De privacycommissie zou door Google’s invulling van het Europees ‘recht op vergeten’ wellicht heel wat meer werk kunnen krijgen.
Van ‘vergeetpagina’ naar privacycommissie?
De privacycommissie zou door Google’s invulling van het Europees ‘recht op vergeten’ wellicht heel wat meer werk kunnen krijgen.
Hoewel Google in uitvoering van het arrest van het Europees Hof van Justitie een ‘vergeetformulier’ online heeft gezet, kunnen er wel nog moeilijkheden opduiken in de procedure. Concreet zal Google immers elke aanvraag evalueren, en dus kan je met zekerheid voorspellen dat er onenigheden zullen komen tussen de aanvragers en Google. Deze laatste stelt dat de aanvrager in dat geval moet aankloppen bij de nationale privacycommissie.
Enkel advies
Loopt de Belgische ‘Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer’ dan niet het gevaar snel onder een tsunami van geschillen te worden bedolven? Voorzitter Willem Debeuckelaere meent hieop wel te zijn voorbereid. Maar, verduidelijkt hij, bij een geschil tussen Google en een aanvrager kan de commissie enkel een advies afleveren, dat niet afdwingbaar is. Daarvoor moet een aanvrager dus eventueel alsnog bij een rechtbank aankloppen. Gelukkig kan dat dus wel bij een lokale rechtbank, en moet dat niet meer bij een rechtbank in de VS.
Begin juni houden de Europese privacycommissies overigens een conferentie, waar onder meer de ‘vergeet’-procedure op de agenda staat om bij voorkeur tot een zo eenvormig mogelijke Europese aanpak te komen. Uit het arrest volgt immers dat dit geldt voor alle lidstaten, en voor zoekmachine bedrijven met vestigingen in Europa. Het begrip ‘vestiging’ kan daarbij vrij uitgebreid worden geïnterpreteerd, stelt Debeuckelare, want het betreft niet alleen een kantoor in Europa. Naast lokale sites (zoals een .be) kan dat immers ook gaan tot gerichte business activiteiten in of naar een specifiek land. “Er werd zelfs besproken of cookies volstaan om over ene vestiging te spreken, maar hierover werd geen uitspraak gedaan,” klinkt het. Het betekent wel dat bedrijven als Microsoft, met de Bing zoekmachine, eveneens een ‘vergeet’-procedure zullen moeten aanbieden.
Referentie of inhoud
Voorzitter Debeuckelaere verwacht overigens niet meteen een zondvloed van aanvragen – “slechts een paar sinds het arrest” – maar verwijst wel naar vroegere aanvragen rond andere media. Zo heeft men al aanvragen gekregen die niet zozeer een resultaat in een zoekfunctie weg willen, maar de bron zelf waar naar wordt verwezen. Dat zou bijvoorbeeld kunnen gaan om artikels in krantenarchieven, of persberichten en dies meer. “Met de meeste kranten voeren we hierover al een klein jaar gesprekken met et oog op een geschikte oplossing, en we zitten daar al dicht bij een soort memorandum of understanding.” Daarbij kan worden gedacht aan een set van afspraken, met mogelijkheden zoals verwijdering, of een verwijzing naar bijkomende informatie (bijvoorbeeld een artikel waaruit blijkt dat de persoon werd vrijgesproken), of het bijvoegen van een soort van recht op antwoord.
