Hummingdrones moeten doen dromen

Frederik Leys wil vooral inspireren. En als die kleine drone met flapperende vleugels die hij uitvond dan toevallig ook een goed verkopend speelgoed wordt, dan is dat mooi meegenomen. Want hij is zo eerlijk als maar kan zijn: ‘het probleem is dat er voorlopig nog maar weinig interessante toepassingen voor drones zijn gevonden.’

Eerst was het zijn thesis, daarna zijn doctoraat. En na negen jaar had Frederik Leys hem eindelijk: een drone die niet met propellers vloog, maar met flapperende vleugels, precies zoals insecten dat doen. Eerder dit jaar maakte zijn Robo Firefly in Leuven een eerste vlucht. En vleugels hebben wel wat voordelen op propellers, zegt de ontwikkelaar: “Zo hebben ze meer draagkracht, waardoor je drone meer gewicht kan torsen, en ook het vliegen wordt efficiënter. En nog een pluspunt: het geluid is veel minder storend gebrom, eerder een zacht zoemen.”

Maar dus. Deze rubriek draait rond start-ups, en de onuitgesproken vraag ‘welk probleem willen jullie oplossen?’ Leys heeft geen antwoord. Wat hem fascineert is de technische uitdaging. Omdat dat is wat hij wil doen: mensen doen dromen. “Als ik door mijn robots en de drones die ik maak een paar kinderen die nu nog met lego spelen kan inspireren om ook techniek te gaan studeren, dan ben ik voor mezelf geslaagd.”

En Leys kijkt al vooruit. “Drones worden alleen maar kleiner in de toekomst”, belooft hij; “Het gaat razendsnel, nu. Voor je ‘t weet zullen we toestelletjes hebben ter grootte van almaar kleinere insecten. En die zullen camera’s hebben. Dat kan nu al bijna.” Maar opnieuw; het nut? Leys haalt de schouders op. “Het probleem is dat er voorlopig nog maar weinig interessante toepassingen voor drones zijn gevonden. Ja, je kunt er luchtfotografie mee beoefenen en dat inzetten, en de snelheid is een enorm voordeel bij het transport van bijvoorbeeld organen? Maar de bestelling van pakjes aan de deur, zoals men nu experimenteert? Die job gaat op termijn naar zelfrijdende robots. Er is geen enkele reden om dat vanuit de lucht te doen.”

Net zoals veel andere drones moet de Robo Firefly zijn plek in de wereld vinden als gadget, vindt Leys. En daarvoor belandde hij in China. “Eerst zouden we de productie in eigen handen nemen. Na een eerste kapitaalronde waarin we bij een business angel en friends and family zo’n 76.000 euro ophaalden, begonnen we in de Verenigde Staten met een crowdfunding om dat te financieren. Dat is niet van de grond gekomen. Het bleek ook erg moeilijk om alles zelf te maken, en door die actie wekten we wel de interesse van de grote Chinese speelgoedproducenten. Met een aantal van hen zijn we nu in contact, om te zien wie van hen in licentie onze technologie wil kopen om hun eigen drone te ontwerpen. We werken nu ons prototype af, en in oktober willen we daarmee naar Azië trekken om alles af te kloppen. Het is de bedoeling dat een fabrikant dan tegen december 2020 onze drone massaal op de markt zal brengen.”