Chrome OS en ‘careless computing’

Google’s Chrome OS voor optimaal ‘web computing’ zou heel wat informatie bij gebruikers kunnen garen. ‘Careless computing’ moet worden vermeden door veel meer aandacht te besteden aan gebruiksvoorwaarden.

Google’s Chrome OS voor optimaal ‘web computing’ zou heel wat informatie bij gebruikers kunnen garen. ‘Careless computing’ moet worden vermeden door veel meer aandacht te besteden aan gebruiksvoorwaarden.

Begin december 2010 startte Google een nieuwe fase in zijn Chrome OS offensief voor optimaal web computing door de verdeling van een groot aantal prototypes van een pure webcomputer, de Cr-48.

Het betrof een 12” notebook met ingebouwde 3G en WiFi connectiviteit voor een continue toegang tot webdiensten en -toepassingen. Hoewel voorzien van lokale opslagcapaciteit (waar snuggere knapen al gebruik hebben van gemaakt voor het installeren van Ubuntu Linux, Apple Macos en Microsoft Windows) is het de bedoeling dat dit systeem de mogelijkheden van web computing maximaal demonstreert, inclusief de opslag van data in het web.

Vandaag wijzen waarnemers in de VS in toenemende mate op de uitgebreide mogelijkheden van Google’s Chrome OS om informatie in te winnen over de activiteiten van de gebruikers, zonder noodzakelijkerwijze duidelijk te vermelden wat het met die informatie precies aanvangt.

Zo vermelden de gebruiksvoorwaarden van Chrome OS momenteel dat die informatie voor advertentiedoeleinden kan worden aangewend, mocht Google dat in de toekomst overwegen. Google van zijn kant stelt dan weer uitdrukkelijk dat gebruikers zelf kunnen bepalen hoeveel informatie wordt doorgestuurd, inclusief een ‘guest’-faciliteit die de informatie op het einde van een sessie wist.

‘Careless computing’
Chrome OS en andere web/cloud computing oplossingen zullen zeker in de loop van 2011 in toenemende mate het aspect van ‘careless computing’ – zoals Richard Stallman van de Free Software Foundation het noemt – in de schijnwerpers plaatsen.

Gebruikers van alle mogelijke web/cloud diensten moeten echt wel de gebruiksvoorwaarden uitvlooien en bewuster omgaan met de voorziene middelen om de eigen rechten te beschermen. Zo stellen heel wat diensten dat gebruikers door het uploaden van data de dienstenleverancier een niet-exclusief gebruiksrecht van die data toekennen, bijvoorbeeld in het kader van reclame en/of marketingactiviteiten.

Ook kunnen de leveranciers van die diensten vaak eigenmachtig data verwijderen van hun servers (cfr Amazon en de Wikileaks informatie), terwijl gebruikers echt wel moeten beseffen dat de wetgeving van het land waar de data zich bevinden van kracht is. Voor data in de USA betekent dit bijvoorbeeld dat de overheid zich hiertoe toegang kan verschaffen zonder een huiszoekingsbevel bij de eigenaar van de data, aldus Stallman.

De vraag is dus in welke mate gebruikers bereid zijn om steeds meer controle over hun computing los te laten in ruil voor goedkopere (al dan niet met publiciteit doordrenkte) ict-mogelijkheden. Als vanouds is Richard Stallman – rabiate tegenstander van software die niet ‘free’ en ‘open’ is – niet mals in zijn conclusie:

“Ik veronderstel dat veel personen de overstap naar ‘careless computing’ zullen blijven zetten, want d’r zijn genoeg sukkels die zich laten bedotten.”