Starbucks wil liever af van wifi-hangjongeren

Het was best een leuk geintje toen een Belgacom-medewerker belde naar het bed& breakfast verblijf van ex-wielrenner Andrea Tafi. De winnaar van de Ronde van Vlaanderen in 2002, had de vraag “Il y a du wifi?” niet zo goed verstaan en antwoordde prompt: “Oui, oui, il y a des filles’…

Het was best een leuk geintje toen een Belgacom-medewerker belde naar het bed & breakfast verblijf van ex-wielrenner Andrea Tafi. De winnaar van de Ronde van Vlaanderen in 2002, had de vraag “Il y a du wifi?” niet zo goed verstaan en antwoordde prompt: “Oui, oui, il y a des filles’…

Het is inmiddels een standaardvraag geworden bij reserveringen van hotels, campings, appartementen en zelfs drankgelegenheden. Zonder wifi neemt de belangstelling snel af. Wifi heeft zijn naam trouwens niet gestolen. Het staat voor wireless fidelity, vrij vertaald ‘draadloze getrouwheid’.

Onlangs brak EU-commissaris Neelie Kroes nog een lans om meer spectrum vrij te maken voor wifi. Volgens haar is dat ook een goede zaak voor de telecomoperatoren die minder zouden moeten investeren in 3G en 4G. Voor Proximus, Telenet en Voo is dat mogelijk inderdaad geen slecht idee, want zij beschikken over een stevig vast breedbandnetwerk. Voor Mobistar en Base betekent dat ongetwijfeld een verdere erosie van de inkomsten.

Het was Intel topman Paul Otellini die in 2004 al het einde aankondigde van de mobiele netwerken. Tot grote hilariteit van het publiek, voorspelde Otellini, nota bene op het Global GSM congres, dat Wimax de standaard zou worden. Uiteindelijk brak het kleinere broertje wifi alom door, vooral dank zij datzelfde Intel dat de wifi-technologie integreerde in zijn chipsets. De opkomst van smartphones en tablets zorgde voor een versnelling.

Wifi kreeg al snel, in de slipstream van het internet, het idioom ‘gratis’ mee. Hotels durfden vroeger nog wel eens 40 euro per dag aanrekenen, maar dat is zo goed als verleden tijd. Wifi is gratis geworden, maar de neringdoeners maken zich zorgen want hun breedbandverbindingen raken snel oververzadigd.

Starbucks en andere koffieketens zien de wifi-hangjongeren zelfs liever niet te veel meer. Ze surfen op het internet en nemen de plaats in van andere consumenten. Sommige koffieshops hebben gewoon de stekker uit de wifi getrokken, anderen bieden slechts een half uurtje wifi tijdens de middag om klanten alsnog een zitje te kunnen geven.

Onlangs in een bar in Corsica werd ik er op gewezen dat wifi inderdaad gratis is, maar dat ik wel om het uur minstens een drankje moest nemen. Dat leek me best een aardige deal. Wifi hoeft ook niet helemaal gratis te zijn. De perceptie dat het gratis is, is al voldoende.