Volautomatisch stofzuigen, dat kan hij zeker. Maar die app die er bij hoort? Daar ontbreekt toch functionaliteit die we bij dit prijskaartje verwacht hadden.
‘De benedenverdieping hoef je niet te stofzuigen, dat doet onze robot deze maand’. De poetsvrouw bekeek mij én de vloer nogal argwanend. Maar al vrij snel moest ze toegeven dat de vloer wel degelijk kraaknet was. En zie daar, meteen het sterkste pluspunt van de iRobot i3+. De robotstofzuiger doet wat hij belooft: zelf nog eens stofzuigen blijkt niet nodig als je de iRobot regelmatig aan het werk zet. Kleine pluisjes, grotere stofnesten, kruimels en zelfs kattenharen verdwijnen als sneeuw voor de zon eenmaal de ronde iRobot er overheen glijdt. Roomba heeft pionierswerk verricht in autonome stofzuigerrobots en dat loont. Aan alles voel en merk je dat de stofzuig- en aandrijftechnologie met sensoren en de bouwkwaliteit ondertussen redelijk matuur is. Helaas kunnen we niet hetzelfde zeggen van de software, de connectiviteit en de app.
Installatie
Maar eerst een woordje uitleg over hoe zo’n robotstofzuiger precies werkt. Je zoekt om te beginnen een vrije plek om het laadstation en de geïntegreerde vuilbak (‘Clean Base’) te positioneren. Niet zo evident als het lijkt, want de vuilbak reikt toch tot bijna kniehoogte waardoor heel wat plaatsen in huis niet in aanmerking komen. Het laadstation heeft ook wat ruimte aan de zijkant nodig en een vrije aanrijroute vooraan, zodat de stofzuiger netjes kan ‘parkeren’. De installatie is vervolgens wel een fluitje van een cent. Je volgt de instructies om de stofzuiger te koppelen aan je wifi-netwerk. Dat doe je met de iRobot-app van Roomba die zich ook laat koppelen aan slimme assistenten van Google (Assistant) en Amazon (Alexa).
Twee uur laden, anderhalf uur stofzuigen
Na een tweetal uur laden is de robotstofzuiger klaar voor een eerste ‘ritje’ door het huis. Daar doet hij best wel lang over, omdat hij tegelijkertijd ook je huis in kaart brengt. Dat mag je vrij letterlijk nemen: de iRobot tekent een plattegrond uit die je in de app kunt raadplegen. Na elke stofzuigbeurt krijg je een soort rapport gepresenteerd waarin je ook de plattegrond ziet en de plaatsen waar de stofzuigrobot gepasseerd is. Die plattegrond lijkt vrij accuraat. We herkennen de plaatsen waar hij niet geraakt – de afstand tussen de poten van de barkrukken aan het keukeneiland laat dat bijvoorbeeld niet toe – en de obstakels in huis waar de robot rond moet: plantenbakken, salontafel, bijzettafel e.d.
In de automatische stand kiest de software zelf hoe de reiniging precies moet gebeuren: in één stap of in meerdere stappen. Het eerste ritje duurde bij ons 2 uur en 15 minuten. We spreken dan over ongeveer 35 m²: hal, woonkamer en open keuken. Dat eerste ritje kon helaas ook niet met één batterijlading. Na zowat 90 minuten al is de batterij zo goed als leeg. De Roomba rijdt dan zelf terug naar de basis om zichzelf op te laden. Nadien maakt hij autonoom de taak verder af.
Doet zijn werk autonoom én goed
Een tweede stofzuigbeurt ging al wat sneller: 1 uur en 7 minuten. Ondertussen werkt de Roomba dezelfde ruimte meestal af in net geen uur. Soms kan het langer duren – de Roomba houdt niet van onvoorziene obstakels zoals rondslingerende kabels of sokken. Wanneer de robot echt vuile plaatsen detecteert, gaat hij ook wat extra rondjes op en rond die plek draaien. Eenmaal de klus geklaard is, rijdt hij dus zelf naar het oplaadstation én leegt hij ook zichzelf in de vuilbak. De robot observeren tijdens zijn werkzaamheden, maakt trouwens ook duidelijk hoe de technologie precies werkt. De iRobot tikt zachtjes tegen hindernissen aan, tast de grenzen af, en probeert er vervolgens rondom te gaan. Kleine drempels en oneffenheden in de vloer zijn geen probleem. Dat hij van de trappen naar beneden dondert zou ook niet mogen gebeuren: sensoren detecteren de ‘afgrond’ en verhinderen dat.
Hoe indrukwekkend de ‘fysieke’ technologie oogt, des te meer ontgoochelend vinden we de software en de te beperkte functionaliteit van de app. In de app kan je taken programmeren. Maar in het geval van deze uitvoering (de i3+ dus) blijft dat uiterst beperkt. Er is de standaard voorgeïnstalleerde ‘overal stofzuigen’ en verder kan je enkel nog taken toevoegen die het stofzuigen beperken in de tijd – bijvoorbeeld maximaal een half uur stofzuigen.
Kaart is nutteloos
Wat we hier écht missen is de mogelijkheid om een deel van het huis te laten stofzuigen. Een afgebakende zone rondom de eettafel bijvoorbeeld, om na de lunch even de stofzuigrobot zijn werk te laten doen. Of om enkel de hal te stofzuigen waar een van de kinderen vuile moddersporen achtergelaten heeft. Het voelt wat gek dat je een stuk technologie in huis hebt dat perfect in staat is om je plattegrond in kaart te brengen maar er vervolgens niets mee doet. Wat heb je nu aan een kaart in een app als je in die kaart geen onderverdeling kan aanbrengen?
Dat kan dus voor zover we begrepen hebben wél met de merkelijk duurdere uitvoeringen, maar eerlijk is eerlijk: we hadden dit gewoon in deze versie verwacht. Net zoals we ook verwacht hadden dat je in de app ‘no go’ zones kan instellen: plaatsen waar bijvoorbeeld te veel kabels rondslingeren. Helaas, dat kan dus ook niet bij de i3+. Buiten het visuele aspect, voegt de kaart in de app dus echt niks toe. Dat maakt van de i3 toch een ‘one trick pony’ waar je dan eigenlijk wel nog vrij veel geld voor neertelt.
Cloudconnectiviteit verdwijnt soms
Bovendien merkten we tijdens onze testperiode van een maand dat de robot af en toe zijn ‘cloudconnectiviteit’ kwijtraakt. En dat is problematisch, want op dat moment werkt de aansturing via de app niet. Je kan dan wel nog altijd de knoppen op de stofzuiger zelf gebruiken. Het probleem lijkt ook niet aan ons thuisnetwerk te liggen: de wifi-dekking is overal optimaal, en geen enkel ander geconnecteerd toestel in huis ondervindt gelijktijdig problemen wanneer de Roomba weer eens geen cloudconnectiviteit heeft. Om de connectiviteit terug te krijgen, is de enige oplossing om de robotstofzuiger te herstarten. Geen grote ramp als dat iets eenmalig is, maar het overkwam ons toch net iets te vaak tijdens de testperiode.
De weg kwijt
Een gerelateerd probleem is dat de robot de weg naar het laadstation soms niet meer terug vindt. Geen groot drama kan je stellen – per slot van rekening kan je altijd op eender welk moment de robot zelf oppakken en terug vastklikken in het laadstation – maar dit zou toch echt niet mogen voor een toestel met dit prijskaartje. Opnieuw: het gebeurde net iets te vaak om het als een occasionele misser te bestempelen. Wat wel maar één keer gebeurde is dat de Roomba zichzelf vastgereden had. Dat foutje willen we wel nog door de vingers zien.
Lawaai
Over de eigenlijke kwaliteit van de huishoudelijke taak zijn we wel heel erg tevreden: dat zeiden we al. Maar toch nog deze niet onbelangrijke kanttekening: de i3+ maakt veel lawaai. Televisie kijken terwijl de robotstofzuiger actief is? Dat gaat echt niet lukken. Nee, deze robot zet je best aan het werk wanneer je zelf niet thuis bent. Via de app kan je vrij vlot vaste dagen of momenten programmeren waarop de robot in actie mag schieten – bij voorkeur dus een moment waarop je zelf de deur uit bent. Interessant is dat je dat de robot via wat geknutsel langs IFFT kan koppelen aan je smartphonelocatie. Zo kan je de stofzuigrobot automatisch laten starten van zodra je het huis verlaat. Met je smartphone op zak dus. In een gezinssituatie is dat weer minder interessant. Voor zover we konden zien is het niet direct mogelijk om in te stellen dat de robot start van zodra het hele gezin buitenshuis is.
Ok Google?
We zeiden het al: je kan de Roomba i3+ ook koppelen aan je slimme assistenten. Alexa hebben we niet getest, de integratie met Google Home/Assistant wel. Dat lukt op zich vrij goed en werkt ook intuïtief. ‘Start met stofzuigen’ doet precies wat het zou moeten doen. Verder kan je de taak pauzeren of met je stem het commando geven om terug te keren naar het laadstation. In duurdere uitvoeringen van de robot kan je voor zover wij konden zien ook stemcommando’s geven om de robot naar één bepaalde zone te sturen. Niet dus met de i3+ – we vallen in herhaling. Wil je één bepaalde plaats in je huis laten stofzuigen door de i3+, kan je dat dus niét via de app. Wat je wel altijd kan doen is de stofzuiger oppakken, en neerzetten daar waar je wil dat hij stofzuigt. Je kan dan de ‘spot’-knop induwen op het toestel zelf waarna hij enkele rondjes draait op en rondom die plek. Maar ook hier hadden we toch wel meer verwacht van de app: die ‘spot’-knop had gewoon ook in de app moeten zitten en gekoppeld aan de kaart. Zo zou je kunnen aanklikken welke plek je wil stofzuigen en ‘m daar naartoe sturen.
Conclusie
De i3+ die we een maand getest hebben is een toestel dat hardwarematig imponeert, maar ons echt teleurstelt op softwarevlak. Te weinig functionaliteit maakt dat de i3+ aanvoelt als een te dure robot die niet veel meer kan doen dan een hele ruimte in één keer stofzuigen. Een slimme robot kunnen we hem echt niet noemen, en dan voelt het prijskaartje toch vrij stevig aan. Zeker in combinatie met de problemen waar we tegenaan liepen zoals het verliezen van de connectiviteit of de weg naar het laadstation niet meer vinden. Beter uitkijken naar een hoger model in de portfolio dus – al worden de prijzen dan pas écht stevig. Misschien moet de conclusie dus vooral zijn dat een echt slimme stofzuigrobot nog altijd veel geld kost.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier