Interview Myriam Broeders, Leading ICT Lady: ‘Er is vooruitgang ­geboekt, maar zijn we er? Neen’

Myriam Broeders is te veel vrouw voor deze inleiding. Ze is CTO bij Microsoft en reservist bij Defensie. Ze houdt van fietsen, van haar drie zonen en hopelijk van Redmond, waarheen ze verhuist.

U ruilt binnenkort de Belgische afdeling van Microsoft voor de hoofdzetel. Wat wordt uw rol daar?

MYRIAM BROEDERS: Het ligt in het verlengde van wat ik vandaag in België doe. Ik ben Chief Technology Officer voor Microsoft België en Luxemburg, en denk in die rol mee met onze klanten over hoe technologie hun doelstellingen kan helpen bereiken. Ik ben ook Director van ons Microsoft Technology Center (MTC) in Brussel, waarvan we er intussen in veertig landen één hebben.

In de MTC’s verwelkomen we klanten uit de regio en kijken we naar hun uitdagingen. Vervolgens kijkt ons team, allemaal technical architects, samen met de klant hoe we wat kunnen aanpakken. Vandaag gaat dat bijvoorbeeld vaak over AI, security en sustainability. In de VS ga ik in het Corp MTC Team werken om ondersteuning en advies te geven aan de veertig Technology Centers wereldwijd. Dat is onder meer kijken hoe we wereldwijd samenwerken in het partner ecosysteem en waar we teams op laten schakelen.

Maar niet langer vanuit Brussel, u verhuist zelf ook naar Redmond?

BROEDERS: Ja, ik heb deze week mijn digitale handtekening gezet onder een huurcontract, op een kwartiertje rijden van het hoofdkwartier van Microsoft. Ik ben er pas tien dagen op verkenning gegaan, samen met mijn oudste zoon.

Gaan uw kinderen mee?

BROEDERS: Neen, mijn drie zonen zijn 24, 22 en 19 en studeren hier in België. Hun parcours loopt hier verder. Natuurlijk komen zij regelmatig naar daar of ik naar hier. Ik ben militair reservist waardoor ik af en toe in België moet zijn voor mijn militaire plicht, en voor administratie. Ook voor mentoring en coaching wil ik bereikbaar blijven. Dat doe ik nu al, maar zeker als Leading ICT Lady wil ik jonge mensen in België vroeg in hun carrière ondersteunen. Ook om de voeling te houden met wat er hier gebeurt.

Maar het is heel spannend allemaal en hoe het loopt zal pas duidelijk zijn als je een paar maanden woont en werkt in de VS. Ik word dit jaar 50, mijn kinderen zijn intussen fantastische kerels geworden, dus het is tijd voor mezelf om er voluit voor te gaan. Het is trouwens de derde keer dat ik me kandidaat heb gesteld voor een rol in de VS. De twee vorige keren was ik zeer nipt tweede. De kansen die je in een bedrijf als Microsoft krijgt zijn onwaarschijnlijk.

U geeft zelf aan dat het leven begint bij 50, wat staat er nog op de planning?

BROEDERS: Voor mij is dit een entry point, niet de top van mijn carrière. Microsoft investeert ook sterk in de MTC’s en het customer engagement verhaal. Daar hoop ik verder in te groeien, professioneel en persoonlijk. Ik ben ook een enorme natuurliefhebber en dan is de VS geweldig. Op tien minuten van waar ik zit kom je bij de prachtigste watervallen en wandelpaden. Zelfs als het regent is het daar mooi. Wat mij betreft wordt dat het tweede deel van mijn leven, dat begon als een heel verlegen meisje uit Limburg. De verhuis en nieuwe job op topniveau scares me like hell, maar het is een opportuniteit om mezelf heruit te vinden.

Mooi dat een vrouw met uw ervaring gewoon zegt dat zo’n nieuw hoofdstuk een beetje beangstigend kan zijn.

BROEDERS: Ik weet zelfs niet goed wat ik moet gaan doen. Het is een nieuwe rol, een combinatie van wat anderen er momenteel bijnemen. Gisteren heb ik met mijn chef gebeld over de jobomschrijving en het was duidelijk dat het voor ons beiden een beetje zoeken wordt. Het is voor mij ook lang geleden dat ik zo’n nieuwe stap heb gezet. Ik ken veel mensen hier in België, bij Microsoft ken ik bijna iedereen hier en ben ik sterk ingebed in ons ecosysteem, in de VS wordt het opnieuw beginnen en kom ik helemaal alleen toe.

U heeft TEW gestudeerd met de ambitie om in HR te gaan. Wat heeft u naar technologie getrokken?

BROEDERS: Dat was rond 1996-1997. Ik heb na mijn studies nog een tijd in Luik Europese politiek en internationale relaties gestudeerd. Dat was soms interessant, maar ik was eigenlijk uitgestudeerd en ben dan snel werk beginnen zoeken. Zo ben ik op de helpdesk terechtgekomen van een Antwerpse start-up rond financial treasury management. Een van mijn collega’s, Mark, moest bij nieuwe releases soms via de modem inbellen bij klanten om dingen recht te zetten, bijvoorbeeld wanneer de database corrupt was of er een bug opdook. Dat vond ik zo fascinerend! Ik heb het hem nooit gezegd, maar ik ben hem zo dankbaar dat hij me de kneepjes van het vak heeft geleerd rond SQL. Dat was mijn eerste contact met technologie en data. Van daar ben ik richting software testing en automation gegaan in hetzelfde bedrijf. Later bij IBM heb ik zeer technisch werk gedaan. Testautomatisatie is scripting, debuggen, in databanken zitten, tegen developers zeggen op welke lijn code er iets is misgegaan. Maar dat geeft ook veel credibiliteit in mijn huidige rol als CTO of MTC Director. Een klant voelt wanneer je ervaring hebt met database-migraties of grote softwareprojecten.

Ziet u zichzelf als een techneut, of een manager van techneuten?

BROEDERS: Ik zie mezelf als een mens. Maar wel een best of both worlds. Er is een quote van Einstein die nog het best onder woorden brengt waar ik naar streef in mijn job: “Strive not to be a success, but rather to be of value.” Ik vind het fantastisch dat we nieuwe technologie op de markt brengen, of nieuwe oplossingen bouwen die werken. Maar uiteindelijk gaat het om de waarde die je realiseert. Ik haal geen voldoening uit het feit dat iets werkt, wel dat mensen er iets zinvols mee kunnen doen.

U bent ook lid van het Cyber Command van de Belgische Defensie. Wat moeten we ons daar bij voorstellen?

BROEDERS: Ik ben geen cyber-expert voor alle duidelijkheid. Maar ik ben wel mee met technologie en wat er op cybersecurityvlak speelt. Bovendien heb ik ook heel wat organisatorische ervaring die ik zinvol kan inzetten. Ik ben vorig jaar reservist geworden en ik heb mijn basisopleiding gevolgd. Maar ik draai niet dagelijks mee in het Cyber Command. Als reservist draai je een aantal dagen per jaar mee, afhankelijk van je situatie, maar onder meer door mijn verhuis naar de VS zullen we bekijken hoe ik verder kan bijdragen. Ik heb bijvoorbeeld net een paper afgerond en voorgesteld over hoe ik met mijn ervaring kijk naar hoe we reservisten, die een beperkt aantal dagen op jaarbasis binnen het Cyber Command werken, best kunnen inzetten en hoe we kunnen samenwerken. Mijn rol is daar vandaag dus eerder consulterend.

Mag ik u een soort ‘verbindingsofficier’ noemen tussen defensie en een technologiegigant als Microsoft?

BROEDERS: Ik denk het wel. Ik zit binnen het Cyber Command in het team ‘innovation’ waar ik mee nadenk over wat bijvoorbeeld AI kan betekenen.

Wou u zelf reservist worden, of heeft men u gecontacteerd vanuit uw huidige functie?

BROEDERS: Het ging toevallig. Ik was een lange fiets-tocht aan het maken tussen Mechelen en Leuven en iemand achter mij kwam zeggen dat ik niet efficiënt fietste. We zijn samen toen een hele toer gaan rijden, hebben gegevens uitgewisseld en die man is voltijds reservist/militair. Dat was tijdens de coronacrisis dus we zijn in die tijd regelmatig gaan fietsen, met de koersfiets, en hij vond dat ik me kandidaat moest stellen voor de Hoge Studies voor Veiligheid en Defensie, de ‘vierde cyclus’ binnen defensie. Dat is een jaarlijkse opleidingscyclus met werkbezoeken, dat gaat onder meer over geopolitiek. Daar zitten twaalf hogere officieren en achttien burgers in en ik heb me daarvoor kandidaat gesteld. Dat was een ongelooflijk jaar. Je leert daar hoe de wereld echt in elkaar zit. Na die opleiding werd er gesproken over de oprichting van een Cyber Command (die vijfde component werd in oktober 2022 opgericht, nvdr.) en kreeg ik de vraag of ik daar deel van wou uitmaken.

Is die afdeling dan vooral mensen uit het (IT-) bedrijfsleven die reservist worden?

BROEDERS: Naast de Cyber Command hebben we de marinecomponent, luchtcomponent, landcomponent en de medische component waar defensie zoekt naar reservisten. Binnen de Cyber Command zoeken ze natuurlijk vooral mensen met een bepaalde expertise uit de markt.

Voelt u zichzelf een mogelijk doelwit? U bent hooggeplaatst bij een Amerikaanse multinational, met een connectie binnen de Belgische Defensie.

BROEDERS: Op dat vlak heb ik vertrouwen in Microsoft omdat er zoveel geld in security wordt gepompt, waardoor we de juiste zaken hebben. Maar ik ben mij ook bewust dat dat ooit misschien kan misgaan. Ik heb lang genoeg in softwareontwikkeling en testing gezeten om te weten dat er overal kwetsbaarheden kunnen opduiken. Dat kan je nooit uitsluiten, maar ik denk wel dat Microsoft alles doet om ons zo veilig mogelijk te houden.

Let u daar zelf mee op? Een ethische hacker toonde op ons vorig event hoe hij met publieke info het adres van onze hoofdredacteur kon achterhalen.

BROEDERS: Ik heb collega’s die daar heel strikt in zijn en zelfs niet op Facebook of LinkedIn zitten. Wat dat betreft heb ik niets te verbergen en ben ik mij wel heel bewust van informatie die online beschikbaar is. Ik heb zelf ook geen toegang tot geheime informatie, noch bij Defensie, noch bij Microsoft. Wat ik wel beperk zijn bijvoorbeeld foto’s van familie en vrienden. Ik ben voorzichtiger geworden, maar ik hou het natuurlijk niet geheim, vorig jaar stond al in Knack dat ik reservist was en deel van het Cyber Command ben.

U bent meer dan 25 jaar lang actief. Hoe heeft u het ICT-landschap zien evolueren? Is het vandaag makkelijker voor jonge vrouwen om in tech te stappen en te blijven?

BROEDERS: Ik denk dat er een enorme evolutie is geweest rond genderdiversiteit, ook in andere sectoren, wat zaken als gelijke kansen meer bespreekbaar maakt. Dat is een enorm positieve evolutie. Bij Microsoft België-Luxemburg hebben we met Marijke Schroos ondertussen al even een straffe dame als General Manager. Waar ik op mijn honger blijf zitten is dat we er als maatschappij niet in slagen om bijvoorbeeld een grote groep meisjes te laten doorstromen naar STEM-opleidingen. In landen als Roemenië lukt dat wel. Daar zie je in een technische universitaire opleiding dat dat 50/50 is.

Moet 50/50 het streefdoel zijn? In Roemenië is een job in ICT een kans op een veel hoger loon, in België kan dat ook met veel andere jobs.

BROEDERS: Dat speelt zeker mee. Het moet niet perfect in evenwicht zijn, in een crèche of kleuterschool moet je ook niet streven naar 50/50 mannen/vrouwen. Maar naar mijn gevoel denken we daar als maatschappij en in de politiek te weinig over na. Wat zijn de mechanismen, en wat kunnen we doen om die instroom te realiseren.

Naar inclusie toe heb ik nooit veel problemen ondervonden. De meeste mannen vonden het fijn dat er een vrouw bij kwam die ook met SQL kon werken en de bugs kon aanduiden. Ook later bij andere werkgevers. Wel heb ik vaak het gevoel gehad dat je als vrouw drie keer zo hard moest werken om je credits te krijgen of om dezelfde loonvoorwaarden als mannen te krijgen. Dat is de realiteit en die is pijnlijk. Financieel is dat een lastig traject geweest. Ook het feit dat je er als vrouw telkens naar moet vragen. Ik heb ooit te horen gekregen dat ik door mijn zwangerschapsverlof mijn bonus wegviel, ook al waren de maanden dat ik wel had gewerkt buitengewoon goed. Ik ben toen hogerop gegaan om dat alsnog te bespreken, maar het blijft jammer dat je dat zo moet doen… Nu zijn de zaken meer in balans, ik verdien goed mijn boterham. Algemeen is er enorme vooruitgang geboekt, maar zijn we er? In geen geval.

Wat is uw boodschap aan mannen die meer diversiteit willen, of diversiteit willen behouden? Wat zien wij niet dat vrouwen misschien overduidelijk zien?

BROEDERS: Goeie vraag. We leggen bij Microsoft veel focus op een evenwichtig personeelsbestand en dan kom je bijvoorbeeld ook situaties tegen in een aanwervingsproces waar mannen er van uitgaan dat ze geen kans maken omdat er een vrouw zal gekozen worden, bijvoorbeeld omdat het team uit mannen bestaat. Omgekeerd moet die gekozen vrouw misschien worstelen met de perceptie dat ze gekozen is omdat ze vrouw is. Als je quota hebt, of een beweging naar meer diversiteit wil maken dan is er geen magische oplossing. Maar ik heb zelf drie zonen op de wereld gezet dus je gaat mij niet horen zeggen dat we minder mannen nodig hebben.

Ik denk dat het belangrijk is, langs beide kanten, om af en toe je mond te houden en elkaar ruimte te geven. Minder veronderstellen, meer expliciet vragen of benoemen. Op de werkvloer gaan mensen vaak van veel zaken uit, ‘Ik dacht dat je dat wel wou doen, of akkoord was met…’, neen. Wees niet te snel met een oordeel. Op die manier geraken we al een heel eind verder, in ons traject van diversiteit en inclusie.