Tegenstrijd

Wie de media volgt, er kranten en weekbladen op naleest, websites en nieuwsbrieven openklikt, u dus, krijgt vandaag wel vaker dat nare shit-gevoel.

Wie de media volgt, er kranten en weekbladen op naleest, websites en nieuwsbrieven openklikt, u dus, krijgt vandaag wel vaker dat nare shit-gevoel.

Het regent immers ontslagen in de ict-sector, vooral internationaal: Microsoft (5.000), Intel (6.000), zelfs het one-laptop-per-child project moest de helft van zijn mensen aan de deur zetten. Het zwarte beest van de verliezende kwartaalcijfers noopt tot snel ingrijpen, zo heet het dan, en dat gaat iets makkelijker in de Verenigde Staten, dat wel. Het beetje vet, de comfortsituatie, weg ermee. Een algemene crisis, een malaise bij de consumenten is dan een mooie gelegenheid. Schopstoelen zijn snel gevonden.

Is het alom kommer ende kwel? Jubelende it-bedrijfsleiders worden schaars, maar ze zijn er wel. Voor die categorie was december zelfs de beste maand ever. ‘Zoveel miljoen euro binnengehaald!’ Vaak bij de overheid, gemeentelijk, regionaal, nationaal, Europees. Daar zitten vandaag de vleespotten. De overheid op zoek naar relanceplannen die niet bol staan van holle retoriek. Vlaanderen in actie, VIA, via, ja via, ergens langs, maar waarheen? Concreet op zoek naar projecten. It-ondernemingen schuiven in pikorde aan. En varen er wel mee, gelukkig maar. Diezelfde it-leiders houden ook hun hart vast bij de hernieuwing van de bestaande contracten. Een vermindering tot 20 procent is geen uitzondering. Maar ook wie dacht gebeiteld te zitten, zal van genadebrood moeten leven. Banken breken hun contracten gewoon open, eisen 10 tot 15 procent goedkopere voorwaarden. En welke leverancier gaat volledig dwars liggen? In sommige industriële segmenten hebben ze hun contracten gewoon stopgezet, finito, Schluss. Het doet denken aan Fortis, dat ook van vandaag op morgen overal een streep doorhaalde. Maar Fortis was op sterven na dood, Arcelor Mittal is dat niet. Een bedrijf van edel metaal, kom nou.

Een cio die nu goed onderhandelt, haalt het onderste uit de kan, maar mag hij straks foeteren als de dienstverlening minder wordt? Wat als zijn leverancier onderuit gaat wegens te weinig vlees rond het been? Dan leest hij het in media, een brief naar de betrokken klant kon er niet meer vanaf. Een besparing, dat wel.