de Israëlische tech-scène zo speciaal maakt. De tech-tour wordt georganiseerd door BetaGroup, de grootste web-community in ons land.

Dinsdag werd duidelijk dat er niet alleen in en rond Tel Aviv een sterk ecosysteem bestaat, maar dat er ook vanuit de Palestijnse gebieden op de Westelijke Jordaanoever heel wat bedrijfjes actief zijn in it, en dat er ook alsmaar meer start-up gerelateerde events worden georganiseerd.

Volgens voorzitter Yahya Al-Salqan van Pita, de Palestinian IT Association of Companies, gaat het om ruim 200 starters en KMO’s, goed voor ongeveer 10.000 jobs. De bedrijven zijn voornamelijk actief in outsourcing en in softwareontwikkeling, maar er zitten ook enkele start-ups tussen die hoge ogen gooien met innovatieve apps.

MobiStine is een interessant voorbeeld. Het bedrijfje van Husni Abu Samrah heeft een app ontwikkeld (‘GraviLog’) die de verschillende stadia waarin zwangere vrouwen verkeren in kaart brengt, en de informatie doorstuurt naar de betrokken dokter. MobiStine is de enige Arabische start-up uit het Midden Oosten die al geselecteerd werd voor de prestigieuze Mass Challenge-accelerator in Boston.

Tijdens het bezoek van een tiental Palestijnse it-bedrijven aan de Belgische delegatie in Jeruzalem werd duidelijk dat de tech-sector het potentieel in zich draagt om iets te realiseren dat het Likoed-bewind van de conservatieve premier Benjamin Netanyahu allicht niet voor elkaar zal krijgen, en dat is Joden en Palestijnen dichter bij elkaar brengen.

“Er zijn honderden it-multinationals actief in Israël”, vertelde Tareq Maayah van de Palestijnse outsourcer Exalt. “De strijd om goede it’ers woedt hevig, en Palestijnen zijn goedkoper dan hun Israëlische collega’s. Dus ja, ik doe zaken met Israël. Het zou gek zijn om ons talent er niet voor in te zetten als de mogelijkheid zich voordoet.”

Maayeh oppert dat samenwerken met Israëli voor toenadering zorgt. “Pas wanneer je elkaar écht leert kennen leer je elkaar appreciëren. Momenteel gebeurt dat nog op heel kleine schaal, maar elke Jood of elke Palestijn die beseft dat de mensen waar hij mee werkt ook een gezin hebben om te onderhouden en ook maar burgers van vlees en bloed zijn, kan vanuit de eigen ervaring de relaties tussen onze volkeren verbeteren.”

Eenzelfde geluid klinkt bij oprichter en algemeen directeur Alan Feld van Vintage Investment Partners, één van de belangrijkste vc’s in Israel. “Cisco doet momenteel een uitstekende job in het bij elkaar brengen van Israelische en Palestijnse bedrijven. Zoiets kan je alleen maar aanmoedigen.”

“Er is ook een it-bedrijf in Nazareth, Galil Software, dat heel wat werk outsourcet naar het Oosten van het land. We staan nog maar aan het begin van die evolutie, maar het is een win-win voor beide economieën. Hoe meer interactie er komt tussen Isreali en Palestijnen, hoe realistischer een scenario wordt waarin er vrede heerst. Hoe meer tijd je samen doorbrengt, hoe beter je de andere leert begrijpen. Onze zakenlui dragen dus een zware verantwoordelijkheid.”

“Ook wij dragen trouwens ons steentje bij. Zo nodigen we Palestijnse starters uit om te komen werken in onze kantoren, én nodigen we geregeld bedrijfjes uit om te komen pitchen voor Israëlische durfkapitalisten. Of ik zou investeren in een Palestijnse start-up? Goh, ik sluit dat niet uit, al is het nog niet gebeurd.”

Realiteit

Wat ons meteen terug naar de realiteit brengt. Die is momenteel wat ze is: de eerste toenaderingspogingen gebeuren nog op erg kleine schaal, en worden vaak gestuurd vanuit de vele multinationals die actief zijn in Israël.

Het politieke klimaat maakt het er ook niet gemakkelijk op voor de Palestijnen. Zo had Husni Abu Samrah van MobiStine anderhalf uur tijd nodig om door alle controleposten te geraken voor zijn rendez-vous met de Belgische BetaGroup-delegatie. Terwijl hij slechts op enkele kilometers van Jeruzalem woont en een kwartiertje onder normale omstandigheden ruimschoots had volstaan. Een vertegenwoordiger van de Palestijnse autoriteit (die de Belgen normaal gezien had moeten toespreken), werd de toegang tot Jeruzalem zelfs botweg geweigerd.

“Het is erg moeilijk om zaken te doen vanuit bezet gebied waarin je nauwelijks bewegingsvrijheid krijgt”, knikt Abu Samrah. “Om de zoveel meter staat er een controlepost waar we lastiggevallen worden. Tot voor kort hadden we ook nauwelijks vc’s die actief waren in de bezette gebieden, en onze overheid zit erg krap bij kas. Of er al Joodse fondsen zijn die investeren in Palestijnse starters? Neen, dat gebeurt nog niet. Israël is voorlopig niet geïnteresseerd.”

“Geef het nog enkele jaren”, argumenteren de mensen van Vintage Investment Partners. “We weten dat de toenaderingspogingen in een embryonale fase zitten, maar de geesten moeten nog wat rijpen en we hebben een duidelijk succesverhaal nodig om de boodschap verkocht te krijgen. Ik adviseer alvast aan heel wat van de bedrijven in onze portfolio om een beroep te doen op Palestijnse it-ers. Ze zijn goed opgeleid én de prijzen zijn redelijker dan in Israël. Vanuit economisch oogpunt kan je dus een uitstekende zaak doen.”