Man hackt eigen gehoor: ‘dit is het geluid van Wi-Fi’
We hebben allemaal wel al met onze smartphone in rondjes gelopen, op zoek naar bereik. Nu heeft een man zijn eigen gehoor gehackt, zodat hij Wi-Fi-netwerken eenvoudigweg kan horen. En hier ontdekt u hoe dat klinkt.
Frank Swain is een wetenschappelijk auteur die al sinds zijn twintiger jaren langzaamaan doof wordt. Een hoorapparaat moet de geluiden uit zijn omgeving reconstrueren. ‘Gehoor nabootsen is een ongelooflijk moeilijke taak’, zegt hij in zijn verslag op NewScientist. ‘Het is niet zoals een bril die eenvoudigweg de wereld verscherpt. Digitale hoorapparaten proberen de geluidsomgeving te recreëren. Nuttig geluid wordt daarbij versterkt, geruis wordt onderdrukt. En dat verandert elke seconde, wat erg veel programmering vergt.’
Interpretatie computer
Eigenlijk, zo meent Swain, luistert hij gewoon naar de interpretatie van een computer. Naar wat dat digitale apparaat denkt dat hij moet horen. En toen bedacht Swain, ‘als ik heel mijn leven moet luisteren naar een geïnterpreteerde versie van de wereld, welke elementen kan ik daaraan toevoegen?’ De data die ons omringt, leek hem het ideale begin.
Zo hackte Swain zijn eigen gehoor om uiteindelijk naar het geluid van Wi-Fi-netwerken te kunnen luisteren. ‘De lucht zit vol draadloze communicatie. Radio, televisie, gsm’s, Wi-Fi, GPS, … het is er allemaal van afhankelijk. We gebruiken het dagelijks om het nieuws te lezen, met vrienden contact te houden, onze weg door de drukke stad te vinden, onze sociale netwerken te updaten en om hulp te vragen’, verklaart Swain zijn interesse. ‘ En toch zijn die signalen niet tastbaar, hoorbaar, zichtbaar. Wie al in cirkeltjes gedwaald heeft op zoek naar bereik met zijn gsm, zal begrijpen wat ik bedoel.’
Geen mutatie, maar update
Het was dus geen mutatie van het gehoor, dat ertoe leidde dat Swain plots naar die netwerken kon luisteren. Zijn hoorapparaat kreeg enkel een update. Een beurs van het Britse innovatiefonds Nesta ondersteunde de uitvinding van Swain en geluidsartiest Daniel Jones. Phantom Terrains was geboren: een experimentele tool om Wi-Fi-netwerken hoorbaar te maken.
De software draait op een gehackte iPhone en maakt gebruik van de ingebouwde Wi-Fi-sensor om details over nabije velden te detecteren: de naam van de router, de signaalsterkte, encryptie en afstand. Om tot de uiteindelijke tool te komen moesten reeksen van cryptische variabelen en numerieke waarden gedecodeerd worden door de instellingen van de testrouter te wijzigen en de effecten ervan te observeren.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
‘In een drukke straat zijn er wel meer dan honderd onafhankelijke draadloze toegangspunten binnen bereik’, zegt Jones op NewScientist. Alle data, zoals sterkte van het signaal, de richting, naam en het veiligheidsniveau, worden vertaald naar audio bestaande uit een voorgrondlaag en een achtergrondslaag. Signalen die veraf gelegen zijn ‘klikken en ploffen’, de sterkste signalen balken hun netwerk in een melodie. Die audio wordt continu verzonden naar het hoorapparaat. De extra geluidslaag wordt vervolgens vermengd met de normale output van het hoorapparaat. Kortom, het wordt deel van het geluidlandschap. ‘Zolang ik mijn telefoon bij me heb, zal ik altijd Wi-Fi kunnen horen’, getuigt Swain.
Digitale transparantie
Ondanks de nuttige informatie die Swain op die manier vergaart, zouden de meeste mensen gruwen bij het idee de hele dag naar het gezoem en gekraak van onzichtbare velden te moeten luisteren. ‘Hoe lang ik het toegevoegde geluid zal kunnen tolereren, valt nog af te wachten. Maar er zit meer in dit project dan de vraag naar digitale transparantie’, besluit Swain.
Swain ging nog een stap verder en maakte zijn gehoor ook zichtbaar. Tijdens een wandeling in Zuid-Londen verzamelde hij hopen data en liet die nadien visualiseren door ontwerpster Stefanie Posavec. De kaart die daaruit voortkwam toont waar de routers zich bevinden, wat hun bandbreedte is en het encryptieniveau. Uit die data kon Swain afleiden dat residentiële buurten gedomineerd worden door weinig beveiligde routers en dat commerciële districten vol zitten met sterk beveiligde routers.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier