Review: Betaalbare PlayStation VR brengt virtual reality binnen handbereik

Prijs

In vergelijking tot de brillen van Oculus en HTC heeft de Playstation VR, of PSVR, een groot voordeel: de prijs. De bril kost 399 euro. Dat is veel geld, maar een stuk minder dan de Oculus Rift (599) en HTC Vive (799). Die brillen werken bovendien enkel met een zeer krachtige gamingcomputer waar u minstens 1.000 euro aan kwijt bent en die nog bijna niemand heeft: slechts 1 procent van de mensen heeft momenteel een pc die een Oculus Rift zou kunnen ondersteunen.

De PSVR werkt met een Playstation 4, die veel mensen al hebben staan en anders net als de bril ook 399 euro kost. Daar moet nog wel een set ‘move’-controllers (79,99) – die in-game de taken van je handen overenemen – en een camera (59,99) gekocht worden die de bewegingen van de speler volgt. Totaalprijs: krap 540 euro. Dat is veel geld, maar een pak minder dan bij de concurrenten.

Opstelling

Nadat je hem hebt aangeschaft hebt werkt het volgens het plug and play-principe. Zoals het bij een console hoort gaat de installatie makkelijk en snel en bij ons stond de opstelling er binnen ruim een uur. Het menu dat je dan met de bril op ziet is gewoon hetzelfde als op een normale PS4, waardoor het opstarten van spellen gaat zoals je van de console gewend bent.

Games

Het is dan opvallend hoe snel je gewend raakt aan de virtuele omgeving. Ondanks dat het beeld niet vlekkeloos is, ga je snel op in de nieuwe wereld die je binnengaat. Al was niet iedereen meteen enthousiast We testten de bril in de huiskamer en op de redactie en een deel van de proefpersonen had nog nooit een VR-bril op gehad waardoor er nog wat koudwatervrees was: ‘Is dit een eng spel? Doe dan maar iets anders’, klonk het nog in het begin.

Maar of het nu onder water (The Deep), in een achtbaan (Until Dawn: Rush of Blood) of in de ruimte (EVE: Valkyrie) is, je bent er binnen een paar minuten aan gewend. Door het rondkijken en de kwaliteit van eerste generatie games treden er zelfs verschijnselen uit de ‘echte wereld’ op. Bij het spel The London Heist: Getaway moet je als bijrijder in een auto vluchten voor gangsters die je op de hielen zitten, ‘en als ik in een auto met iemand meerijd word ik altijd mottig. Dat had ik nu ook, het is gewoon net echt!’

Bewegingsziekte

In dit geval ging was de misselijkheid een positieve ervaring, maar misselijk worden behoort ook tot de negatieve bijverschijnselen in VR. Bewegingsziekte kan een VR-ervaring verpesten en is bij de één meer aanwezig dan bij de ander, waardoor het lastig te voorspellen is of je er ook last van zal krijgen. Het ligt bovendien aan het spel dat je speelt. Bij een stilstaande game zal er weinig gebeuren, maar als er bijvoorbeeld auto gereden wordt over een heuvelachtig landschap kan het snel ontstaan. Ons overkwam het bij de game Battlezone, waarbij er rondgereden wordt in een tank die alle kanten op kan en snel berg op en af gaat. De onnatuurlijke bewegingen zorgden voor een soort achtbaangevoel dat zonder de daadwerkelijke sensatie van looping al snel niet prettig is. Daar moet bijgezegd worden dat dit niet afhankelijk is van de PSVR, maar virtual reality in het algemeen. Eerder ervaarden we al hetzelfde bij de HTC Vive.

Kijkervaring

Gelukkig zijn er daarom ook rustigere games, of eigenlijk meer ervaringen waarbij dit minder snel optreedt. Zo kan onder water in een kooi naar voorbij zwemmende vissen gekeken worden. Echte films kijken kan ook met de bril op. Zo kan er een flatscreen gesimuleerd worden van 117 tot 226 inch om normale PS4-games te spelen of een film te kijken op een scherm ter grootte van de cinema.

Voor iedereen

Zo is er bij de lancering gelijk al genoeg te spelen. Voor ieder wat wils. Bij de PSVR is er al een ruime catalogus, al bestaan de games ook deels nog uit (veelbelovende) demo’s. Dat is een groot pluspunt, want het is vaak genoeg gebeurd dat er een nieuw platform als een console was dat er veelbelovend uitzag, maar nog weinig mee te doen was. Dit was eerder dit jaar ook het geval bij de Oculus Rift en HTC Vive. Beiden werden goed onthaald, maar konden niet doorstomen naar het grote publiek. Hierbij speelde de verkoopprijs uiteraard een rol, maar ook de bruikbaarheid bij lancering was van belang.

Niet perfect

Bij de PSVR zal dit laatste eerder het geval zijn, maar er moeten ook een kanttekening geplaatst worden. De meeste games zijn met de normale controller te besturen, maar het is leuker om de Move-contollers te gebruiken. Deze houden alle bewegingen bij zodat handbewegingen in het spel zichtbaar worden. Dit is heel leuk als het goed werkt, maar ze zijn zes jaar geleden met andere doeleinden ontwikkeld en dit is soms te merken.

Ze werken met lampjes die gedetecteerd worden door de camera, maar bij veel licht van worden de bewegingen niet goed gevolgd. En doordat je een grote bril op hebt kan je niet naar de controller kijken, waardoor de juiste knop op de controller vinden soms een opgave kan zijn. HTC ontwikkelde de vergelijkbare controllers wél speciaal voor virtual reality, waardoor die controllers een stuk intuïtiever

werken. Wanneer dat niet het geval is haalt je dat uit het spel. Hierbij is te merken dat het nog om een eerste generatie van een VR-product gaat, daar zitten de kinderziektes nog in.

Comfortabel, toegankelijk en betaalbaar

Toch haalt dit nadeel de algemene ervaring niet omlaag. De Playstation VR is relatief betaalbaar, zeker wanneer je al een PS4 hebt, en voldoet aan de eisen rond een nieuw product. Je moet iets inleveren op videokwaliteit ten opzichte de Vive en Rift, maar krijgt er een toegankelijke en comfortabele bril voor terug. Techsite The Verge kopte ‘when good enough is great’, en die woorden vatten ook perfect onze conclusie samen.