Laat taalleerkrachten ook ICT onderwijzen!

Werken in ICT is bij uitstek een vakoverschrijdende discipline: het vraagt zowel wiskundige, logische als taalvaardigheden. Een goede talenkennis en taalvaardigheid zorgen daarbij voor een goede communicatie en bepalen in elk middelmatig tot groot ICT project grotendeels het succes ervan, en dus niet de talenten om te programmeren…

Werken in ICT is bij uitstek een vakoverschrijdende discipline: het vraagt zowel wiskundige, logische als taalvaardigheden. Het zal op het eerste gezicht misschien verbazen, maar een goede talenkennis en taalvaardigheid zorgen voor een goede communicatie en bepalen in elk middelmatig tot groot ICT project grotendeels het succes ervan, en dus niet de talenten om te programmeren… Daar zijn voorbeelden genoeg van: In het begin van elk project wordt er eerst uitvoerig beschreven wat men eigenlijk wil ontwikkelen, welke business functionaliteiten we willen realiseren met het IT project. Als dat niet goed geformuleerd wordt ontstaat al een eerste risico. Verder is er in elk groter project continu goede mondelinge zowel als geschreven communicatie nodig tussen de verschillende leden van het team (de projectleiders, de analisten, de programmeurs, enz.).

In projecten waarbij offshore aan ontwikkeling wordt gedaan is zelfs een kennis van de culturele achtergrond van de teamleden nuttig om te beseffen welke delen best nog wat uitgebreider moeten beschreven worden omdat die gevraagde functionaliteiten anders misschien niet begrepen zullen worden of niet echt logisch lijken vanuit die andere culturen. Er zijn al meerdere miljoenenprojecten gesneuveld of van leverancier veranderd louter en alleen omdat er tussen de teamleden een Babylonische spraakverwarring heerste…

Bij het programmeren zelf gebruiken we trouwens een ‘programmeertaal’. Het woord zegt het zelf: het is een taal, een overeenkomst over begrippen die we in bepaalde ‘zinnen’ of structuren combineren om een zinnig verhaal of programma te vormen. Fouten vinden in een programma vraagt vooral veel kennis van logica en is zeer vergelijkbaar met het spraakkundig analyseren en verbeteren van teksten.

Daarom lijkt het toch niet onlogisch dat ook taalleerkrachten ICT-vakken zoals de basis van programmeren zouden aanleren aan jongeren? Het zou als bijkomend voordeel hebben dat deze taalleerkrachten hun inzicht in ICT kunnen vergroten, en gezien onbekend onbemind was, ook hun eigen beeld over ICT kunnen bijsturen. Hierdoor zullen zij ook een ander beeld doorgeven (bewust of onbewust…) aan hun leerlingen, omdat ze duidelijker hun toegevoegde waarde in het verhaal kunnen brengen.

Komt daar tenslotte bovenop dat taalleerkrachten voornamelijk vrouwen zijn en dat zij als vrouwelijke rolmodellen naar de meisjes in de klas ook een positiever (of gewoon realistischer) beeld kunnen brengen over ICT in het algemeen. Dat kan dan de meisjes, die bijvoorbeeld bij studiekeuze meer luisteren naar het advies van anderen en meer beïnvloed worden door rolmodellen, sneller doen kiezen voor een studierichting in ICT net op basis van het feit dat ze talenten hebben voor talen, communicatie en cultuur….