De nieuwe roes van iPad-content

De iPad kan de voorloper zijn van een stralende informatietoekomst, maar zoals steeds moeten we ons toch hoeden voor al te veel optimisme.

De iPad kan de voorloper zijn van een stralende informatietoekomst, maar zoals steeds moeten we ons toch hoeden voor al te veel optimisme.

Met 3 miljoen verkochte iPads op 80 dagen tijd – en dan is België op dit eigenste ogenblik nog niet eens officieel van start gegaan met de verkoop van Apple’s hebbeding – lijkt Apple nogmaals een nieuwe klasse van toestel te hebben gecreëerd. Zeg hallo tegen de ‘media pad’, je draagbare toegangspoort tot informatie waarvan de inhoud zich – soms letterlijk – ‘all singing, all dancing’ aandient..

In de roes van het eerste enthousiasme mikken de eerste inhoud-producten voor de iPad erop hoogstandjes te zijn die illustreren wat het platform allemaal in zijn mars heeft. Zo heeft het befaamde technologieblad Wired een eerste versie voor de iPad uit (die evenwel niet op onverdeeld gunstige krittieken werd onthaald). Een uitgeverij als Condé Nast kondigde dan weer de verrijzenis van een uiterst gerespecteerd ‘food’-tijdschrift aan, Gourmet (waarvan de papieren versie vorig jaar het loodje legde), op de iPad als ‘Gourmet live’. En in ons land hebben Le Soir en De Standaard al iPad versies van hun toepassingen voorgesteld, terwijl ook de Roularta Media Group plannen en producten smeedt. Inspanningen alom dus.

In de Wall Street Journal stond onlangs (maandag 21 juni) dan ook een paginagroot artikel waarin de auteur zijn eerste ervaringen verhaalde met wat hij ‘book apps’ noemt. Zeg maar tekst aangevuld met video, geluid en heel wat interactie. Zijn lieveling was een versie van Alice in Wonderland, zoals geproduceerd door Atomic Antelope. Naast de tekst en kleurenillustraties, kan de lezer ook zelf elementen (zoals een zakhorloge) laten bewegen door de iPad zelf te bewegen. Andere voorbeelden bleken veeleer elektronische boeken waar wat audiovisueel materiaal werd aan toegevoegd, zonder al te veel integratie tussen al die onderdelen.

En daar bevindt zich precies de achillespees van de nieuwe iPad-content. Zullen de producenten bereid zijn en (commercieel) in staat om die inspanningen te (blijven) leveren? Pogingen uit het verleden – herinner u het Nautilus audio-visuele cd-Rom magazine uit de jaren 90 – waren nooit een echt lang leven beschoren. Ook al omdat zo’n nauwere integratie van tekst beeld en interactie meer tijd en dus geld vergt, zodat mooi geïntegreerde producten niet echt goedkoop kunnen/zullen zijn. En willen de mensen dan voor al dat moois betalen? Nu al was een veel gehoorde klacht over de Wired editie voor de iPad….dat die (veel) “te duur! was”. Dat belooft dus. Wellicht is op korte termijn het beste waar we kunnen op hopen een soort ‘Daily Prophet’ (‘De ochtendprofeet’/’La Gazette du Sorcier’) zoals in de boeken van Harry Potter: een krant of magazine met bewegende illustraties.

Dat zou dan spijtig zijn, want de iPad en zijn opvolgers/concurrenten zouden de eerste aanzet kunnen zijn tot het hyperinteractieve en meeëvoluerend ‘boekwerk’ dat Neal Stephenson beschrijft in zijn boek ‘The Diamond Age’ (1995). Het betreft een interactief leerboek, met de overweldigende titel ‘Young Lady’s Illustrated Primer: a Propaedeutic Enchiridion in which is told the tale of Princess nell and her various frinds, kin, associates &c.’, dat een specifiek kind begeleidt doorheen haar opvoeding en opleiding. Het biedt leerstof aan, praat en discussieert met het kind en zorgt voor een interactie met zowel menselijke opvoeders als artificiële intelligentie figuren, die het kind begeleiden. Wie een glimp wil opvangen van de echte toekomstmogelijkheden die de iPad en zijn nakomelingen bieden, doet er goed aan de ‘Diamond Age’ even ter hand te nemen (wellicht als inspiratiebron). Maar bedenk dat het succes van zo’n Primer nog belangrijke veranderingen bij zowel inhoudproducenten als consumenten zal vergen. Te beginnen met het besef dat kwaliteit op dit gebied echt wel geld zal kosten.