We zetten twee krachtpatsers van noise cancelling headsets tegenover elkaar. Wint Sony of Bowers & Wilkins? Spoiler alert: het zit ‘m in details.
449 euro, inclusief btw. Dat is de officiële richtprijs van de Sony WH-1000XM6, tegenover 429 euro voor de Bowers & Wilkins PX7 S3. Beide positioneren zich met die prijs toch eerder in het premium segment, hebben vergelijkbare specificaties en schuiven nadrukkelijk hun actieve ruisonderdrukking naar voor. Dat schreeuwde gewoon om een dubbeltest: onze oren vonden dat alvast géén straf, want allebei klinken ze gewoonweg heerlijk. Maar laten we ze vergelijken op enkele duidelijke criteria.
Aansluitingen/Bluetooth
Allebei mikken ze in eerste instantie – uiteraard – op draadloze verbindingen. De Sony WH-1000XM6 – we noemen ‘m voor het gemak de XM6 – rekent daarvoor op Bluetooth 5.3 en ondersteunt de audio-indelingen SBC, AAC, LC3 en LDAC. Wat in dat lijstje ontbreekt is aptX: dat biedt de Bowers & Wilkins PX7 S3 wel, zowel de Adaptive- als Lossless-codec. De PX7 S3 heeft dan weer geen LDAC, maar eigenlijk maakt het allemaal niet zo gek veel uit: de meeste Android-smartphones ondersteunen zowel LDAC als aptX waardoor je in de praktijk niet snel in een situatie zal geraken waarop je iets niét kan afspelen of in mindere kwaliteit.
Sony heeft nog een traditionele input voor een kabel – de 3.5mm jack – op de linkerschelp en levert ook een kabeltje mee. De PX7 S3 heeft geen 3.5mm input, maar levert wel standaard een USB-C naar 3.5mm kabel mee. Ideaal om ‘m bijvoorbeeld toch met kabel te kunnen gebruiken op een vliegtuig of een smartphone die nog een traditionele jack heeft. Een voordeel bij de XM6 is wel dat je via die traditionele 3.5mm jack ook naar je muziek kan luisteren wanneer de XM6 uitgeschakeld is (en/of wanneer de batterij helemaal leeg is). Dat kan je dus niét bij de PX7.
Noise cancelling
Wie deze headsets overweegt, doet dat sowieso omwille van de actieve noise cancelling (ANC) oftewel ruisonderdrukking. Beide zitten op dat vlak echt bovenaan het lijstje met wat technisch mogelijk is. Beide kunnen het omgevingsgeluid goed wegfilteren en indien nodig deels toelaten via een tusseninstelling. Wat meteen opvalt is dat de XM6 zelfs met noise cancelling in de off-stand toch al zeer veel geluid wegfiltert, puur door de akoestische isolering dus. Dat effect heb je minder bij de headset van B&W.
We hebben beide headsets getest op vliegtuigreizen, in kantooromgevingen met pratende collega’s, in een stedelijke omgeving met luid getoeter en geraas van trams en treinen en in een thuiskantoor waar een directe buur met een drilboor in de weer was. Die drilboor kregen we nooit helemaal weggefilterd, maar de XM6 deed het wel stukken beter. En dat geldt eigenlijk voor alle andere scenario’s. De conclusie is hier eenvoudig: wil je de best mogelijke noise cancelling, dan is de XM6 de beste keuze. Allicht is deel van de verklaring de betere akoestische isolatie, maar ook dat de Sony 12 ingebouwde microfoons heeft om geluiden op te vangen die moeten weggefilterd worden. Maar nogmaals: beide staan bovenaan het lijstje van toppresteerders in ANC. De B&W in deze test doet het met ‘maar’ 8 microfoons dus ook wel écht goed qua noise cancelling, al krijg je bij het inschakelen wel een licht ‘drukgevoel’, wat je bij de Sony niet merkt.
Geluidskwaliteit
De B&W valt op door zijn zeer natuurlijk klinkend geluid. Dat blijkt bij heel veel muziekgenres – ik heb een eclectische smaak van late night jazz, over indie, rock, en pop tot harde techno toe – bijzonder goed te werken. Beter zelfs dan wanneer ik dezelfde playlist voor het eerst op de XM6 beluister. Maar het zit ‘m zoals ik in de inleiding al aangaf écht in details: middentonen die bij de XM6 soms beter naar voor komen, of details – een subtiel streepje viool of een ander instrument in de achtergrond – die de PX7 S3 wél laat weerklinken waar ze bij de XM6 schijnbaar afwezig zijn.
De PX7 S3 is wat muziek betreft voor mij de winnaar van de twee… tot je de equalizer van de XM6 ontdekt. Die vind je via de app, net als bij de PX7 trouwens. Maar bij Sony is dat een 10-band equalizer, waar dat bij B&W een 5-band is. Je kan het geluid dus veel meer naar je hand zetten. De aanpassingen zijn ook écht meteen hoorbaar, waar dat bij B&W toch veel minder het geval is. Je voelt gewoon dat je minder impact hebt op de geluidsbalans. Dat maakt dat je bij de Sony echt best presets aanmaakt per genre, want het verschil in geluidskwaliteit wordt echt groot.
Dat heb je dus niet bij B&W, dat sowieso meer de bassen en de treble naar boven blijft halen en minder focust op mid. Maar zoals gezegd: wél een geluid dat gedetailleerd aanvoelt en dat altijd rustig en neutraal overkomt. Bij Sony voel je dat de fabrikant inzet op dynamisch geluid. Naast de equalizer heeft de Sony-app ook een zeer aangename ‘cinema mode’ die – zoals de naam doet vermoeden – bedoeld is om tv-programma’s, series of films te beluisteren. In de praktijk betrapten we ons er op dat die cinema mode ook best geschikt blijkt bij het beluisteren van podcasts.
Batterij
Nauwelijks verschil op batterijvlak tussen beide headsets. Allebei zingen ze het ongeveer 30 uur uit met noise cancelling aan, en dat is wat ons betreft goed genoeg. Ja, er zijn modellen op de markt die het beter doen maar 30 uur is lang genoeg. Al is het wel zo dat opladen bij concurrenten soms sneller kan: dat is dan toch nog een aandachtspuntje. Op 3,5 uur is de Sony helemaal opgeladen. Maar met drie minuten opladen kun je wel meteen tot drie uur luisteren; da’s ook niet slecht. 15 minuten laadtijd is bij de B&W voldoende om opnieuw 7 uur afspeeltijd te hebben. En ook nog dit: Sony levert een wel heel korte usb-c kabel mee om de headset op te laden. Vreemd, maar geen showstopper natuurlijk.
Draagcomfort
We hebben beide headsets meegenomen op een lange vlucht richting de Verenigde Staten, en allebei blijken ze zeer comfortabel om uren aan een stuk op te houden. Wat wel een verschil is, is dat je oren bij de Sony-headset veel meer ‘ingebed’ zitten in de oorschelpen. Na een aantal uren begint dat wel warm aan te voelen. Je voelt ook veel meer dat je oren omsloten zijn en ik kan me inbeelden dat niet iedereen dat even comfortabel vindt. Bij de PX7 S3 is er minder stof aan de binnenkant, dus kunnen je oren nog wat bewegen in de schelp: dat voelt ook wat ‘vrijer’ aan.
Bouwkwaliteit
Wat de bouwkwaliteit betreft, vinden we dat de Bowers & Wilkins PX7 S3 een streepje voor heeft. Oké, hij weegt 45 gram meer dan de Sony, maar veel maakt dat eigenlijk niet uit. Qua materiaal voelt hij meer premium aan dan de Sony – meer metaal, minder plastic. Maar wat nu dé beste materiaalkeuze is, dat is moeilijk te zeggen na een test van enkele weken. Ervaring leert ons (helaas) dat het vaak de stof in de oorschelpen is die na verloop van tijd degradeert. Of de stof van de beugel die loskomt, of scharnieren die niet goed meer werken. De PX7 S3 heeft dat mogelijke probleem alvast niet, want die kan je niet opvouwen. De XM6 van Sony wél en dat is een van de weinige verschillen met de voorganger XM5. En wat is dan beter? Ik laat het in het midden. De PX7 S3 vouwt niet op, maar de meegeleverde case is eigenlijk niet zo gek veel groter als die van de XM6.
Apps
De app van Sony is broodnodig voor heel wat functionaliteit. Los daarvan hebben we ook nog nooit zoveel functies in één headset-app gezien. Zelfs na een week blijft het gevoel dat je settings kan blijven ontdekken in de app, zoals bediening door te knikken enzovoort. Kijk vooral zelf even op de site van Sony naar wat allemaal mogelijk is: het is indrukwekkend. Maar de app voelt daardoor wel opdringerig aan: je moet veel informatie ingeven, je accounts koppelen (Spotify, PS5, …) e.d. JE moet ook veel toestemmingen geven op je devices om data prijs te geven waarbij je je soms oprecht afvraagt: waarom is dat allemaal nodig? Het is toch ‘maar’ een headset? Maar dan zie je de functionaliteit en besef je weer waarom dat effectief nodig is. Bijvoorbeeld je locatie laten detecteren is nodig, als je het gedrag van de koptelefoon daarop wil laten aanpassen. Om bijvoorbeeld een ander soort muziek op te leggen, wanneer de headset beseft dat je aan het wandelen of aan het sporten bent. Ja, tot op dat niveau dus gaat de app verder qua functionaliteit. Niet getest, maar allicht ook handig voor de gamers onder ons: een low latency setting.
B&W houdt het qua app veel soberder. Denk dan aan een overzicht van de devices die je gekoppeld hebt en een setting voor de ruisonderdrukking (aan, uit, doorlatend) – maar dat kan je dus op de headset zelf ook – en de equalizer. Zoals al eerder gezegd: 5 banden maar het is wel ook mogelijk om presets te maken voor andere muziekgenres. Wil je de draagsensor uitschakelen – die laat het geluid pauzeren als je de koptelefoon afneemt – of de gevoeligheid instellen? Dat kan ook via de app.
Conclusie
Twee oerdegelijke headsets: laat daar vooral geen twijfel over bestaan, maar dat mag ook wel voor dit prijskaartje. De PX7 S3 is al wat goedkoper, maar zien we ook vaker met goedkopere prijskaartjes in de webshops liggen: niet onbelangrijk als je deze prijzen voor een headset al wat aan de hoge kant vindt. Als noise cancelling hét belangrijkste argument is, is de keuze voor de Sony WH-1000XM6 voor de hand liggend. Idem als je echt nood hebt aan heel wat extra functionaliteit via een app. Maar als ‘alledaagse’ headset vinden we de PX7 S3 alles bij elkaar een uitstekend alternatief voor de duurdere XM6: eentje die zeker niet teleurstelt, wel integendeel.
Sony WH-1000XM6 (richtprijs: 449 euro, incl. btw)
Bowers & Wilkins PX7 S3 (richtprijs: 429 euro, incl. btw)
Sony WH-1000XM6
Sony WH-1000XM6