Het oude huurlingenmodel is niet meer

Ach, de gouden jaren van het jaar tweeduizend-probleem. De glorious days of Y2K. Het ligt alweer een hele tijd achter ons. Het waren hoogdagen voor de system integrators, die met man en macht hele sloten Cobol doorploeterden om ergens nog een YY’tje te vinden, en hoogdagen voor de consultancy firms die eerst de klanten de stuipen op het lijf jaagden dat hun bedrijf naar de verdoemenis zou gaan in het heilige jaar 2000.

Ach, de gouden jaren van het jaar tweeduizend-probleem. De glorious days of Y2K. Het ligt alweer een hele tijd achter ons. Het waren hoogdagen voor de system integrators, die met man en macht hele sloten Cobol doorploeterden om ergens nog een YY’tje te vinden, en hoogdagen voor de consultancy firms die eerst de klanten de stuipen op het lijf jaagden dat hun bedrijf naar de verdoemenis zou gaan in het heilige jaar 2000.

De tijden zijn veranderd. Zeker voor de integrators. Ik was vorige week op een conferentie in de VS, een meeting van de grote systeemintegratoren dezer wereld. Vroeger zou dat een redelijk Angelsaksisch feestje geweest zijn. Vandaag de dag zaten daar bijzonder veel Aziatische, vooral Indische bedrijven in de zaal. En de sfeer was daar in Florida, ondanks de zon, niet bijzonder rooskleurig. Wel integendeel.

Het centrale thema op de conferentie van die system integrators was de cloud, en de impact op hun business. “Huh?”, hoor ik nu de cio en it-manager zeggen. “Dat is toch ouwe koek, de cloud?”. Voor u wel. De laatste drie jaar kon je naar geen it-conferentie gaan als ‘it decision maker’ of je werd doodgezeurd over de cloud. En je werd ook flink bang gemaakt: de cloud zal de rol van de cio inperken, de cloud zal de traditionele it bypassen. Genoeg om als cio flink schrik te krijgen, en let’s be honest, het is ook aan het gebeuren.

Maar nu is de schrik duidelijk bij de system integrators beland. Doodsbang zaten ze daar, want hun legers van ‘implementers’ die als geen ander geschikt zijn om installaties van grote systemen te doen, daar massaal aan te customizen, en daarvoor talloze tienduizenden manuren voor te factureren, dat model is totaal aan het einde van haar Latijn. Y2K was waarschijnlijk de laatste grote mammoet die ze nog gevangen hadden, nadat ze de twintig jaar daarvoor massaal geleefd hadden van de erp-mammoeten. God, dat waren nog eens tijden. Miljoenen euro’s factureren om SAP of Peoplesoft te installeren voor een klant, en dan nog eens een paar miljoen om te customizen zodanig dat de klant nog voor jaren aan je gekluisterd was. Zucht. En nu komt die domme cloud daar toch wel stokken in de wielen steken zeker ?

Er was een workshop voor de system integrators die druk werd bijgewoond: “How to turn yourself into a cloud provider.” Maar de meeste aandacht had een spreker van een grote investeringsbank op Wall Street, die het had over “mergers & acquisition opportunities in the world of system integrators.” Bijzonder veel aandacht van de zaal, en duidelijk flink wat ceo’s van system integrators die graag hun zinkend schip nog net aan een onwetende rijke onnozelaar zouden willen verkopen voor het totaal waardeloos geworden was. Interessant.

Maar wat is er met de consultants gebeurd? Het partnership tussen consultant en integrator is altijd er een van aangever-inkoppen geweest. De consultant leidt de klant naar een bepaalde oplossing, en de integrator bouwt en implementeert die dan. Mooi, als dat onafhankelijk kan, maar vaak was dat niet zo. Er zijn vandaag bijzonder veel consultants die integrator zijn, en integrator die consultant spelen, en de vraag is maar of dat zo gezond is. Hoe kan je nu judge & executioner zijn tegelijkertijd ? Hoe onafhankelijk kan je als consultant zijn als je stuurt naar een SAP-oplossing terwijl je weet dat er een boel Oracle/Peoplesoft-consultants op de bank zitten die geen werk hebben? Hoe clean ben je als consultant als je moet kiezen voor je klant tussen SharePoint of Google Docs, terwijl je weet dat je aan de implementatie van SharePoint een mooie boterham verdient, terwijl je met het aanraden van Google Docs geen cent binnenrijft ?

Ik zie een opportuniteit om de wereld van consultancy totaal anders aan te pakken. Dat er advies nodig is, en blijft, ben ik van overtuigd. Het it-wereldje vandaag is meer gefragmenteerd, meer complex en meer dynamisch dan ooit tevoren. De nood aan hulp, aan guidance, aan consultancy is groter dan ooit.

Maar het moet een nieuw type van advies zijn. Niet gebaseerd puur op een ‘fee’, of gebaseerd op payback. Maar gebaseerd op resultaten, op een joint-commitment, op shared profits. Het oude huurlingenmodel van de consultant is volgens mij verleden tijd, het is tijd om samen in het bad te gaan, en de transformatie van it aan te pakken. Tijd om samen de mouwen op te stropen en to get our hands dirty.