Jarige Kruispuntbank krijgt navolging bij andere overheidsdepartementen

De Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid mag 20 kaarsjes uitblazen. Intussen wordt het idee achter een dergelijke dienstenintegrator volop geïntroduceerd bij andere overheidsdepartementen.

De Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid mag 20 kaarsjes uitblazen. Intussen wordt het idee achter een dergelijke dienstenintegrator volop geïntroduceerd bij andere overheidsdepartementen.

De KSZ is een sterk beveiligd informaticasysteem dat de uitwisseling van persoonsgegevens verzorgt tussen een 3000-tal instellingen van sociale zekerheid, zonder te beschikken over een centrale gegevensopslag.

Het netwerk zou voor een structurele besparing van minstens 1,7 miljard euro aan administratieve formaliteiten per jaar zorgen. Wat de schending van de privacy betreft, werden er de afgelopen twintig jaar slechts drie klachten ten gronde neergelegd bij het toezichthoudend comité. In 2009 werden er 806 miljoen berichten uitgewisseld.

De voorbije jaren gooide de KSZ hoge ogen in binnen- en buitenland, in die mate zelfs dat de federale overheid bezieler Frank Robben de opdracht gaf om een gelijkaardig systeem voor de sector van de gezondheidszorg uit te bouwen. Wanneer we dit schrijven, [komt het fameuze eHealth-platform trouwens langzaamaan op kruissnelheid].

Maar er is meer. “Zoals de KSZ op een veilige manier gegevensuitwisseling organiseert in de sociale sector, en zoals eHealth hetzelfde gaat doen in de gezondheidszorg, wordt er serieus aan gedacht om dergelijke functies ook uit te bouwen bij diensten zoals Financiën en Justitie”, aldus Frank Robben.

Bij Financiën staat men volgens de administrateur-generaal van de Kruispuntbank het verst. “Daar heeft men al een concept en een regelgeving uitgewerkt”, klinkt het. “Pas op: ik wil niet gezegd hebben dat dit zaken zijn die je zomaar kan knippen en plakken. Maar het concept dat je de informatie bij de verschillende instanties laat, en er voor zorgt dat de uitwisseling op een veilige manier kan gebeuren, is overgenomen door de fiscus.”

Tegelijk is er in Vlaanderen een decreet van kracht rond elektronische gegevensuitwisseling, waarin men ook een beetje het concept van een dienstenintegrator à la KSZ voorziet. “In Wallonië is er al de portaalsite EasiWal. Tel daarbij de KSZ, eHealth en binnenkort ook een integrator voor Financiën, Justitie en -waarom niet- Fedict, en je hebt er al zeven.”

Hoeveel integratoren er moeten komen, is voer voor politici. Minister voor Ondernemen en Vereenvoudigen Vincent Van Quickenborne werkt alvast aan een wet die voorziet in een gemeenschappelijke standaard voor informatie-uitwisseling. Hij is ook belast met de coördinatie van de initiatieven.

“Uiteraard moeten de dienstenintegratoren ook onderling met elkaar kunnen communiceren”, besluit Robben, “en moeten er standaarden komen naar de buitenwereld toe.” In een later stadium, wanneer alle databanken zouden gekoppeld worden, kunnen ze dan bijvoorbeeld de basis gaan vormen voor het federale fraudebestrijdingplan van Carl Devlies (CD&V), die nood heeft aan een veilige manier om gegevens uit te wisselen.