Kom eens naar mijn kamertje

Elio Di Rupo verbiedt smartphones tijdens belangrijke vergaderingen, maar is dat ook smart?

Het was Etienne Schouppe (CD&V) die eind jaren ’90, toen hij nog spoorbaas was, een speciaal kamertje in het Brusselse hoofdgebouw had laten uitrusten waar geen gsm-toestellen gebruikt konden worden. Schouppe wist toen al hoe gevaarlijk die hebbedingetjes waren en had een storingszender geïnstalleerd.

In 2003 had toenmalig minister van overheidsbedrijven Rik Daems (Open VLD) er niets beter op gevonden dan een kabinetsmedewerker onder het mom van freelancejournalist naar de persconferentie van de CD&V te sturen. Daar zouden de Tsjeven immers het Sabena-beleid op de korel nemen. De ‘journalist’ had zijn gsm open laten liggen zodat het kabinet Daems alles ‘live’ kon volgen. De belhamel.

Toen, tien jaar geleden, werden gsm’s in de volksmond ‘lulijzers’ genoemd. Ze dienden alleen om te bellen, in het beste geval om een sms-je te versturen. Vandaag is telefoneren vaak nog een van de zeldzaam gehanteerde apps op een smartphone. Er zit meer technologie in een smartphone dan een wagen. Het is een datacenter op zich met micro, camera, e-mail, social media, gps-navigatie, gezondheidsmeters en talloze andere computermogelijkheden.

Lange tijd domineerde Blackberry de markt. Het was de best beveiligde smartphone want voor e-mail maakte het gebruik van een gesloten serversysteem. Maar de opkomst van de iPhone en andere spelers uit vooral Zuid-Korea en China, openden het internet voor de smartphones. Daarmee werd de vroegere lijfspreuk van AT&T eindeljik werkelijkheid: ‘Anything, Anytime, Anywhere’. Ook ‘Always connected’.

De tijd dat je je gsm even uit deed, is alweer jaren achter de rug. Je smartphone is altijd aan. Je laadt hem op als de batterij bijna leeg is, ook naast je bed blijft ie liggen. Meer nog, je leest de laatste mail of facebookbericht nog net voor je gaat slapen, en nog voor je je bril aan hebt, ben je alweer aan het koekeloeren op dat hebbeding.

De smartphone is de voordeur tot je privé- en bedrijfsgegevens. En als de smartphone van das Mädchen Merkel jarenlang afgeluisterd en afgetapt kan worden zonder dat iemand het merkt, dan kan elke smartphone ter wereld gehackt worden.

Een smartphone weren uit ‘geheime’ onderhandelingen zoals Elio Di Rupo voorstelt, kan dan misschien wel slim overkomen, maar het is slechts een aspect. Ronald Prins, de oprichter van Fox-IT heeft volkomen gelijk als hij in De Tijd stelt, dat de informatie dan ook na de onderhandelingen geheim moet blijven. Op het moment dat het verder verspreid moet worden, is het opnieuw ‘hackable’.

Smartphones verbieden is geen oplossing, maar de leveranciers van smartphones en mobiele netwerken, én de telco’s zelf, mogen security wel opnieuw als hoogste prioriteit beschouwen. Want ook hier geldt vertrouwen als de belangrijkste maatstaf.

Eén open deur is voldoende voor een lek. Het volledige huis moet degelijk op slot.