‘Het bericht is niet meer beschikbaar’

Amerikaanse bedrijven zoals Facebook en Google nemen het niet zo nauw met onze privacy, dat is bekend. Maar ze censureren hun gebruikers ook. En daarbij volgen ze onduidelijke, typisch Amerikaanse en erg puriteinse regels

Amerikaanse bedrijven zoals Facebook en Google nemen het niet zo nauw met onze privacy, dat is bekend. Maar ze censureren hun gebruikers ook. En daarbij volgen ze onduidelijke, typisch Amerikaanse en erg puriteinse regels.

Gisteren plaatste ik een stoute, maar erg grappige foto van de paus op mijn Facebook-profiel. Op de foto is onder de opwaaiende witte jurk van een zwaaiende paus nog net het beroemde, te kleine, groene badpak van Borat te zien, het typetje waarmee de Britse komiek Sacha Baron Cohen enkele jaren geleden furore maakte in de gelijknamige komische speelfilm. Ik was niet de enige: de foto verspreidde zich in recordtempo over Facebook, wellicht “geholpen” door de pedofilieschandalen in de kerk enerzijds, en het pausbezoek aan Groot-Brittannië anderzijds. Ik kreeg er heel wat reacties op.

Stout

Vandaag kan ik die reacties zien in het statusoverzicht, maar zijn het originele berichtje en alle reacties verdwenen. “Het bericht is niet meer beschikbaar.” Verder geen verklaring. Was de foto te stout? Ze had natuurlijk wel een seksueel tintje, dat puriteinen en godsdienstfanaten zoals er in de V.S. veel wonen zou kunnen storen. Of zijn de portretrechten van de paus of van Borat geschonden?

Facebook is overigens niet het enige Amerikaanse bedrijf dat graag zijn virtuele zwarte stift bovenhaalt. Apple doet hetzelfde in zijn app store voor iPad en iPhone. De gehanteerde regels zijn onduidelijk en als je app geweigerd wordt, krijg je daar geen uitleg voor. Ook Google censureert graag. Een tijdje geleden maakte ik een gmail-adres aan met een ietwat politiek incorrect pseudoniem dat ik gebruik bij een niet nader genoemde twitter-account. Enkele dagen erna had Google het mailadres gewist, zonder enige verklaring of verwittiging. De twitter-account bestaat overigens nog steeds, dus waar Google nu precies over is gevallen, blijft me onduidelijk.

Gezichtsloos

Niet zozeer de censuur stoort me, als wel de onduidelijkheid over de gehanteerde regels en de gezichtsloze, anonieme manier waarop ze wordt uitgevoerd. Ik begrijp dat er op Facebook andere regels gelden dan op het open web. Maar mogen we die regels dan tenminste weten? En mag er misschien een woordje uitleg bij als er iets wordt verwijderd?

Maar dat is ijdele hoop vrees ik. De genoemde Amerikaanse bedrijven zitten niets in met hun gebruikers, niet met hun privacy en al helemaal niet met hun mening. Ze beschouwen ons vooral als assets waarmee ze geld verdienen. Lees er de column van Dominique Deckmyn in De Standaard van vandaag maar op na.

Het staat ons natuurlijk vrij hun diensten niet te gebruiken, iets wat ik ernstig overweeg. Ten slotte bestaan er voldoende alternatieven, al zijn die, met uitzondering van het Belgische Netlog, voornamelijk in Amerikaanse bezit en dus wellicht in hetzelfde bedje ziek.

Poeperkesdag We kunnen ook in opstand komen natuurlijk. Ik merk dat die pausfoto vandaag opnieuw door heel wat mensen op Facebook wordt geplaatst. Benieuwd of ze die blijven verwijderen.

Iemand roept via twitter op om op 1 oktober een Facebook-“poeperkesdag” te organiseren en massaal politiek-incorrecte en/of gewaagde foto’s op Facebook te publiceren. Ik doe mee. U toch ook?