Doorheen de tijden werden steeds krachtigere processoren ingebouwd in de PC, zoals de Intel 80286 (op deze machines kende Autodesk’s AutoCAD designsoftware zijn grote doorbraak, terwijl SCO in de pub voor zijn Xenix/Unix OS het had over ‘instant mainframe’!) in de PC AT (voor Advanced Technology), de 80386 (waarmee Compaq zelfs IBM voor was), 80486, de Pentiums etc.
Doorheen de tijden werden steeds krachtigere processoren ingebouwd in de PC, zoals de Intel 80286 (op deze machines kende Autodesk’s AutoCAD designsoftware zijn grote doorbraak, terwijl SCO in de pub voor zijn Xenix/Unix OS het had over ‘instant mainframe’!) in de PC AT (voor Advanced Technology), de 80386 (waarmee Compaq zelfs IBM voor was), 80486, de Pentiums etc. Tevens bood ook AMD zijn gamma van x86 processoren aan, nadat dit bedrijf zijn sporen had verdiend met onder meer eigen versies van onder meer de 80286 (ondanks verzet door Intel).
De groeiende kracht van de Intel-processoren in de PC’s maakte dat deze al snel ook als servers werden ingezet. Eerst als fileservers, met onder meer Novell Netware als belangrijke speler, maar later ook als verwerkings- en webapplicatiesservers. Het probleem was wel dat die eerste pc-servers niet over de voorzieningen van servers voor een robuuste en bedrijfszekere werking beschikten (zoals systeemmonitoring faciliteiten). Die werden pas later voorzien, met de opkomst van onder meer systemen als Compaq’s Proliant serverseries.
Na de een eerste fase van overwegend Amerikaanse pc-klonen – ook in Europa, zoals de uitmuntende 8086-gesteunde Olivetti M24 – groeide ook de concurrentie van kloonbouwers in het verre Oosten, in het bijzonder uit Taiwan. Onder invloed van deze ‘witte producten’ daalde de prijs van een doorsnee pc zo sterk, dat ook krachtige pc’s hun weg naar de huisgebruiker vonden. Die trend werd ook gesteund door acties van het ‘PC privé’-type, waarbij bedrijven dank zij groepsaankopen hun werknemers aan goedkopere pc’s konden helpen (en op die manier natuurlijk werknemers de middelen bezorgden ook thuis nog wat voor het bedrijf te werken – meteen ook het begin van de huidige tele/homeworking trend).
Ook hier slaagde IBM er niet echt in om van deze trend te profiteren, ondanks halfslachtige pogingen met de PS/1 en de Aptiva reeks. Wel zorgde de opkomst van de goedkope PC’s ervoor dat schier alle non-PC compatibele microcomputers (op Apple’s Mac na, dankzij het succes van de eerste iMac) uit de huiskamers verdwenen. Zelfs de spelletjesconsoles van Atari, Nintendo et alia kregen bijzonder zware klappen, door de opkomst van de spelletjes op pc-toestellen. Het was slechts met consoles van Sony (PS/2 en PS/3), Microsoft (xBox en xBox 360) en Nintendo (de Wii) dat de balans weer wat in de andere richting ging. Anderzijds heeft de pc zich een bijzonder stevige positie uitgebouwd in de on-line rollenspelen.
