Iemands ‘likes’ verraden veel over zijn of haar persoon, inclusief geslacht, religie, en nog veel meer, aldus een onderzoek van de universiteit van Cambridge.
Zopas nog een ‘like’ aangeklikt in Facebook? Volgens een onderzoek van de Britse universiteit van Cambridge kan uit de data van zelfs een klein aantal ‘likes’ al heel wat informatie worden gepuurd, die niet zelden een mogelijke inbreuk op de privacy inhoudt. De onderzoekers slaagden erin met vrij hoge zekerheid in een groep van circa 58.000 Amerikaanse Facebook-gebruikers (vrijwilligers) elementen te bepalen als geslacht, etniciteit (95% correct inzake Afro-Amerikaan/Kaukasisch-Amerikaan), seksuele geaardheid (88% correct re homo/hetero), politieke overtuiging (85% correct re democraat/republikein) en religieuze instelling (82% correct re christen/moslim), maar ook aspecten als intelligentie, ‘gelukkig zijn’, ‘openheid’ en dies meer. Het minst goed scoorde het aspect ‘ouders gescheiden vòòr de testpersoon 21 jaar was’, met slechts in ca. 60% van de gevallen een correcte conclusie.
De onderzoekers wijzen er op dat vaak ‘like’ informatie niet bijzonder wordt beschermd door de gebruiker, en dat ook makkelijk verkrijgbare data uit andere bronnen, zoals zoekgegevens, Twitter profielen etc, kunnen worden aangewend. Overigens moesten de onderzoekers ook niet over heel veel ‘likes’ per persoon beschikken om al conclusies te trekken. Het mediaangetal van ‘likes’ per persoon’ was 68.
De toepassingen van dit onderzoek zijn legio, met onder meer mogelijkheden voor nog meer doelgerichte marketingacties. Ook kunnen dergelijke studies worden aangewend als een “handige en betrouwbare wijze om psychologische kenmerken te meten.” De ‘likes’ van Facebook lijken immers al vaak wat op de vragen in psychologische testen. Dat kan voordelen bieden inzake nieuwe richtingen in het onderzoek van de menselijke psychologie, of voor het onderkennen van trends.
Daar tegenover staat een dergelijk onderzoek in grote groepen personen kan worden uitgevoerd, zonder de uitdrukkelijke instemming van deze personen en zonder dat ze hiervan op de hoogte zijn. Dat kan dan gebeuren door bedrijven, overheden, maar “zelfs de Facebook vrienden van iemand.” Met allicht negatieve gevolgen, als hierdoor (wellicht foute) informatie over een persoon bekend raakt, die hij of zij niet publiek wou maken. De onderzoekers hopen dat de bijkomende informatie die hun methode aanbrengt, de gebruikers niet afkerig zal maken van het gebruik van digitale diensten, maar dat “het vertrouwen kan worden bewaard, door gebruikers transparantie en controle over hun informatie te bieden.”
