Bij een beslaglegging door een gerechtsdeurwaarder bepaalt de wet dat een aantal goederen beschouwd wordt als ‘noodzakelijk om te kunnen leven en werken’. Dit zou voortaan ook kunnen gelden voor de pc en internetverbinding.
Bij een beslaglegging door een gerechtsdeurwaarder bepaalt de wet dat een aantal goederen beschouwd wordt als ‘noodzakelijk om te kunnen leven en werken’. Dit zou voortaan ook kunnen gelden voor de pc en internetverbinding.
Bij een beslaglegging met verkoop heeft een gerechtsdeurwaarder in principe het recht om beslag te leggen op een groot deel van de goederen van de schuldenaar en zijn gezin. Maar de wet wil wanbetalers toch beschermen, en heeft daartoe een lijst van goederen opgesteld die niet vatbaar zijn voor beslag.
De wet bestempelt deze goederen als “noodzakelijk voor de schuldenaar en zijn familie om te kunnen leven en werken.” Het gaat onder meer om kleding, beddengoed, voedsel, verwarmingstoestellen, de wasmachine, kinderspullen, enz. Maar ook om een telefoontoestel dat toegang geeft tot de “vaste telefoniedienst”.
Senator Bert Anciaux (SP.A) stelt nu voor om deze lijst (uit ’92) up-to-date te maken om zo de beslaglegging op moderne communicatiemiddelen te verbieden. Dit zou met name gelden voor de internetverbinding, de computer, de televisie en de printer (en wat met een iPad?).
Volgens een recente studie van de reclameregie IP (RTL) zit een Franstalige Belg elke dag bijna 4 uur voor zijn tv, en volgens een andere studie van de Universiteit Antwerpen zitten leerlingen uit het middelbaar gemiddeld meer dan 14 uur per week aan de computer.
Het is dan ook duidelijk dat deze apparaten echt deel uitmaken van het dagelijks leven. Daarom kunnen ze worden beschouwd als “levensnoodzakelijk”…
