Parijs, hoofdstad van de i-mode

Aan de basis van het WAP-debâcle zou een verkeerd businessmodel liggen. Met i-mode zou de waardeketen een stuk geïntegreerder zijn.

Zo luidde de klok bij Bouygues Tlcom en NTT DoCoMo op een seminarie over mobiliteit, dat door Fujitsu Consulting in Parijs georganiseerd werd. Bouygues Tlcom wil nog vr Kerstmis uitpakken met zijn i-mode via GPRS – General Packet Radio Service dus. Is het gevaar niet groot dat de op twee na grootste operator in Frankrijk een nieuwe WAP-strop tegemoet gaat? Het ontbrak WAP aan een globale aanpak, zo weerlegt Cdric Nicolas van Bouygues Tlcom. Het WAP Forum heeft zich beziggehouden met systemen, niet met content of ergonomie. De 2.0 specificatie is 2.000 paginas dik, maar er zit geen enkel schermbeeld in en evenmin enige beschrijving in verband met de integratie van diensten. I-mode daarentegen is op de eerste plaats een waardeketen, veel meer dan alleen een technologie. Alles is er, content, marketing, een exploitatiemodel met de partners, de server, het netwerk en de toestellen, zo vervolgt Dr. Yusuke Kanda, vice-president van NTT DoCoMo Europe. Alles in de keten moet goed zijn. In Europa is er geen cordinatie en dat was voor WAP nefast. En Kanda weet waarover hij het heeft DoCoMo kan in Japan bogen op 35 miljoen actieve i-mode gebruikers – dat is een derde van de bevolking – en heeft overeenkomsten gesloten met 2.000 officile dienstenverleners. En dan zijn er nog de talloze niet-officile. Vijftig miljoen gebruikers werken regelmatig met Java om n van de 470 officile Java-sites of 6.000 onafhankelijke Java-sites te bezoeken. Java is voor de operator interessant want Java-toestellen genereren twee keer zovel verkeer als niet Java-toestellen. Voor beroepsmatig gebruik staan ook VPNs ter beschikking. Tussen Japan en Europa zou geen verschil mogen bestaan, zo gaat Kanda verder. Daarvan is klaarblijkelijk ook Bouygues Tlcom overtuigd, want op 17 april jongstleden kocht het van DoCoMo een i-mode licentie. Die licentie moet vooral marketingexpertise in huis halen, want op technisch vlak is i-mode grotendeels een kwestie van HTML, HTTP en SMTP, welbekende protocols dus. De marketing wil zich intussen toeleggen op het grote publiek, jongeren in het bijzonder. Enkele toppers bij DoCoMo zijn intussen de sites bandai en giga, met belsignalen en logos voor gsms, Asahi – de Japanse krant zou 500.000 i-mode abonnees hebben – en diverse sites die praktische informatie geven zoals uurroosters van treinen. I-mode is echt een nieuw medium, met een model dat werkt, zo vindt Martin Peronnet, i-mode content manager bij Bouygues. Ten bewijze van april 2001 tot maart 2002 keerde DoCoMo 680 miljoen euro uit aan de dienstenverleners. In Frankrijk zou i-mode tegelijk met een zestigtal partnersites gentroduceerd worden, net zoals dat in Japan gebeurd is. Nu al is bekend dat TF1 – zelfde aandeelhouder als de operator – zon partnersite zal zijn. Wij steken liever van wal met tien sites minder, want wij willen kost wat kost vermijden dat de zaak niet werkt, waarschuwt Perronet nog, die eraan toevoegt dat alle sites een homologatieprocedure moeten doorstaan. De tariefstructuur is nog niet helemaal bekend, maar Nicolas wil nu al kwijt dat een abonnee moet rekenen op 3 euro per maand voor de toegang en 1 cent per Kbyte, wat gemiddeld op 4 tot 10 euro per maand en per abonnee moet uitkomen. Voor content moet men rekenen op 1 tot 3 euro. 86% van die inkomsten worden doorgestort naar de content provider, de rest moet de facturatiekosten en de eventuele inningskosten voor onbetaalde facturen bij de operator dekken. Blijft nog de prijs van de toestellen, waarvoor er een subsidie komt. Japanse toestellen die, zo maakt Nicolas zich sterk, met cameras, GPS of gentegreerde video minstens n jaar voorsprong hebben. De promotiekosten zijn voor rekening van de operator.