De keuze van NMBS-ceo Sophie Dutordoir om geen wifi aan te bieden op de trein kan op voor- en tegenstanders rekenen. Voor mij mag het er komen, maar de kans is groot dat de NMBS er meer kosten dan vrienden mee maakt.
Wil ik wifi op de trein? Ja! Opstappen met een naadloze veilige hogesnelheidsverbinding tijdens heel het traject lijkt me geweldig. Een half uur vertraging? Dan doen we nog wat werk, of we zetten onze bingewatch verder.
Tot zover de utopie, een wereld waarin treinen op tijd rijden, files en begrotingstekorten verdwijnen en we de Bende van Nijvel feilloos ontmaskeren.
Wifi op de trein is niet de oplossing waar u van droomt
Hoge investering, lage slaagkans
Het begint bij de investering, die niet éénmalig is. Reken per wagon al snel op 1-3 ontvangers: routers die het 4G-signaal omzetten in een wifi-netwerk. Dat vraagt een stevige investering in hardware, maar ook in software om dat netwerk te beheren en in een telecomcontract met tenminste één operator. Tel daar ook nog kosten voor onderhoud en beveiliging bij. Want als er wifi is, dan moet het ook stabiel en veilig zijn.
Daar tegenover staat een lage slaagkans. Als er wifi komt dan moet die naadloos werken, voldoende bandbreedte hebben en gratis zijn. Mocht de snelheid of stabiliteit even matig zijn als het 4G-signaal van reizigers, dan is de meerwaarde weg. De kans is groot dat de NMBS met wifi een miljoeneninvestering doet die uw reiservaring niet verbetert maar wel het gevoel geeft dat er met geld wordt gegooid.
De kans is groot dat de NMBS met wifi een miljoeneninvestering doet die uw reiservaring niet verbetert maar wel het gevoel geeft dat er met geld wordt gegooid.
Wie overigens wifi wil om met de laptop te surfen, kan met de smartphone een mobiele hotspot opzetten. Tegenwoordig kan je zelfs in Windows 10 aangeven dat je op een ‘metered connection’ zit, zodat er intussen geen zware updates worden gedownload.
‘Maar in het buitenland…’
Het gras is er groener en de wifi is er talrijker. Tenminste zo gaat de legende want de realiteit is minder mooi. In Nederland werd de wifi-snelheid, die lang niet in alle treinen aanwezig is, opgetrokken van 300 kb/s naar 450 Kb/s. Een nobel gebaar maar peanuts. Je mails ophalen en wat Facebooken is dan geen probleem. Maar vlot YouTube of Netflix streamen mag je vergeten.
Wifi op de Nederlandse treinen is niets meer dan 4G omgezet naar wifi. Internet op de trein is dus niet hoger of beter dan wat je zelf via je operator ontvangt. Je kan je op dat moment ernstige vragen stellen over de meerwaarde van die investering.
Ook Thalys biedt al jaren wifi aan op de trein. Tenminste dat lees ik op de deuren van de hogesnelheidstrein. Want in praktijk kan ik me op een twintigtal ritten in de afgelopen jaren maar drie momenten herinneren dat die wifi ook echt werkte. Hier gaat het om (hou u vast) 40 megabyte aan 512 Kbps, en nadien om 256 Kbps.
Op trams en bussen kan het wel
Ook dat klopt: Een stevig aantal bussen en trams van De Lijn hebben wifi. Maar ook die is niet onbeperkt of aanzienlijk sneller dan je eigen databundel. Bovendien ligt het traject van veel bussen en trams in de stad of langs drukke banen, waar het netwerk uitstekend is.
Een trein heeft bovendien een veel hogere snelheid en moet dus vaker van zendmast wisselen en in gebieden met 3G of zelfs 2G of geen dekking passeren.
Investeer in digitalisering
Wifi op de trein? Graag. Maar de realiteit is dat het geld voor zo’n project, met hoge faalkans, beter kan besteed worden in dingen waar je als reiziger veel meer aan hebt.
Stiptheid en een beter reisaanbod zijn hier de no-brainer. Maar drijf intussen ook de digitale dienstverlening op:
Maak de app en website elk jaar beter en uitgebreider. Het is heerlijk dat ik via de app een ticket kan kopen. Maar als ik per vergissing de verkeerde datum selecteer is het niet mogelijk om een foutief gekocht ticket weer te annuleren. Laat staan er digitaal een factuur van te ontvangen.
Als ik kijk hoe de NMBS vandaag schitterende service levert via haar Twitteraccount, dan ben ik zeer hoopvol voor de toekomst.
Zet dat digitaal traject ook door in de infoborden op de trein of via pop-up meldingen in de app. Als de non-stop verbinding tussen Gent en Brussel elke dag tien minuten vertraging oploopt, dan moet dat die maand worden aangepakt. Niet bij de volgende kwartaalvergadering.
Eenvoudig is dat niet. Maar het kan. Als ik kijk hoe de NMBS vandaag schitterende service levert via haar Twitteraccount, dan ben ik zeer hoopvol voor de toekomst.
Maar het belangrijkste alternatief voor wifi is een goede samenwerking met Proximus, Orange en Base. Niet met één partij, met alle partijen.
Werk samen met operatoren
Maar het belangrijkste alternatief voor wifi is een goede samenwerking met Proximus, Orange en Base. Niet met één partij, met alle partijen. Er is sowieso beterschap op komst, maar wacht niet tot 2020. Dat betekent voldoende capaciteit op drukke lijnen, maar ook met dekking op zwarte gaten zodat ook daar tenminste eens wat kan gesurft worden.
Als het mobiele netwerk rond de sporen stevig genoeg is, dan hoeft er geen wifi te zijn. Laat de NMBS vooral zijn eigen activiteiten verbeteren en laat operatoren hun klanten bedienen op de plaats waar ze elke dag een uur of twee doorbrengen. Als iedereen zijn best doet, dan komen we er ooit wel.
Update 13.30 uur
Een lezer merkt terecht op dat het mobiele signaal in de trein wordt afgezwakt omdat de metalen kooi van een wagon werkt als een kooi van Faraday. Kortrijks burgemeester (en voormalig telecomminister) Vincent Van Quickenborne laat op Twitter weten dat in Zwitserland de treinen zijn uitgerust met een versterker om dat probleem op te lossen. Mocht de NMBS iets gelijkaardigs overwegen, dan kan dat de ervaring op de trein wel ten goede komen zonder de nood aan een grotere investering in een wifi-netwerk.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier