Pomp Belgacomboete in breedbandprogramma

Als Belgacom zijn kersverse boete van de Raad voor Mededinging betaalt, zou die som beter gebruikt worden voor een ‘breedband voor iedereen’-programma.

Als Belgacom zijn kersverse boete van de Raad voor Mededinging betaalt, zou die som beter gebruikt worden voor een ‘breedband voor iedereen’-programma.

Toen de Raad voor Mededinging midden januari 2006 bij Proximus binnenviel, was de gebruikersorganisatie Beltug net op rendez-vous met acht topklanten bij de grootste mobiele operator. De inval veroorzaakte grote ophef en toonde aan dat de zaak bijzonder ernstig genomen werd.

Concurrent Base beschuldigde Proximus van machtsmisbruik in de bedrijvenmarkt gedurende de periode 2004 en 2005. Dat precies Base daarmee uitpakte mocht toen al verwondering wekken. Base heeft in zijn tien jaar bestaan amper pogingen ondernomen om het bedrijfssegment te penetreren.

Mobistar sprong op de kar en heeft er ook alle belang bij. Volgens onze jongste Data News telecomenquête had Proximus ook eind 2008 nog steeds een marktaandeel van 69 procent bij de ondernemingen, 13 jaar na de oprichting van Mobistar. Belgacom blokte de concurrentie mooi af door ondernemingen lage tarieven aan te rekenen voor onderling gsm-verkeer tussen de medewerkers.

Menig telecommanager legde daardoor al zijn eieren in dezelfde mand. Hoe zou hij aan de chief financial officer kunnen uitleggen dat hij voor een duurdere oplossing zou kiezen bij Mobistar? Die kon diezelfde tarieven niet aanbieden omdat het telkens aan Proximus een bedrag moet betalen voor het afhandelen van de oproep. Mobistar haalde uiteraard nog wel belangrijke klanten binnen, zoals de Belgische spoorwegen, maar kon de hegemonie van Proximus niet breken. Nu Proximus steeds meer geïntegreerd wordt in Belgacom is de dominantie trouwens nog groter.

Overigens had de Raad voor Mededinging de overname van Scarlet vorig jaar door Belgacom nooit mogen goedkeuren. Het versterkte in de bedrijfsmarkt het overwicht van Belgacom in de breedbandmarkt met vijf procent tot liefst 61 procent. Is het daardoor dat de Raad nu plots loeihard uitpakt naar Belgacom? Het is als een scheidsrechter die een overduidelijke penalty niet gefloten heeft en vervolgens voor een lichte overtreding alsnog een strafschop biedt.

Hoewel, een lichte overtreding is het deze keer uiteraard niet. 66,3 miljoen euro is geen peulschil. De Raad heeft het dossier trouwens vorige maand toch nog eerst doorgespeeld aan de Europese Commissie. Kwestie van zich in te dekken tegen het leger advocaten van Belgacom.

Dat de operator in beroep zal gaan, staat buiten kijf. Of het zijn zaak zal winnen is iets anders. Belgacom zal in elk geval willen voorkomen dat het een hefboom wordt voor toekomstige claims en rechtzaken van Mobistar, Base en andere dienstenleveranciers. Voor de concurrentie is het een goede zaak, want er zijn nog tal van andere items waar de dominante operator het laken te dicht naar zich toetrekt. Denk maar aan de toegang tot breedband en het VDSL-netwerk.

Overigens is het voor de regering een vestzakbroekzakoperatie. Als hoofdaandeelhouder van Belgacom betaalt het grotendeels de boete zelf, om die vervolgens zelf te innen. Als ik één oproep mag doen, dan stel ik voor om die 66,3 miljoen euro te hanteren voor een ‘breedband voor iedereen’-programma. Daardoor zou België opnieuw in de kop van het peloton kunnen meerijden. Brussel zou van dat bedrag dan ook nog een paar miljoen euro kunnen doorschuiven naar het ‘one laptop per child’-project. Dat zou dan weer enkele tienduizenden Afrikaanse kinderen uit de digitale kloof halen. Liever dat nog dan de 66,3 miljoen euro in de bodemloze staatskas te droppen.