Datahandelaars bieden de locatiegegevens van miljoenen Belgen te koop aan. Die data zijn dan wel anoniem, toch kunnen ze vaak makkelijk gekoppeld worden aan personen.
De krant L’Echo deed dat niet alleen voor een van zijn eigen journalisten, maar ook voor minstens vijf mensen die voor de Europese Unie werken of gewerkt hebben, onder wie drie hooggeplaatste functionarissen. L’Echo legde, in samenwerking met onder meer het Franse Le Monde, het Nederlandse BNR en het Duitse Netzpolitik.org, de hand op honderden miljoenen locatiepunten afkomstig van zowat 2,6 miljoen smartphones die in ons land gebruikt werden. Daarmee kon nauwgezet in kaart gebracht worden welke plaatsen specifieke telefoongebruikers bezochten, van hun thuisadres over hun werkplek en de school van de kinderen tot hun fitnesscentrum of favoriete restaurant.
Het zijn data die de smartphonegebruikers zelf prijsgeven door bepaalde games of andere apps te downloaden die hun locatie registreren. De ontwikkelaars van die apps verkopen die gegevens door aan databrokers, die ze aanbieden aan marketing- of reclamebedrijven. Volgens de brokers zijn de gegevens die ze verkopen anoniem: het gaat enkel om unieke identificatienummers die gekoppeld zijn aan toestellen. Wie zulke data koopt, kan wel de verplaatsingen en gewoontes van smartphonegebruikers achterhalen.
Heel wat gelokaliseerde telefoons bevonden zich op sites van de NAVO of de Europese Commissie in Brussel, op Belgische militaire basissen zoals Kleine-Brogel, in de kerncentrales van Doel en Tihange of in streng beveiligde gevangenissen. Bovendien blijkt het niet al te moeilijk om zo’n uniek identificatienummer te linken aan een persoon.