Stel die vraag maar op het Autosalon, nu steeds meer verhalen over misbruik van auto-systemen de ronde doen.
Stel die vraag maar op het Autosalon, nu steeds meer verhalen over misbruik van auto-systemen de ronde doen.
Naast controlesystemen voor de motor, remmen etc. zelf, bulken auto’s van ingebouwde ‘remote’ diagnosesystemen, localisatie- en veiligheidsvoorzieningen, evenals internet-toegang voor amusement- en informatiesystemen.
En jawel, die blijken kwetsbaar te zijn voor hacking en misbruik. Meer nog, wat tot voor een paar jaar nog academische ‘spielerei’ was, duikt nu ook in de praktijk op.
Een kwaaddoener met stip zijn de ingebouwde gsm-systemen in auto’s, bestemd voor het uitwisselen van data over de werking en locatie van de auto.
In de VS werden aanvallen uitgevoerd waarbij automatisch grote aantallen mobiele nummers werden gebeld, om te ontdekken welke horen bij ‘machine to machine’ gsm-communicatie. Vervolgens werden berichten gecreëerd – binaire of tekst – met behulp waarvan functies in de auto werden geactiveerd (of uitgeschakeld).
Zo kon men onder meer de deuren openen en de motor starten of doen stoppen. Een aangetoond scenario omvat dan het opsporen van gewenste (luxe-)modellen (op basis van het id-nummer van het voertuig) , hun locatie bepalen (via gps), het beveiligingssysteem uit te schakelen en de motor te starten. Autobouwers zouden naar verluidt dit probleem bestuderen.
Ook het misbruik van de ingebouwde voorzieningen vormt een groeiend probleem. Zo werd een ingebouwd immobilizeringssysteem (voor gebruik na diefstal etc.) van honderden auto’s in Austin (Texas) geactiveerd door een ontslagen werknemer van een autodealer, die hiervoor overigens misbruik maakte van de toegangsgegevens van een vroegere collega. Zo konden motoren niet worden gestart, bleef de claxon toeteren en dies meer.
Belangrijk was dat dit misbruik in een klap tientallen en honderden voertuigen tegelijk trof.
Kortom, stelt u toch maar beter de vraag “In welke mate kan die wagen worden gehackt?”
