Starter van de Week: Go Smart Digital helpt bedrijven de koolstof-footprint van hun IT te berekenen

Met behulp van eigen rekenmodellen en inzichten helpt de Antwerpse start-up Go Smart Digital bedrijven om de uitstoot van eigen en aangekochte IT in kaart te brengen.

De Green Deal van de EU heeft zo zijn gevolgen. Zo moeten vanaf 2025 de 50.000 grootste bedrijven volgens de Europese Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) rapporteren over de impact van hun activiteiten op mens en milieu. ‘Dat brengt eigenlijk een nieuwe boekhouding met zich mee’, zegt Go Smart Digital-founder Tim Sterckx, ‘die onder andere de koolstofuitstoot in kaart brengt.’

Vanuit een vorige job rolde hij zo in een nieuwe. Hij sloeg de handen in elkaar met Sarah Parent van herbebossingsaccelerator Go Forest, en dat leek maar logisch. ‘We kwamen elkaar in de wandelgangen bij bedrijven al eens tegen, waar zij probeerde hen te overtuigen bomen te planten om hun uitstoot te compenseren. Zo ontstond het idee om preventiever te werken, en bedrijven te helpen die uitstoot eerst en vooral zo laag mogelijk te brengen. En daarvoor begin je dus met dat in kaart brengen, meer bepaald de uitstoot van het informaticagedeelte. ‘Veel bedrijven zijn immers al mee met wat in duurzaamheidskringen Scope 1 wordt genoemd – de uitstoot die je zelf direct veroorzaakt met bijvoorbeeld je wagenpark – of Scope 2 – wat je uitstoot via aangekochte energie of warmte – maar nog niet met Scope 3: de uitstoot waar leveranciers van producten die je gebruikt of verwerkt voor verantwoordelijk zijn. En daar valt ook je ICT-park onder.’

Bewustmaking

‘Voor die mapping hebben we verschillende calculatiemodellen opgesteld waarmee je de footprint van hardware als servers en software als cloud-platformen kunt berekenen’, legt Sterckx uit. ‘Die passen we toe op de ICT-infrastructuur van een klant, waarbij we ook publieke data van andere platformen binnentrekken als basis voor die berekeningen. Zo brengen we bijvoorbeeld de gemiddelde levensduur van een server in rekening, maar ook de settings. En dan kan het zijn dat we bijvoorbeeld zien dat een toestel niet op maximumcapaciteit moet draaien voor een bepaalde taak, en die instellingen dus aangepast kunnen worden met minder uitstoot tot gevolg.’

Veel daarvan is ook bewustmaking van individuele medewerkers, zegt de founder. ‘Je moet immers bedenken dat elk zoomgesprek dat je hebt, elke bijlage die je verstuurt, een foto die je in de cloud bewaart, ergens de inbreng van een server vragen, die ergens CO2-uitstoot veroorzaakt. Als je dan weet dat je camera 96 procent van de uitstoot van een Zoomvergadering uitmaakt, dan is het misschien niet nodig om die op te zetten bij collega’s van wie je weet hoe ze er uit zien. Hetzelfde met attachments, of reply all: elke mail die je verstuurt, elke byte bijlage, heeft zijn impact, dus je denkt ook daar best na wanneer het nodig is, en of een document bijvoorbeeld niet beter op een centrale server kan gedeeld worden in plaats van rondgemaild.’

Eerste klanten

De consultants van Go Smart Digital – ze zijn ondertussen met drie – zijn nog maar enkele weken actief op de markt, dus er wordt vooral nog afgetast. Vanuit zijn vorige job kon Sterckx echter wel al in zee gaan met Konica-Minolta en verschillende bedrijven binnen de Visma Group. ‘Om commercieel nu echt te groeien willen we enkele junior consultants aantrekken, en mikken we ook op partnerschappen met anderen. Zo neemt Go Forest een aandeel in Go Smart Digital. Samen willen we onder de vlag ‘Go Family’ een ecosysteem van impactdiensten creëren die complementair zijn. Ook met CO2Logic en South Pole worden linken gelegd, waardoor we bedrijven één aanspreekpunt kunnen bieden om duurzamer te ondernemen.’

Aan de oprichting van Go Smart Digital ging een grondig marktonderzoek vooraf dat Sterckx zo’n 90.000 euro kostte. ‘Daarvoor kreeg ik gelukkig ook steun van onder andere VLAIO’, zegt hij . ‘Nu kijk ik uit naar een strategisch partnerschap met een grote speler. Dat willen we binnenkort bekend maken. Ik geloof immers heel hard dat samenwerking een nieuwe vorm van competitie is. Er is veel kennis in de markt, dus het houdt steek om de krachten te bundelen. Vergelijk het met Volvo dat de autogordel uitvond, maar weigerde om dat te patenteren en het idee met de hele industrie deelde. Op dezelfde manier willen wij onze ideeën met zoveel mogelijk mensen delen om zo veel mogelijk impact te creëren.’