Marie Wittevrongel (ZNA): ‘Je hoeft geen ICT-fanaat te zijn om een IT-rol op te nemen’

Marie Wittevrongel werd in 2015 genomineerd als Young ICT Lady of the Year toen ze bij HP werkte. Vandaag is ze projectmanager bij Ziekenhuisnetwerk Antwerpen (ZNA). ‘IT heb ik altijd meer gezien als een middel dan als een doel.’

Marie Wittevrongel studeerde politieke wetenschappen, gevolgd door economische wetenschappen met een specialisatie in ontwikkelingseconomie. Ze rolde eerder toevallig in de IT-sector. ‘Na mijn studies kreeg ik een aanbod van HP om er als business-analist aan de slag te gaan. Ik had nog nooit van de functie gehoord. Tijdens mijn sollicitatiegesprek heb ik zelfs moeten vragen wat ze ermee bedoelden. Als business-analist ben je de link tussen de gebruiker van de software en de ontwikkelaar. Het feit dat je de noden naar iets concreet vertaalt, sprak me wel aan.’

Visibiliteit

De nominatie voor Young ICT Lady of the Year in 2015 betekende veel voor haar. ‘Het gaf me binnen HP veel visibiliteit en ik kreeg mogelijkheden om mijn netwerk uit te breiden, ook buiten de organisatie. Tegelijk was het een moment om na te denken over wat ik zelf wilde, waarvan ik energie kreeg en waarop ik verder wilde inzetten. De nominatie heeft toen ook twijfel gezaaid. Ik begon bewuster bezig te zijn met mijn carrière. Vaak zit je in een rat race en neem je niet altijd de tijd om even stil te staan.’

Wittevrongel besliste om andere paden in te slaan. Ze had behoefte aan meer relevantie in haar werk. ‘In de IT-consultancy lag dat toen te ver van mij. Ik ging op zoek naar een kleinere organisatie en kwam terecht bij het Tropisch Instituut, waar ik projectmanager werd van IT-projecten. Tegelijk was het een beetje back to the roots, door de link met mijn studies. Ik werkte er vooral voor de medische diensten, wat zich heeft doorgezet bij mijn huidige werkgever, ZNA.’

Afwisseling geeft energie

Voor Wittevrongel was het een zoektocht om te bepalen wat ze echt wilde. ‘Ik heb voortdurend uitdagingen nodig: alles in vraag stellen, zaken heruitvinden, met nieuwe mensen werken en problemen oplossen.’ Haar verantwoordelijkheid in het vaccinatiedorp in Antwerpen past daar perfect in. ‘Ik heb een afkeer van routine. Nu werk ik in een omgeving waar alles razendsnel wijzigt. Soms kan dat frustrerend zijn, maar anderzijds is het een mooie uitdaging. Het idee dat je aan iets wezenlijks bijdraagt, motiveert me.’ Naast de afwisseling vindt ze ook de maatschappelijke relevantie belangrijk. ‘Ik moet het gevoel hebben dat ik het verschil maak. Dat geeft me veel energie.’

Terug overstappen naar een IT-bedrijf staat op dit moment niet op de planning. ‘Maar zeg nooit nooit. Ik ga ervan uit dat ik nog altijd aan het begin van mijn carrière sta, dus dat verandert misschien nog. IT is voor mij altijd meer een middel geweest om een doel te bereiken dan een doel op zich. Ook al was IT niet oorspronkelijk mijn grote passie, in bijna alle projecten was het wel de rode draad. Ik vind makkelijker mijn weg in een niet-IT-bedrijf om daar eventueel een IT-rol op te nemen. Je hoeft geen IT-fanaat te zijn of de hele nacht te programmeren om ermee aan de slag te gaan.’

Buiten de werkuren slorpen haar twee jonge dochters veel energie op. Om zich te ontspannen, loopt ze graag. ‘Daarnaast brei ik. Het is mijn manier om me op iets te concentreren en tegelijk mijn verstand op nul te zetten. Ik brei voornamelijk kleren voor mijn kinderen omdat dat vooruitgaat. Meestal heb ik niet veel tijd, dus dat is een manier om toch resultaat te zien.’