Creëert ListMinut jobs of is het net andersom? (2/2)

Kenmerkend voor de deeleconomie is dat amateurs dankzij het internet diensten kunnen verlenen die normaal gezien door professionals worden aangeboden. Vormt die bijverdienste voor de ene … een bedreiging voor de andere?

Volgens Jonathan Schockaert, de jonge ceo van de Belgische start-up, worden er op ListMinut dagelijks ongeveer 50 nieuwe diensten aangeboden. Dat is twee keer meer dan een paar maanden geleden. Veel van deze aanbiedingen zijn kleine klusjes: het gras maaien, bladeren harken, grofvuil wegbrengen … Klusjes waarvoor men niet snel naar een professional zal stappen.

Dit gezegd zijnde, zitten er toch ook ‘grotere’ jobs bij: bomen snoeien, elektrische installaties verzorgen, tegels leggen, tuinen heraanleggen … Enkele voorbeelden: een appartement van 100 m² schilderen … is een job waarvoor de eigenaar 346 euro biedt en de tijd inschat op 24 uur. Of nog: het conform maken van de elektriciteit in een woning, met toevoeging van stopcontacten en het uitvoeren van het installatieschema. Alles samen voor 360 euro en 20 werkuren.

Niet bepaald duur

Er zijn ook meer gespecialiseerde advertenties: iemand wil zijn webwinkel verbeteren en biedt 63 euro voor 3 uur werk. Iemand anders zoekt een traiteur voor een grote barbecue en biedt 70 euro voor 4 uur …

Patrick zoekt dan weer twee verhuizers en een bestelwagen voor 4 uur, en is bereid daar … 87 euro voor neer te tellen. Zoals je ziet, is de aanbieder in deze voorbeelden op zoek naar iemand die dezelfde diensten kan leveren als een professional … maar voor veel minder geld. Is dat niet pijnlijk?

Natuurlijk moet de klant beseffen dat hij, in de meeste gevallen, dienst doet op een amateur. En dat het werk dus misschien wat meer tijd zal vergen, en (misschien) ook wat minder goed zal worden uitgevoerd.

Maar het is natuurlijk de vraag of de dienstverlener die prijs niet alleen aanvaardt omdat hij geen sociale bijdragen betaalt, noch btw, noch … belastingen.

In veel gevallen gaat het om amateurs die op zoek zijn naar een bijverdienste. Op zaterdag of zondag werken voor enkele tientallen euro’s is dus helemaal niet zo erg: hij/zij leeft er niet van en wil gewoon zijn/haar koopkracht verhogen.

Immers, als hij/zij voor één dag werk 70 euro verdient, is dat mooi meegenomen. En een (aanzienlijk?) deel van de amateur-dienstverleners vergeet meer dan waarschijnlijk deze inkomsten in het vak ‘diverse inkomsten’ van hun fiscale aangifte in te vullen, ook al vermeldt ListMinut op haar platform dat dit moet gebeuren.

Professionals met korting

Professionele schilders, elektriciens of websitebouwers kunnen dit uiteraard beschouwen als oneerlijke concurrentie. Zij moeten namelijk wel sociale bijdragen, btw, belastingen enz. betalen.

Jonathan Schockaert van ListMinut stelt echter dat er ook professionals bij het platform aangesloten zijn. Maar het zou slechts om 10 procent gaan. En volgens wat ik heb vastgesteld, lijken sommigen jobs te accepteren voor minder dan 18 euro (bruto) per uur. Voor een zelfstandige is dat niet bepaald duur. De vraag die zich bijgevolg stelt: werken deze beroepsmensen dan in het zwart?

Jonathan Schokaert weerlegt dit: “Zij doen dat vooral omwille van de zichtbaarheid. Door positieve beoordelingen te verzamelen schroeven ze hun geloofwaardigheid op.” Een nieuwe vorm van klantenwerving, met andere woorden? Straf. Hoe dan ook, om deze verontrustende concurrentie te vermijden tussen particulieren die een graantje willen meepikken, en professionals die aan bodemprijzen werken, ontwerpt Alexander De Croo een belastingheffing aan de bron, uitgevoerd door de platforms zelf.

Zo zouden een aantal mini-jobs die vandaag buiten elke regelgeving wordt uitgevoerd, een wettelijk kader krijgen. Nu maar afwachten hoeveel dienstverleners ermee willen doorgaan als ze belastingen moeten betalen …