Hillary Clinton kwam zelf tussenbeide toen vorige week de Verenigde Arabische Emiraten en even later Saoedi-Arabië aankondigden dat ze de Blackberry niet langer zouden toelaten wegens security-redenen.
Hillary Clinton kwam zelf tussenbeide toen vorige week de Verenigde Arabische Emiraten en even later Saoedi-Arabië aankondigden dat ze de Blackberry niet langer zouden toelaten wegens security-redenen. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken verdedigde het recht op vrije toegang tot telecomdiensten. Dat klinkt vreemd want twee jaar geleden ontzegden de CIA en FBI nog het gebruik van de Blackberry in het witte huis. President Obama verzette zich echter en beschikt nu over een ‘supergeëncrypteerde’ versie van de Blackberry.
De ban in de Arabische wereld draait eveneens over security, maar is van een andere orde.
De overheid wil er immers te allen tijde de e-mails kunnen inkijken die haar al dan niet verdachte onderdanen naar elkaar sturen. Omdat de BlackBerry-servers in Groot-Brittannië, de Verenigde Staten en Canada staan is dat een heikel punt.
De problematiek is niet nieuw. Zowat alle fabrikanten van gsm-netwerken hebben begin jaren ’90 hun technologie aangepast voor niet alleen Arabische, maar ook Aziatische en Afrikaanse landen. Het gaat er om een ‘very light’ encryptieversie. De machtshebbers kunnen er op elk moment meeluisteren. Het zou me trouwens niet verbazen mocht dat ook het geval zijn in de Verenigde Staten. Verregaande afspraken met onder andere Google geven er immers al inzage in search en e-mailverkeer. Het Europees Parlement ging onlangs nog schaamteloos overstag door toegang te bieden tot de bancaire gegevens van Swift. Amerikanen zijn wel de laatsten om een lesje te geven in de fundamentele rechten van de democratie.
Waar we wel lering uit kunnen trekken is het feit dat een topminister een technologiebedrijf in het openbaar verdedigt. Dat getuigt van een industriële visie die we bij onze ministers van Buitenlanse Zaken zelden, eigenlijk nooit, gezien hebben.
