Beursgang? Hoeft niet echt!

De recente beursgang van Google lijkt bij velen de hoop op een forse herleving van de ICT-sector aan te wakkeren

Het aantal (en de opbrengst) van dergelijke introducties weerspiegelt immers vaak het vertrouwen van de analisten in de betrokken sector. En voor Google zelf is het een bekroning, want een bedrijf kan je maar voor vol aanzien als het ‘op de beurs staat’, niet soms? Tja… Helaas stijgt in één klap ook de druk om telkens weer goede kwartaalcijfers te halen, zowel voor omzet als winst. Als eerste slachtoffer sneuvelt dan vaak de lange termijnvisie, wat uiteindelijk nog de klant het meest schaadt! Dan heb je als bedrijf strategisch gekozen voor een product, om vervolgens te ervaren dat de ontwikkeling/verkoop ervan wordt gestaakt wegens te duur/onvoldoende renderend/etc, etc. Om steeds dezelfde reden: de hoogheilige kwartaalverwachtingen mogen niet in het gedrang komen. Het is dan ook interessant vast te stellen dat er nog behoorlijk wat ‘hi-tech’ bedrijven gewoon in privé-bezit zijn. Bedrijven die kunnen bogen op een mooie staat van dienst, onder meer dank zij de volgehouden uitwerking van een lange termijnvisie en met vaak erg trouwe klanten. Recente ontmoetingen met bedrijven als Intersystems en Attachmate maar ook SAS Institute of Information Builders en ongetwijfeld nog heel wat anderen, bevestigen dat. Interessant is dat bij dergelijke bedrijven de oprichter vaak nog een (hoofd)rol speelt en dat hij doorheen de jareen een gestage groei en uitbreiding verkoos boven een ongebreidelde (omzet)expansie of een snelle ‘pak de poen’ oefening. Natuurlijk is geen van beide systemen zaligmakend en ja, ook een bedrijf in privé-eigendom moet zijn financiële en commerciële toekomst kunnen veilig stellen. Is het dan niet voor de hand liggend dat u als gebruiker bij voorkeur gaat aankloppen bij een bedrijf dat allicht meer oog heeft voor zijn producten en klanten, dan voor zijn cijfers en analisten?