Toekomstige regering krijgt ict-eisen voorgeschoteld

Als het aan Beltug, de gebruikersorganisatie voor de ict-sector ligt, staat de agenda voor de regeringsonderhandelingen over eventuele ict-kwesties al vast. Beltug heeft immers al een compleet memorandum klaar over een reeks belangrijke ict-beslommeringen.

Als het aan Beltug, de gebruikersorganisatie voor de ict-sector ligt, staat de agenda voor de regeringsonderhandelingen over eventuele ict-kwesties al vast. Beltug heeft immers al een compleet memorandum klaar over een reeks belangrijke ict-beslommeringen.

“De nieuwe regering zal een ambitieuze visie moeten uitwerken om België om te vormen tot een competitieve informatiemaatschappij”, meent Beltug. De gebruikersorganisatie van de ict-sector wil de onderhandelingen in de juiste richting duwen en publiceert daarom een [‘Memorandum voor de regering’].

De organisatie steekt van wal met de vraag naar een Minister voor ict. “In een omgeving die zo snel verandert en waar het belangrijk is de ‘eerste’ te zijn, moet men snel beslissingen kunnen nemen”, klinkt het. “De Minister die bevoegd is voor ict moet promotor en verdediger zijn van de informatiemaatschappij in België en in Europa, en dit door de liberalisering van de sector.” Die nieuwe minister zal werk moeten maken van de opvolging van Europese richtlijnen, zoals die rond ‘All IP-netwerken’ of ‘Next Generation Networks’.

Ook breekt de organisatie een logische lans voor een beter overleg tussen de verschillende gemeenschappen. Het samenwerkingsakkoord rond telecom (telecom is federaal, maar radio en televisie zijn cultureel en dus opgesplitst) werd pas in mei 2007 getekend. Beltug vraagt om dat akkoord alle kansen te geven. Logischerwijs komt de organisatie zo ook bij het statuut van het BIPT terecht. Volgens de organisatie is de zogenaamde ‘regulator’ niet sterk genoeg.

Beltug somt vervolgens een hele reeks maatregelen op voor de verbetering van concurrentie in de telecomsector – de dominante positie van Belgacom en de hoge prijzen die het bedrijf eist voor het gebruik van zijn netwerk, het promoten van draadloze breedbandverbindingen, de regulering van de terminatietarieven, en dies meer – die vaak neerkomen op het vorige punt: de nood aan een sterke regulator.

Ook het statuut van Belgacom wordt echter besproken. Opvallend is dat daar waar Beltug wel duidelijk eist dat de federale staat zijn participatie in het bedrijf verkoopt, de organisatie geen standpunt wil innemen in de Europese discussie om grote telecomconcerns te splitsen. Maar: “Dat neemt niet weg dat Beltug verontwaardigd is dat er na 10 jaar liberalisering nog vragen blijven bestaan over het kostenmodel van Belgacom en over de toepassing van de boekhoudkundige scheiding tussen de verschillende afdelingen van Belgacom.”

Beltug besluit met algemene noden rond het stimuleren van pc- en internetgebruik, telewerken, ict-opleidingen en elektronische facturatie. Het mag duidelijk wezen: voor de toekomstige regering zijn de ict-boterhammetjes mooi gesmeerd. De federale onderhandelaars moeten slechts slikken…