De sleutel tot orde in de Excel-wanorde

Het is opmerkelijk hoeveel bedrijven vandaag de dag nog vertrouwen op Excel-spreadsheets en Access-databases, schrijft Lorenz Verheyden, managing partner van IT-dienstverlener Roboest. Low-code gaat een gelijkaardige richting uit.

Bedrijven, groot en klein, worden bedolven onder duizenden Excel-bestanden die alles kunnen bevatten: van te bestellen broodjes tot bedrijfskritische gegevens die essentieel zijn voor de dagelijkse activiteiten. En dan zijn er nog de vele mogelijke onontdekte Access-databases waarvan niemand nog weet hoe ze werken en welke gegevens ze bevatten. De afhankelijkheden van snelle oplossingen die de business oplossingen laat bouwen, zoals Excel en Access, heeft vaak geleid tot een puinhoop van onbeheerde gegevens, verborgen functionaliteiten, en macro’s waarvan niemand meer weet hoe ze exact werken. De term ‘schaduw IT’ lijkt me daarvoor op zijn plaats.

Eerlijk is eerlijk: er zijn ook fantastische dingen gebouwd met Excel en Access. Applicaties die zo hard van het origineel afwijken dat het haast onmogelijk lijkt dat ze gebouwd zijn met spreadsheet- en databasetools die op bijna elke computer geïnstalleerd zijn. De afhankelijkheid van deze tools voor snelle oplossingen heeft ongetwijfeld geleid tot uitdagingen, maar laten we niet vergeten dat er ook veel innovatie uit voortgekomen is.

Bij de opkomst van low-code platforms zien we vergelijkbare patronen terugkomen. Er zijn een hoop tools die zowel IT-professionals als business-experts in staat stellen om oplossingen te creëren die verder gaan dan wat voorheen mogelijk was. Net zoals bij Excel en Access is er een snelle adoptie bezig en worden bedrijven enthousiast over de mogelijkheden die deze tools bieden. Laten we deze keer wel vermijden dat de geschiedenis zich helemaal herhaalt. Veel organisaties denken dat ze er intuïtief mee aan de slag kunnen, waarmee ze de complexiteit van het ‘simpele’ low-code onderschatten.

Net als bij Excel en Access zijn er bij low-code risico’s

Net zoals bij Excel en Access zijn er bij low-code risico’s. Denk aan datalekken, beveiligingsproblemen en onbeheersbare ‘spaghetti’ oplossingen. Een treffend voorbeeld hiervan is een salesmanager die automatisch Twitter-berichten liet plaatsen bij het sluiten van een deal met alle gegevens van de klant mee in de post – een idee dat misschien toch wat meer kritische bedenkingen kon gebruiken voordat het werd gebouwd.

De toekomst hoeft gelukkig geen dystopische digitale woestijn te zijn. Om het ware potentieel van low-code te benutten moeten organisaties eerst een strategie uitwerken. Het doel van de low-code oplossing is daarbij een eerste werkpunt. Weinig organisaties hebben daar helaas een concreet antwoord op. Als het geen specifiek probleem oplost of strategische doelstelling haalt, heeft een low-code oplossing nochtans weinig meerwaarde.

Na de waarom-vraag zijn drie belangrijkste stappen nodig. De eerste bestaat uit een gedegen opleiding met een realistische kijk op de complexiteit van low-code, waarbij begrip en oefening essentieel zijn. De tweede stap is inzien dat IT en business complementair zijn en dat innovatie dient te worden georkestreerd in plaats van gedomineerd. De derde stap is de implementatie van proactief beleid in het digitale landschap van low-code ontwikkeling, waarbij efficiëntie centraal staat. Deze strategische aanpak stelt bedrijven in staat de volledige kracht van low-code ontwikkeling te benutten, met vooruitgang in plaats van chaos als resultaat.

Hiermee laten we stoffige Excels en dystopische digitale woestijnen achter ons, en mikken we op softwareoplossingen die de medewerker helpen. Met een sterke focus op samenwerking, governance en het stimuleren van innovatie, kan low-code een efficiënte transformerende kracht zijn voor organisaties om hun digitale reis te versnellen en hun concurrentievermogen te vergroten.