“Europa verkiest platte gratispolitiek boven digitale revolutie”

Deze week werd een akkoord bereikt over de financiering van gratis openbare wifihotspots in zes- tot achtduizend gemeenten in heel de Europese Unie. Europarlementslid Anneleen Van Bossuyt (N-VA) vindt dat Europa voor de verkeerde prioriteiten kiest en beter werk zou maken van de verdere ontwikkeling van 5G. “De grote Europese digitale revolutie zal er echt niet komen dankzij een wifi-hotspot in een Bulgaarse bibliotheek”, schrijft ze.

Europa zal vanaf september de installatie van 8.000 gratis wifi-hotspots financieren in steden en gemeenten die nu nog geen openbare wifi-verbindingen hebben. Het klinkt erg barmhartig en noodzakelijk: Europa dat achtergestelde regio’s verbindt met de wereld. Maar dat gebeurt met 120 miljoen euro belastinggeld. Het is platte gratispolitiek ten voordele van regio’s die ondermaats presteren op het vlak van internetverbindingen.

Slechts een fractie van de gemeenten in West-Europa komt in aanmerking voor dit cadeautje. Enkel gemeenten waar er nog geen openbaar wifi is of waar er geen private alternatieven zijn, maken kans. Steden die al investeren in gratis hotspots en wel ondernemend zijn, worden op deze manier afgestraft. ‘WiFi4EU’ in Vlaanderen? U raadt het al, die kans is klein.

Maar ook in de rest van Europa zullen we moeten speuren naar een EU-hotspot. Want die 120 miljoen euro zal echt niet het verschil maken. Om een stad als Praag een jaar van wifi te voorzien, is al snel 50 miljoen euro nodig. Dat betekent dat de uitverkoren – vooral Centraal- en Oost-Europese – gemeenten hoogstwaarschijnlijk één gratis hotspot in hun gemeentehuis of bibliotheek zullen plaatsen, om toch maar zoveel mogelijk eigen bewoners te kunnen bereiken. Veredeld dienstbetoon met een beperkt effect op kosten van de Europese belastingbetaler. Bovendien krijgen deze regio’s via de Europese structuurfondsen al voldoende geld om zelf de nodige investeringen te doen.

Terwijl N-VA in het Europees Parlement voortdurend pleit voor een efficiënt en verstandig gebruik van belastinggeld, geeft de Europese Commissie het uit aan een promocampagne. In Vlaanderen geloven we niet meer in gratisverhalen, maar Europa doet lustig verder: gratis treintickets, gratis musea, en nu gratis wifi… Het kan niet op!. Met dergelijke stunts wil Europa zieltjes kopen, maar de burger doorprikt dit en vraagt om een doortastend beleid op het vlak van veiligheid, migratie en jobs.

Uiteraard kunnen gratis hotspots een positief effect hebben op de lokale handelaars en voor een betere inclusie van de burger zorgen. Maar ik vind niet dat Europa gratis wifi moet financieren, daar zijn de gemeenten zelf of private spelers veel beter voor geschikt. Europa moet optreden waar het een duidelijke meerwaarde kan betekenen. Bijvoorbeeld door het bouwen van elektriciteitsverbindingen tussen lidstaten. Zo kan het overschot aan Spaanse zonne-energie vlot tot in Vlaanderen stromen.

Ook de verdere ontwikkeling van 5G mag niet aan de grenzen stoppen. In een niet zo verre toekomst zullen zelfrijdende auto’s massaal in het straatbeeld verschijnen. Dan zullen we nood hebben aan hoogwaardige draadloze internetverbindingen om de veiligheid op onze wegen te verzekeren. Ook als we een moderne Europese levensstijl willen ontwikkelen waarbij al onze toestellen probleemloos met elkaar verbonden zijn, hebben we nood aan een digitale revolutie. Heel Europa moet mee of het dreigt in het digitale stenen tijdperk achter te blijven.

Er is dus nood aan een duidelijke inhaalbeweging. Momenteel is er 86% 4G-dekking in de EU. Vooral het platteland blijft achter. Tussen en zelfs binnen de verschillende lidstaten zijn er nog steeds grote verschillen. De doelstelling om alle burgers van een snelle 100 Mpbs-internetverbinding te verzekeren, is bovendien verre van behaald. Dat gebrek aan een krachtdadig Europees digitaal beleid frustreert vooral de Scandinavische en Baltische landen, die digitale voortrekkers zijn. Zij organiseren over deze thema’s dan maar hun eigen toppen. Anno 2017 leven we in een Europa van verschillende digitale snelheden.

Vorige maand zorgde Europa ervoor dat je jouw favoriete Netflix-serie kan blijven streamen, terwijl je met de trein op weg van Brussel naar Parijs de grens met Frankrijk oversteekt. In principe. Maar in werkelijkheid blijkt dit zo goed als onmogelijk, omdat de dichtheid van de netwerken onvoldoende is. Stap per stap probeert Europa aan een echte digitale interne markt te bouwen, maar het gaat o zo traag. En het kiest daarbij voor de verkeerde prioriteiten. De grote Europese digitale revolutie zal er echt niet komen dankzij een WiFi4EU-hotspot in een Bulgaarse bibliotheek. Alle hoeraberichten ten spijt.