De Privacycommissie onderstreept dat gegevens doorgeven voor ‘onverenigbare verdere verwerking’ altijd al is verboden, naar aanleiding van klachten over het doorgeven van informatie over bouwvergunningen.
Personen die een goedkeuring van hun bouwvergunning hebben gekregen, krijgen niet zelden kort daarop reclame in de bus van alle mogelijke bedrijven uit de bouwsector, zo stelt een artikel in De Standaard. Blijkbaar betrekken een aantal bedrijfjes die informatie bij de gemeentebesturen, en verkopen die vervolgens door aan bedrijven uit de bouwsector.
De ‘Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer’ benadrukt evenwel dat dergelijke parktijken niet zijn toegelaten. “Dat is een vorm van ‘onverenigbare verdere verwerking,'” stelt Rita Van Nuffelen, juriste bij de Privacy commissie uitdrukkelijk, “Het doeleinde waarvoor die gegevens zijn verkregen is de administratieve behandeling van de aanvraag en het doorgeven ervan aan derden voor commerciële doeleinden is [daarmee] onverenigbaar. De burger verwacht niet dat deze gegevens aan wildvreemden worden doorgegeven.”
Het probleem is overigens niet nieuw, want in 2008 kwam deze praktijk al in het nieuws, met vervolgens een antwoord van de toenmalige minister Marino Keulen op een vraag in het Vlaams parlement dat dit niet kon, ongeacht de openbaarheid van bestuur. Dat laatste biedt inzage in dergelijke gegevens met het oog op klachten of opmerkingen. De Vlaamse overheid moedigt wel bedrijven aan om toepassingen te bouwen die gebruik maken van publiek beschikbare overheidsinformatie, maar de bescherming van persoonsgegevens blijft wel van kracht. De Privacycommissie heeft dan ook steeds terzake duidelijke aanbevelingen gedaan, ook en uitdrukkelijk wat betreft de verspreiding van gegevens inzake bouwvergunningen (cfr. het advies AD1999-02). Een ander voorbeeld is de aanbeveling van 2 mei 2012 over het gebruik van gegevens uit het bevolkingsregister en het vreemdelingenregister.
Breder probleem
Het onverenigbaar gebruik van gegevens over bouwvergunningen is overigens slechts een voorbeeld van een breder probleem, in casu de verspreiding en de controle op het gebruik van informatie uit authentieke bronnen in gemeentelijke diensten. Niet zelden stellen personen die rechtmatig toegang hebben tot dergelijke informatie, die ook aan collega’s en andere diensten binnen de gemeente ter beschikking, ook als dat niet kan. “Het is aan de gemeente om het personeel hierover te sensibiliseren,” aldus Van Nuffelen, ” en om een degelijk informatiebeheer uit te werken, inzake wat kan en wat niet kan, wat onverenigbaar is, en wat niet mag worden doorgegeven naar een andere dienst.” En “wat altijd al was verboden, is dat nog altijd!”
