Peter Vranckx Verkopen is de mooiste job die er bestaat
Hij droomde ervan muzikant te worden. Maar zoals de meesten koos Peter Vranckx voor de zekerheid van een diploma. Het werd een graduaat informatica, niet echt een keuze van het hart.
Hij begon zijn carrire in de bankwereld als programmeur maar vorig jaar kreeg hij bij Ardatis de kans over te stappen naar de verkoop. De mooiste job die er is, vindt de account manager nu. We ontmoeten Peter Vranckx (37) in pak en das, netjes gecoiffeerd, het designbrilletje op de neus. Het vleugje eau de toilette hangt discreet maar onmiskenbaar in de lucht. Niet de look die je met een blues muzikant zou associren. De weelderige haardos, het sikje en de oorring moesten eraan geloven toen hij de wereld van de verkoop binnenstapte. Al wordt de oorring tijdens het weekend soms weer uit de lade gediept, wanneer hij met zijn makkers op het podium staat van een of andere bluestent. Eigenlijk ben ik een anarchist, lacht Vranckx. Maar verder heeft hij geen moeite met de obligate garderobe van een verkoper. De taal van het uiterlijk is nu eenmaal zeer belangrijk. Dit geldt voor de presentaties die je bij een klant houdt, je houding bij een verkoopgesprek n hoe je eruit ziet. Weinig informatici kiezen voor een verkoopfunctie. Nu de arbeidsmarkt voor ITers moeilijker ligt, misschien ht moment om de stap te wagen. Verkopers zijn immers nog steeds een fel gegeerd ras. Ik weet niet of de overstap zo makkelijk is, getuigt Vranckx. Ik denk dat de drang ergens vanbinnen aanwezig moet zijn. In het geval van de Leuvenaar was het geen opportunistische keuze. Tien jaar geleden keek hij ook al uit naar een job in de sales, ook buiten de sector. IT is voor mij altijd een middel geweest, nooit een doel op zich. Vranckx heeft inmiddels al een jaar mogen proeven van de stiel. De eerste indrukken? De mooiste job die er is, zegt hij zonder aarzelen. Wat hij er dan zo mooi aan vindt? Communicatie is de sleutel, vindt hij. Bruggen leggen tussen het bedrijf en de klant. Ik ben graag met andere mensen bezig. Als verkoper moet je je weten in te leven in de denkwereld van je klant. Het doet ook deugd dat je een relatie met de klant opbouwt, dat je op de duur niet alleen over zaken praat maar op een kameraadschappelijke manier met elkaar omgaat. Maar er is meer. Zijn afgeborstelde look verraadt dat ijdelheid Vranckx niet helemaal vreemd is. Ja, ik ben heel erg ijdel, geeft hij graag toe. Wanneer ik objectieven krijg, wil ik de lat voor mezelf nog hoger leggen. Als verkoper word je afgetoetst aan de persoonlijke resultaten die je haalt en dat vormt een echte drijfveer voor Vranckx. Als programmeur werk je in een team en vorm je een schakel in het geheel. De job van verkoper is een stuk zelfstandiger. Het is jouw persoonlijke inzet die beslist over de resultaten die je behaalt. En de dag dat de handtekening gezet wordt, geeft dat een geweldige kick, hoewel ik daar niet op drijf. Die resultaatgedrevenheid is het gevolg van zijn drang naar perfectionisme. Goede resultaten neerleggen is voor mij veel belangrijker dan carrireperspectieven of financile voordelen, beweert Vranckx. Ook de appreciatie van de collegas die de software ontwikkelen, telt. Ik heb zelf in hun schoenen gestaan en weet hoe belangrijk het voor hen het is dat hun ontwerpen aan de man kunnen worden gebracht.
Zijn carrire begon Vranckx in de bankwereld. Hij ging als programmeur en technisch ontwerper aan de slag bij de Generale Bank en later bij Cera Bank. In 1993 stapte hij aan boord van Ardatis (het bedrijf heette toen nog Orda-B), een gespecialiseerde leverancier van software voor de sociale zekerheid. Hij bekleedde en combineerde er verschillende functies (toepassingsverantwoordelijke, helpdeskverantwoordelijke, technical writer, trainer). Ik vind afwisseling heel belangrijk, licht hij toe. Hij groeide door naar projectleider en opteerde vorig jaar uiteindelijk voor sales. Ik had in het verleden al vaker te kennen gegeven dat ik naar een meer commercieel-gerichte functie wou evolueren. Uit de psychologische tests bleek dat hij geschikt was voor de job maar aan drie specifieke punten toch diende te schaven. Hij zou het moeilijk hebben om deals te finaliseren, werd humeurig bij tegenslag en trok zich te veel aan wat anderen over hem dachten. Hoe zit het met die punten, n jaar later? Ik heb een aantal opleidingen gevolgd en gewerkt aan technieken en vaardigheden. Zonder daarin te overdrijven, want ik heb er zelf een hekel aan wanneer ik als consument de technieken van een verkoper doorzie. Ik heb in het afgelopen jaar geen moeite gehad om een contract te finaliseren maar dat is vaak een kwestie van tijd, geduld en relaties opbouwen. Soms kan je het proces ook niet benvloeden en komt het erop neer de relatie verder te ontwikkelen. Het is geen hard selling, h. Software verkopen is volgens mij de moeilijkste branche die er is. Peter Vranckx stelt met plezier vast dat de sector de laatste tijd serieus veranderd is. We zoeken nu samen met de klant naar een oplossing die hem vooruit helpt. Vroeger was de sector zeer paternalistisch wij gingen de klant wel eens uitleggen wat hij nodig had. Ik begrijp nog altijd niet hoe we al die tijd zo verkeerd bezig geweest zijn.En hoe zit het met de twee andere aandachtspunten? Wat die humeurigheid betreft, dat klopte wel. En ik heb daaraan gewerkt. Ik ben me nu meer bewust van mijn lichaamstaal, vroeger was ik impulsiever, flapte ik er ook meteen uit wat door mijn hoofd ging. Die beheersing helpt me niet alleen vooruit in de business maar ook in mijn priv-leven. Met mijn kinderen bijvoorbeeld ben ik geduldiger geworden, als ze wat lastig doen. Ook in het verkeer jaag ik me niet langer op. Dat hij teveel open staat voor commentaar, vindt Vranckx niet noodzakelijk een slechte eigenschap voor een verkoper. Integendeel. Hij evalueert voortdurend zichzelf en bekijkt de zaken dan ook eens vanuit een ander perspectief. Ik verwerk regelmatig in een Excell-sheet de fouten die ik gemaakt heb en tracht daar voortdurend op te letten. Daarnaast tracht ik mezelf te bekijken vanuit het oogpunt van een derde. Je kan namelijk van jezelf denken dat je goed bezig bent, maar ik vraag me dan af wat mijn baas of mijn klanten daarvan vinden. Zo tracht ik bijvoorbeeld redenen de vinden die mijn baas bij mijn evaluatie zou kunnen aanhalen om me geen loonsopslag te geven. Of tracht ik te achterhalen of ik bij de klant niet overkom als een gladde jongen. Ook in zijn priv-leven zet Vranckx de zaken graag op een rijtje. Hij maakt bijvoorbeeld een lijst op van zaken waaraan het gezinsbudget gespendeerd kan worden en kent daar prioriteiten (huis, kinderen, hobbys) aan toe. Ik ben een controlefreak, geeft hij toe. Is hij dan niet te maniakaal bezig? Neen, vind hij. Het is pas als je een kader creert dat je van een stukje vrijheid kunt genieten. Door een goede structuur in je leven te bouwen, schep je ruimte voor jezelf. Chaos is voor mij gelijk aan onvrijheid. Ik wil bewust bezig zijn met mijn leven. Dat maakt me een gelukkig mens. Ook als muzikant neemt hij de zaken niet licht op. Hij speelt in zijn vrije tijd basgitaar bij het blues bandje T-Bones. Gitaar spelen is het plezantste dat er is. De optredens gebeuren in clubs en Vranckx vindt het zeer belangrijk om zo professioneel mogelijk bezig te zijn met zijn hobby. Je mag je publiek niet in de luren leggen. In het muzikantenmilieu zijn er veel te veel gasten die het artistieke gebruiken om de kwast uit te hangen. Daar kan ik absoluut niet tegen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier