Het waren kerstballen, jolig zingende of kijvende kerstballen die ik te zien kreeg toen ik in ’88 in het kantoor van Jo en Pol binnenstapte. Verwondering.
Het waren kerstballen, jolig zingende of kijvende kerstballen die ik te zien kreeg toen ik in ’88 in het kantoor van Jo en Pol binnenstapte. Verwondering.
De kerstballen bevatten spraaktechnologie. Als je te dicht bij de geschenkjes onder de kerstboom kwam voor het 24 december was, dan kreeg je een vermanende stem te horen: dat het verdorie nog te vroeg was. Was het wel Kerstavond, dan zongen de kerstballen een liedje als je naderde. Jo en Pol moesten er zelf wel om lachen. Het was het begin van Lernout & Hauspie, langs de steenweg richting Ieper. Westvlamingen en spraaktechnologie, ik heb het altijd wat vreemd gevonden. Maar ze waren wel gedreven, schuimden bakkers en beenhouwers af, kregen prinsen en politici in hun slipstream, en zetten een prachtig oor-pand in Ieper neer. Hun spraaktechnologie sputterde vaak, ontelbare demo’s die niet werkten, maar na meer dan tien jaar zwoegen, trekken en sleuren, lukte het wel.
Jo en Pol lieten zich meesleuren door de internetbubbel, het moest groter, sneller, bigger is better. Maar machtswellust, persoonlijke verrijking, zakkenvullerij… daar heb ik ze nooit van verdacht. Dat ze nu vijf jaar krijgen? Het gerecht doet zijn werk. Maar justitie mag niet alleen naar de top kijken. Bedrijfsrevisor KPMG kan niet vrijuit natuurlijk. Ofwel was hij onwetend en dus ongelooflijk incompetent – wat ik durf te betwijfelen, Tony Mary was toen één van de topmannen – ofwel wist de bedrijfsrevisor het wel en is het eveneens een fraudeur. Ook Dexia kan niet vrijuit. Dat de aandeelhouders van Lernout & Hauspie de grote verliezers zijn, raakt me niet. Op de beurs spelen houdt immers risico’s in. Ze hadden bovendien niet te snel en te gretig naar de aanlokkelijke cadeautjes moeten grijpen. Een vermanende kerstbal was op z’n plaats geweest.
