Onderzoekers hebben aangetoond dat het voormalige Twitter veel sneller reageert op gerapporteerde naaktbeelden wanneer het om copyrightschending gaat. Ander ongewenst verspreid materiaal blijft nog weken circuleren.
Een universitair onderzoek brengt een opmerkelijk beleidsverschil aan het licht bij X. Naaktbeelden die worden gerapporteerd als copyrightschending krijgen prioriteit. Maar wanneer het gaat om naaktbeelden die zonder toestemming van de persoon worden verspreid, zoals bij wraakporno, dan blijft reactie van het bedrijf vaak uit. Dat maakt dat een slachtoffer amper stappen kan ondernemen in de VS.
Onderzoekers van de universiteit van Michigan hebben voor een paper vijftig AI-gegenereerde naaktbeelden op X verspreid via verschillende accounts. In 25 gevallen werden de beelden gerapporteerd als copyrightschending, de overige 25 als naaktbeelden die zonder toestemming (nonconsensual nudity) zijn verspreid.
Het verschil in de aanpak van X is opmerkelijk. Alle beelden die als auteursrechtenschending werden gemarkeerd gingen binnen de 25 uur offline en de accounts werden tijdelijk opgeschort. De nonconsensual beelden bleven allemaal nog minstens drie weken online, sommigen werden niet aangepakt.
Lacune in de wetgeving
De studie (via 404 Media), die nog niet peer-reviewed is, stelt dat de oorzaak deels ligt in hoe dwingend Amerikaanse wetgeving is. De DMCA, de Digital Millennium Copyright Act, die al enkele decennia bestaat op federaal niveau wordt regelmatig in het land toegepast. Daarom worden copyrightschendingen vermoedelijk sneller verwijderd.
Voor naaktbeelden staat de Amerikaanse wetgeving minder ver. Er zijn wetten in verschillende staten, maar nog geen formele federale wet. De onderzoekers stellen dat een platform als X daarom minder gehaast is om actie te ondernemen.
Slachtoffer Vs. fotograaf
Het wordt iets cynischer als je weet dat er juridisch ook een verschil is in naaktbeelden die worden verspreid. Het copyright van een foto ligt bij de fotograaf, niet bij de gefotografeerde persoon.
Neemt iemand een selfie, dan kan je ongewenste verspreiding van die foto in principe claimen als copyrightschending. Neemt iemand anders die foto om vervolgens te verspreiden, dan heb je als slachtoffer veel minder rechten.
‘Een specifieke NCIM-wet (non-consensual intimate media, nvdr) moet duidelijk de rechten van slachtoffers-overlevers definiëren en juridische plichten opleggen aan platformen om hen snel schadelijke inhoud te verwijderen,’ stelt de paper.
GDPR doet het beter
Opmerkelijk is dat de onderzoekers daarbij expliciet wijzen naar de Europese GDPR-wetgeving. Die geeft individuen meer zeggenschap over hun data en hun toestemming, gekoppeld aan forse boetes als bedrijven weigeren mee te werken.
De wet wordt door grote techbedrijven vaak gerefereerd als obstakel en reden dat ze bepaalde diensten niet in Europa zullen lanceren. Maar ze dwingen ook bedrijven om sneller te luisteren wanneer iemand ongewenst data (waaronder afbeeldingen) deelt van een individu.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier