De Aussies hebben de Chinese telecomgigant Huawei de wacht aangezegd. De Australische overheid stelde het scherp: Huawei moet er zelfs niet aan denken om mee te dingen naar het contract voor het nationale breedbandnetwerk. Premier Julia Gillard kwam hoogst persoonlijk tussenbeide in dit dossier nadat de nationale veiligheidsraad een negatief advies had gegeven over Huawei.
De Aussies hebben de Chinese telecomgigant Huawei de wacht aangezegd. De Australische overheid stelde het scherp: Huawei moet er zelfs niet aan denken om mee te dingen naar het contract voor het nationale breedbandnetwerk. Premier Julia Gillard kwam hoogst persoonlijk tussenbeide in dit dossier nadat de nationale veiligheidsraad een negatief advies had gegeven over Huawei.
In Londen boden de Chinezen gratis een mobiel netwerk aan voor de metro, een presentje van 60 miljoen euro. Het werd vriendelijk geweigerd wegens securityredenen. In de Verenigde Staten loopt een onderzoek naar Huawei en ZTE over mogelijke dreigingen, spionage en beveiligingsproblemen die gelinkt zijn aan de apparatuur van beide leveranciers die stilaan tot de grootste telecomspelers ter wereld behoren (Huawei rapporteerde vorig jaar een omzet van 25 miljard euro). De Chinezen mochten er niet meedingen naar het grote contract voor het mobiele netwerk van Sprint.
Is het wantrouwen tegenover de Chinezen terecht? Is er sprake van paranoia in Australië, de Verenigde Staten en Groot-Brittannië? Dat zijn geen kleine landen, die nemen security best wel au sérieux. Wat een contrast met het Europese continent, in casu België. Huawei is de belangrijkste leverancier geworden van zowel Mobistar als Belgacom. Bij Base is ZTE de grote bouwer van het netwerk.
Alle drie kozen ze voor de goedkoopste speler. Volgens goed ingelichte bronnen zijn de Chinezen zowat een derde goedkoper dan de traditionele jongens. Voor veel werkgelegenheid zorgen ze bovendien niet. Ze vliegen liever een contingent ingenieurs binnen voor een week dan dat ze hier mensen vast in dienst nemen.
Maar over security of spionageproblemen hebben we hier nog niets gehoord. Dat is vreemd want de hele Europese Commissie, de Nato, de Belgische overheid en tal van belangrijke ondernemingen bellen en versturen dus ook gevoelige mobiele data op Chinese apparatuur. Waarom doet iedereen hier alsof zijn neus bloedt? Waarom loopt er hier geen onderzoek? Ja, waarom?
