Mijn jongste zoon heeft me gedefriend. Eigenlijk al een half jaar geleden, lachte hij hartelijk. Was er terloops achtergekomen, tijdens familiefeestje.
Mijn jongste zoon heeft me gedefriend. Eigenlijk al een half jaar geleden, lachte hij hartelijk. Was er terloops achtergekomen, tijdens familiefeestje.
Hij had zijn status veranderd naar ‘verliefd’. Bijna 15 jaar, niet de eerste keer op een wolk. Op familiefeestjes met de nonkels is dat uiteraard altijd gniffelen. Maar het was toch even slikken. Het vermakelijke Facebook met z’n talloze kattebelletjes, opwippertjes, wissewasjes en interessante maar snel vergeten nieuwtjes, is verbazingwekkend.
Met zijn geschatte marktwaarde van 50 miljard dollar, is de Facebook-pagina van mijn zoon op de beurs volgens de analisten goed voor 100 dollar. Facebook telt immers 500 miljoen actieve gebruikers. Naar schatting ook goed voor een totale omzet van 1 miljard dollar. Dat is 2 dollar per abonnee. Het ontgaat me volkomen waarom die discrepantie tussen omzet en marktwaarde zo groot is. Dat geldt ook voor Twitter, dat met 190 miljoen gebruikers geschat wordt op 10 miljard dollar. Het zou dit jaar amper 110 miljoen euro omzet halen.
De hype rond sociale media zou wel eens kunnen leiden tot een nieuwe zeepbel, waarschuwen, terecht, de onheilsprofeten. Het zou het wankele economische herstel alleszins niet bevorderen, en ongetwijfeld ook repercussies hebben op de ict-biotoop. Dat er tonnen geld beschikbaar is, is duidelijk. In de Verenigde Staten alleen al is in de jongste 5 weken liefst 24 miljard dollar geïnvesteerd in kapitaalfondsen. Dat is sinds begin 2007 niet meer gebeurd.
En toch slagen datzelfde Facebook en Twitter er in om in een onwaarschijnlijke razendsnelle draaikolk decennialange tirannieën omver te gooien. Een samenhorigheidsgevoel dat een veel grotere impact dan de financiële waarde heeft. ‘Facebookvrienden’ heeft in de Arabische landen een heel andere betekenis gekregen. De machthebbers hebben die kracht niet gezien, mogelijk omdat Ben Ali of Hosni Moubarak ook niet op Facebook of Twitter aanwezig waren. Mede daarom is het belangrijk dat je op die sociale media inpikt. Ook al moet je dan incasseren dat jouw kinderen toch liever geen vrienden zijn. Wie weet komen ze er nog op terug, later, hoop ik.
