Duizend start-ups aantrekken en bijeenbrengen binnen één innovatief ecosysteem, zo luidt de ambitie die de Stad Parijs wil waarmaken via een indrukwekkend renovatieproject van de ‘Halle Freyssinet’, een voormalig goederenstation.
Duizend start-ups aantrekken en bijeenbrengen binnen één innovatief ecosysteem, zo luidt de ambitie die de Stad Parijs wil waarmaken via een indrukwekkend renovatieproject van de ‘Halle Freyssinet’, een voormalig goederenstation.
Business agitator Xavier Niel (Free) leidt het project in goede banen. Moeten San Francisco, Londen of Berlijn alvast beginnen te sidderen en beven? En Brussel?
Halle Freyssinet, Boulevard Auriol, in het 13e arrondissement, vlakbij de Grote Bibliotheek: Parijs gaat er prat op dat hier op deze plek vanaf 2016 de ‘grootste digitale incubator ter wereld‘ wordt ondergebracht, die plaats biedt aan een duizendtal start-ups.
De Franse hoofdstad zou momenteel maar liefst 2.000 van die jonge bedrijven tellen, maar ze liggen wel te ver uit elkaar volgens de autoriteiten, die geloven in de voordelen van nabijheid zoals in de Tech City van London, in Berlijn en natuurlijk in Silicon Valley.
Er wordt ongeveer 150 miljoen euro aan investeringen gepompt in het voormalige goederenstation om er een tempel van technologisch ondernemerschap van te maken.
De Stad Parijs doet een duit in het zakje, net als de Caisse des Depôts et Consignations (Deposito- en Consignatiekas), maar de grootste investeerder is Xavier Niel, de ‘Franse Steve Jobs’, die met zijn groep Iliad (beter bekend onder de merknaam Free) de low cost introduceerde in de Franse telecom.
Naast kantoren bieden de 30.000 m² van 1000 Start ups@Freyssinet plaats aan specifieke ruimten zoals coworkingruimtes, een fablab, een groot auditorium, vergaderzalen, grote werkruimten en… een immens grote bar die 24/24 open is.
Xavier Niel belooft ook een hele reeks diensten op maat voor de start-ups: juridisch advies, boekhoudkundige kantoren, enz.
Dit gigantische project moet, aldus het persbericht, “Frankrijk in staat stellen om nieuw talent, scheppers en investeerders aan te trekken en zo te schitteren in het internationale digitale landschap.”
Gasfabriek? Maar een dergelijke reuzenomvang kan ook bepaalde beperkingen met zich brengen. “1.000 start-ups, dat is enorm veel. Vanaf een bepaalde omvang wordt het moeilijk om het geheel nog te kunnen beheren. Je kan dan ook niet spreken van een echte begeleiding”, reageert Juan Bossicard, verantwoordelijke van de Software Cluster binnen het BAO (Brussels Agentschap voor de Onderneming).
Hij verwijst naar de mislukking van het Plug & Play Tech Center in Silicon Valley, dat meer dan 300 start-ups telt, maar werkt met een systeem van subsidies via de verschillende landen die er ruimte kopen.
Een ‘gasfabriek’, vond Bossicard, waar evenveel consultants als ondernemers zouden zitten en tal van verborgen kosten zijn.
Voor het project in Parijs stelt hij zich vragen bij de algemene betaalbaarheid voor de starters: “De kantoren zien er dan wel prachtig uit, maar je moet nog ergens in Parijs kunnen wonen ook…”
Het succes van Berlijn als aantrekkingscentrum voor start-ups is vooral te danken aan de betaalbare vastgoedmarkt voor jonge ondernemers.
