‘Wat dit land nodigt heeft, is een platform waar wetgeving aangepast wordt aan de digitale tijd’

‘Hoewel veel politici in hun speeches innovatie omarmen, slagen de parlementen in dit land er niet in om de juridische werkelijkheid aan te haken met de wereld zoals ze vandaag is’, schrijft Els Ampe. ‘Snelheid en vooruitgang hoeven niet gelijk te staan met sociale afbraak.’

Nog niet zo lang geleden ging het zo: je bleef heel je leven lang op de plek wonen waar je het levenslicht zag en net zoals een bruidsjurk werden rituelen en verhalen van generatie op generatie onveranderd doorgegeven. Het dorp als de wereld en het corporatisme dirigeerde het openbare leven. Met de standen wist iedereen zijn plaats op de ladder.

Tegenwoordig is de wereld een dorp waar de technologische vernieuwing als een vloedgolf over ons heen walst. Bovendien versterken innovaties elkaar, de golf wordt dus groter. Zonder satellieten geen GSM. Zonder internet geen smartphone. Zonder smartphone geen Uber. Zonder Uber geen… Ja, wat eigenlijk?

Altijd in beweging

Dat niemand momenteel weet voor welke innovaties Uber het pad effent, betekent niet dat we schrik moeten hebben voor de toekomst. Toch is dat het geval. Hoewel veel politici in hun speeches innovatie omarmen, slagen de parlementen in dit land er niet in om de juridische werkelijkheid aan te haken met de wereld zoals ze vandaag is: online en altijd in beweging. Uit schrik om de pedalen te verliezen en geruggesteund door machtige vakbonden, werkgeversorganisaties en andere lobby’s die zich vastklampen aan hun bevoorrechte positie.

Hoewel, bevoorrecht? Er is hier eerder sprake van het stockholmsyndroom aangezien de overheid sterke controle uitoefent op sommige bedrijfstakken. Zo lijken taxibestuurders bijna op gegijzelden die het voor hun gijzelnemer opnemen, terwijl ze beter kunnen ontsnappen aan die dwingende taxiwet.

No pasarán

De transitie naar een digitale economie laat zich niet tegenhouden door gilden en wetboeken die ‘no pasarán!’ schreeuwen. Diensten als Uber en AirBnB geven ons de mogelijkheid om, voor wie dat wil, sneller dan ooit een chauffeur op te roepen of ergens ter wereld een kamer te boeken. Online is snel. Iedereen die al een boek via internet heeft besteld, weet dat.

Snelheid en vooruitgang hoeven niet gelijk te staan met sociale afbraak, want ook voor Uber en zijn chauffeurs moeten de fiscale spelregels gelden. Laat daar geen misverstand over bestaan. De voorwaarde is echter dat we de vaak verouderde wetgeving eerst de 21^ste eeuw binnenloodsen vooraleer we bedrijven beschuldigen van misdrijven. Om vrij te kunnen concurreren, gaat een voorstel om Uber toe te laten beter gepaard met een aanpassing van de taxiwet. Het is namelijk de overheid die ten dienste staat van de burger en de economie, niet omgekeerd.

Zuurstof

De stap van regelneverij naar deregulering gebeurt het best in nauw overleg met alle Belgische bestuursniveaus en over partijgrenzen heen. Wat dit land daarom nodigt heeft, is een platform waar we wetgeving kunnen aanpassen aan de digitale tijd. Dat vergt hard labeur, want wetten op het vlak van fiscaliteit, arbeidsverhoudingen en mobiliteit stammen nog uit de vorige eeuw. Het doel is om nieuwe diensten en toepassingen de kans te geven om te groeien. Als dat geen goede relancemaatregel is.