Helpper brengt thuishulp waar het nodig is

Met de vergrijzing zal de nood aan thuishulp de komende jaren enkel toenemen. Het bedrijf Helpper wil hulpzoeker en -verlener bij elkaar brengen, en gebruikt daarvoor de nieuwe Belgische wet op de deeleconomie. De zorgsector onthaalt de Antwerpse start-up alvast met veel interesse.

Zoals vaak bij zo’n thematiek, begon ook dit project dicht bij huis, toen de vader van François Gerard ernstig ziek werd. ‘Hij kreeg ALS’, zegt de oprichter, ‘en we vonden maar geen gepaste hulp. We probeerden verschillende zorgorganisaties maar het kwam nooit echt tot een werkbare oplossing, altijd was er wel een probleem qua planning, de juiste uren, en ga zo maar door. Uiteindelijk hebben we een oplossing moeten zoeken in de onwettigheid en vonden we een man die mijn vader wel de nodige bijstand kon bieden buiten alle geijkte circuits om.’

Er was dus een vraag die niet beantwoord werd, stelde de bedrijfsleider in Gerard vast, en hij zag een oplossing. Hij trok een jaar uit voor de ontwikkeling van Helpper, en bedacht een online-platform waarop bejaarden of mensen met een beperking mensen konden vinden die hen wilden helpen met verzorging, praktische beslommeringen en dagelijkse taken. ‘Daarbij maken we gebruik van de nieuwe wet op de deeleconomie, die toestaat dat mensen iets bijverdienen op zo’n manier.’

Matchmaker

Helpper richt zich dus vooral op het matchmaking tussen vraag en aanbod. ‘Hulp wordt steevast gezocht in de onmiddellijke omgeving van de hulpvrager’, zegt hij. ‘Die matchmaking gebeurt nu nog handmatig maar zal later automatisch moeten worden. Ook het screenen van de hulpverleners gebeurt nog manueel, met een telefonisch sollicitatiegesprek dat peilt naar de geschiktheid van de kandidaten op harde kwesties als het takenpakket, maar ook op meer algemene geschiktheid. We werken voor kwetsbare mensen, dus we willen niet zomaar iedereen daar laten opduiken.’

De start-up zorgt zelf voor verloning en verzekering van de ‘vrijwilliger’. ‘Een uur werk kost 9,80 euro, waarvan 7 euro netto wordt uitbetaald aan de hulpverlener. Van de overschot betalen wij de verzekering en houden wij onze fee over. Ook vragen we bij inschrijving van de hulpvrager tien euro voor de inschrijving en 9,8 euro voor een eerste uur hulp.’

Eerst Antwerpen, dan Gent en daarna het buitenland

Helpper wordt momenteel getest in de Antwerpse postcode 2018, en daar bleek de benadering een succes. ‘We hebben onze marketingcampagne moeten stilleggen omdat we te veel aanbod van hulpverleners kregen’, zegt Gerard. ‘Eind augustus willen we in heel de stad lanceren, en vanaf oktober worden we ook actief in Gent. We kiezen voor een langzame geografische verspreiding, aangezien elke stap ook voor ons een leerproces is. We passen ons nog voortdurend aan.’

De ambitie? Stilletjesaan wil Helpper doorgroeien. Eerst naar heel België, maar eind 2018 hoopt Gerard ook de buurlanden overstag te doen gaan. ‘Natuurlijk zullen we ons dan telkens aan de specifieke markten moeten aanpassen, en aan de wetgeving. België is één van de eerste landen met een wet rond deeleconomie, dat is niet overal het geval. Maar ik zie geen reden waarom we niet in heel Europa actief zouden kunnen zijn: ons platform is in elk geval schaalbaar.’

Hulpverleners moeten bereikt worden door een stevige marketingcampagne, en dat zowel on- als offline. Door partnerschappen met zorgorganisaties wil Helpper de hulpbehoevenden vinden voor wie Helpper een wereld van verschil kan betekenen. Eén van hen is zelfs al in de start-up gestapt, zegt Gerard. ‘Partena Promeris heeft zichzelf ingekocht, en over verdere investering wordt ook gesproken. Maar wij kijken al verder. Ik ben al in voorzichtige verkennende gesprekken met een aantal investeerders die kapitaal willen injecteren als we eind 2018 de stap buiten de landsgrenzen zetten.’