Besparen op Itsme, ten koste van het bedrijfsleven?

De afspraken tussen de overheid en Itsme staan onder druk. Recent werd in de pers gewag gemaakt dat de overheid misschien wel eens een eigen alternatief zou kunnen gaan ontwikkelen voor de authenticatie-app. Waar niemand bij stil lijkt te staan, is de gigantische kostprijs die bij zo’n alternatief voorgeschoteld zou worden aan de bedrijfswereld.

Ik laat me niet uit over de redenen om een alternatief voor Itsme te ontwikkelen – of het nu gaat over de (vermeende) te hoge kost voor de overheid, of twijfels bij de publiek-private samenwerking (de Federale Participatie- en Investeringsmaatschappij PFIM bezit twintig procent van de aandelen van Itsme). Waar niemand echter bij stilstaat is de gigantische kostprijs die bij zo’n alternatief voorgeschoteld zou worden aan de bedrijfswereld. Itsme is vandaag – dankzij de overheid en de banken – quasi de facto standaard ingebouwd in elk klantenportaal waarmee bedrijven en organisaties interageren met hun klanten. Bedrijven hebben geïnvesteerd om hun software compatibel te maken met Itsme als authenticatiemechanisme.

De overheid zal alles in het werk stellen om het eigen alternatief te promoten. Overheidsportalen zullen in de toekomst misschien alleen nog maar gebruik maken van de eigen authenticatiemogelijkheden, ten nadele van Itsme.

Wanneer de overheid slaagt in haar opzet, dan zal de adoptie van het alternatief gigantisch zijn. Iedereen wordt immers impliciet verplicht om de alternatieve authenticatiemethode te kiezen bij gebruik van overheidswebportalen.

Wanneer de adoptie van het alternatief groot genoeg is, zullen bedrijven zich verplicht zien om ook deze nieuwe authenticatiemethode binnen hun eigen webportalen te voorzien. En dat vraagt uiteraard een investering, een die al snel enkele tienduizenden euro’s bedraagt, in software die aangepast moet worden.

Langs de ene kant hebben we een overheid die wenst te besparen, wat uiteraard alleen maar toegejuicht kan worden. Of de ontwikkelkost van het alternatief effectief opweegt tegen de besparing is uiteraard nog maar de vraag.

Aan de andere kant worden bedrijven op termijn verplicht om ook hun software weer aan te passen, want het alternatief zou wel eens de nieuwe de facto standaard kunnen worden. Wat de ene bespaart, zal dubbel en dik door anderen worden uitgegeven. Vanuit een macro-economisch oogpunt zou dit wel eens een minder goede beslissing kunnen zijn.

Los daarvan is het absoluut wel de taak van de overheid om een eigentijds mechanisme ter beschikking te stellen waarmee burgers zich online kunnen aanmelden, ook bij niet-overheidsportalen (bijvoorbeeld de tweede pijlerpensioenfondsen).