Laat ik eerst even de angel uit de discussie halen: ja, er bestaan slimme bedrijven. Ja, er lopen briljante IT’ers rond. En ja, sommige AI-projecten leveren daadwerkelijk meerwaarde op. Maar laten we eerlijk zijn. Wat ik nu ga zeggen, gaat bij sommigen stevig in het verkeerde keelgat schieten. Want diep vanbinnen herkennen we allemaal het patroon. En dat patroon is allesbehalve fraai.
Na decennia van mislukte crm- en erp-projecten — torenhoge budgetten, eindeloze vertragingen en tools waar niemand écht mee werkt — zou je denken dat we inmiddels wel weten wat het echte probleem is. Spoiler alert: dat weten we dus niet.
We leven nog steeds in een wereld waarin de businesskant niet in staat blijkt om zichzelf kritisch onder de loep te nemen. Waar ‘digitale transformatie’ vooral bestaat uit PowerPoint-poëzie. Waar IT-teams nog steeds Klingon praten en waar implementatiepartners vrolijk facturen sturen voor een cocktail van vage frameworks en opgepoetste buzzwords.
En nu… AI-agents.
De zoveelste hype.
Autonoom. 24/7. Slim. Seamless. Menselijk.
Even inpluggen en klaar: je klantenservice wordt intelligenter, je processen slanker, je kosten dalen en je bedrijf schiet als een raket vooruit.
Maar dat is klinkklare onzin.
En gevaarlijk herkenbaar.
Want dezelfde structurele fout zit er nog steeds: we praten niet met elkaar.
Bedrijfsleiders zien AI opnieuw als een Zwitsers zakmes dat inefficiëntie oplost zonder ooit te durven kijken waarom die inefficiëntie er überhaupt is. Ze blijven vragen: ‘Hoe bespaart deze AI-agent ons geld?’ terwijl de enige juiste vraag is: ‘Hoe helpt dit ons om onze manier van werken, waarde creëren en klanten bedienen radicaal te herdenken?’
Ondertussen zit IT opnieuw systemen aan elkaar te plakken met duct tape alsof het nog steeds 2004 is en niemand meekijkt. De AI-agent zit zo op een berg spaghetti-code en draait op gammele aannames. En de implementatiepartners? Die blijven glimlachen. En factureren.
Het resultaat?
We installeren intelligente agents in domme ecosystemen.
Om verouderde processen te automatiseren.
Om chaos op te schalen.
En dat dan innovatie te noemen.
Dat is niet alleen inefficiënt, maar ronduit gevaarlijk. Want zolang het er in een demo goed genoeg uitziet, houdt het iedereen voor de gek en wordt de échte discussie weer uitgesteld.
De pijnlijke ironie?
AI kan juist de brug zijn tussen business en IT. AI kan ons dwingen om waardecreatie, processen, data en besluitvorming fundamenteel te herzien. Maar alleen als we vertrekken vanuit nieuwsgierigheid. Niet vanuit tech. Niet vanuit hype. En zeker niet vanuit angst.
Dus ja, er zijn uitzonderingen. Maar die zijn schaars.
En de rest? Die bereidt zich opnieuw voor op dezelfde crash, alleen nu met een hippe user interface.
En als het straks misgaat — want dat gebeurt gegarandeerd — zegt iemand:
‘Zie je wel, AI gaat te snel.’
Nee.
Jij bleef alweer stilstaan.
Laten we eindelijk handelen volgens het Assepoester-principe: ‘Kijk niet naar wat iets nu is, maar beeld je in wat het zou kunnen worden.’
Deze bijdrage werd eerst gepubliceerd op LinkedIn en hier hernomen met toestemming van de auteur.