Rellen in Londen? Steek het op sociale media!

Nog tijdens de onrust in de oostelijke wijken van Londen stonden al enkele politici en commentatoren luidop te verkondigen dat de schuld te zoeken is bij het gebruik van sociale media als Twitter en Blackberry Messenger. Van onrust, vernielingen, rellen tot revoluties: tegenwoordig kan je je televisietoestel niet meer aanzetten of de woorden Twitter en Facebook vallen. Het luidsprekereffect die die sociale media voor dergelijke voorvallen hebben is dan ook niet meer te negeren. Al wordt er tegenwoordig vaak geredeneerd dat de verklaring te zoeken is bij ‘dé sociale media’ of breder nog ‘dé technologie’ als aanstoker.

Nog tijdens de onrust in de oostelijke wijken van Londen stonden al enkele politici en commentatoren luidop te verkondigen dat de schuld te zoeken is bij het gebruik van sociale media als Twitter en Blackberry Messenger.

Van onrust, vernielingen, rellen tot revoluties: tegenwoordig kan je je televisietoestel niet meer aanzetten of de woorden Twitter en Facebook vallen. Het luidsprekereffect die die sociale media voor dergelijke voorvallen hebben is dan ook niet meer te negeren. Al wordt er tegenwoordig vaak geredeneerd dat de verklaring te zoeken is bij ‘dé sociale media’ of breder nog ‘dé technologie’ als aanstoker.

Zo ook in Groot-Brittannië dezer dagen, waar politici en mediacommentatoren elkaar in populaire media voor de voeten lopen om te wijzen naar de rol die technologie speelt bij de huidige onrust in Londen. Het is zoeken naar de nuance in dat discours. De BBC publiceerde gisteren daarom een artikel dat een en ander in een correctere context plaatst.

Knipoog Zo zijn de geciteerde experts het erover eens dat technologie wel degelijk een rol speelt in de Londense rellen. Al moet zorgvuldig aangegeven worden welke rol dat is. Zo bekeek de BBC de toon van de tweets rond de rellen in het oosten Londen. Met voorbeelden wordt geïllustreerd hoe jongeren wel tweeten en retweeten over de kwestie – en zo dus een luidsprekereffect creëren – maar dat eerder op een humoristisch, ‘tongue-in-cheek’-toontje lijken te doen. Ze lijken op die manier wel een bepaalde ‘buzz’ te creëren, maar nauwelijks aan te zetten tot actie. Het wordt pas nefast als populaire kranten de knipoog uit de tweets halen om te bewijzen dat ze hebben aangezet tot de vernielingen.

Instrument Over Blackberry Messenger (BBM) klinkt de analyse anders. Het is bij politie en ordediensten welbekend dat jongeren tegenwoordig vaak teruggrijpen naar BBM, als alternatief voor sms. Boodschappen via BBM kunnen snel en goedkoop naar grote groepen ontvangers gestuurd worden. Bovendien is het systeem (relatief) meer gesloten en is de oorspronkelijke boodschap minder makkelijk te traceren dan bij pakweg Twitter. Bij dergelijke rellen is het dus een eenvoudig systeem om medestanders bij elkaar te krijgen en op de hoogte te houden van de ontwikkelingen.

Conclusie? Sociale media en smartphones zullen betrokkenen bij de rellen wel degelijk een handje toegestoken hebben, als instrument om zich te organiseren of te communiceren. Maar de motivatie, oorzaak en aanleiding om te gaan protesteren en winkels te plunderen en te vernielen ligt wel degelijk ergens anders. Wijzen naar technologie als dé simpele verklaring voor de problemen lijkt dus nogal makkelijk en kortzichtig.